31 December 2008

Santa Claus is coming to town ...

Τα τελευταία πέντε χρόνια παραμονές Χριστουγεννων βρισκόμουν στο εξωτερικό, Μόναχο, Βιέννη, Ελσίνκι .... Φέτος παραμονές Χριστουγέννων ήμουν Αθήνα. Είχα συνηθίσει από τα προηγούμενα χρόνια την εβδομάδα μεταξύ Χριστουγέννων και πρωτοχρονιάς να πηγαίνω στην Αθήνα να χαζεύω τα μαγαζάκια και το Χριστουγεννιάτικο δέντρο στην πλατεία Κοντζιά και στο Σύνταγμα. Έτσι και φέτος κρατώντας την παράδοση που είχα από μόνη μου δημιουργήσει κατέβηκα στο κέντρο. Δεν περίμενα αν θέλετε την ατμόσφαιρα των προηγουμενων ετών λόγω των γνωστών σε όλους γεγονότων, όμως δεν περίμενα και αυτό που είδα. Μια πόλη ελάχιστα στολισμένη, όχι πολύ κόσμο στους δρόμους και μια πόλη που το μόνο που έβγαζε ήταν μιζέρια. Δεν είναι αυτή η πόλη μας, σκέφτηκα. Έκανα μια γρήγορη βόλτα από την Ομόνοια στην πλατεία Κοντζιά και προς τα κάτω στο Μοναστηράκι και στη συνέχεια Ερμού με προορισμό της πλατεία Συντάγματος. Τίποτα από όλα αυτά δεν θύμιζε την παλιά Αθήνα τη στολισμένη την γεμάτη από ζωή και κόσμο. Θύμιζε καταστάσεις Μονάχου, Ζυρίχης, Βιέννης που μετά απο τα Χριστούγεννα μαζεύουν τα παντα ξεστολίζουν και αυτό ήταν όλο. Η απογοήτευση μεγάλη. Προσπαθούσα να βρω μια δικαιολογία για την κατάντια την φετινή (γιατί περι κατάντιας πρόκειται), έστω μια, μάταια όμως. Πήρα το τρένο γρήγορα, με μια στεναχώρια αφάνταστη, και γυρισα προς Κηφισιά. Είπα να κατέβω Νερατζιώτισσα και να πάω στο Mall. Η αντίθεση η ίδια εκεί. Κόσμος να "ζμπρώχνεται" και να συνοστίζεται στη σκάλα στο τρένο για να εξασφαλίσει ένα βήμα περισσότερο από τον διπλανό του προς την είσοδο του Mall. Η κατάσταση μέσα εκεί τα ίδια και χειρότερα. Παρόλα αυτά εμένα αυτή η βαβούρα μου άρεσε, αυτός ο συνοστισμός ο χαμός η φασαρία να μην μπορείς να μιλήσεις με το διπλανό σου, και γενικά όλο αυτό το τζέρτζελο εμένα μου άρεσε μου θύμιζε πως ήταν πέρισυ ας πούμε η Αθήνα. Δεν ήθελα με τίποτα να κλείσω τη φετινή χρονιά με ένα ποστ μίζερο όπως ξεκίνησε αυτό εδώ, όμως έπρεπε να το μοιραστώ μαζί σας αυτό που έζησα και είμαι σίγουρη και ότι κάποιοι από εσάς τό ίδιο πάθατε αν κατεβήκατε στο κέντρο. Λοιπόν επείδη έτσι όπως τα κατάφερα αυτό είναι το τελευταίο ποστάκι τουι 2008 .... και πρέπει να κλείσω και γρήγορα γιατί περιμένω τον Αι-Βασίλη που ήμουν καλό παιδάκι (εξ ου και το Santa Claus is coming to town) ...
Εύχομαι σε όλους σας και όλους μας
"Καλή Χρονιά γεμάτη από χαρά, αγάπη, επιτυχίες μα πάνω από όλα υγεία σε ολους."

22 November 2008

The black knight ........ is back

Το αρχικό σχέδιο μου ήταν να περιμένω να με ειδοποιήσει η vodafone (με sms) να παραλάβω το νέο μου iphone ή στην χειρότερη να το παραγγείλω από Αμερική (για το δεύτερο σκεφτόμουν ότι η συσκευή είναι κλειδωμένη, και να πάιζω με κλειδωμένο iphone ?). Περίμενα λοιπόν δύο ολόκληρους μήνες, αλλά δεν έβλεπα φως στο τούνελ και έτσι έστειλα ενα mail διαμαρτυρίας στη vodafone (αναφέροντας τα γεγονότα). Για να είμαι ειλικρινής δεν περίμενα ότι θα γινόταν και κάτι, έλα όμως που έπεσα έξω!! Δύο μέρες μετά χτυπάει το κινητό μου και από την άλλη άκρη της γραμμής ακούω :
-- Καλημέρα σας η Σμαρούλα?
-- Μάλιστα η ίδια.
-- Σας τηλεφωνώ από την vodafone, ονομάζομαι Α. Κ. και σας ενημερώνω ότι λάβαμε το e-mail σας.
-- Μάλιστα.
-- Θα ήθελα να σας ζητήσω προσωπικά συγνώμη για την ταλαιπωρία και να σας ενημερώσω ότι από σήμερα το πρωί το iphone σας υπάρχει στο κατάστημα της **** και μπορείτε αν θέλετε να πάτε και να το παραλάβετε. Σε περίπτωση που υπάρξει κάποιο πρόβλημα σας παρακαλώ να με ενημερώσετε αμέσως.
Σε γενικές γραμμές η γυναίκα αυτή μου μίλησε και εξήγησε τι ισχύει και ότι θεωρούσε απαράδεκτο αυτά που μου έλεγαν απο το κατάστημα. Για να μην τα πολυλογώ μετά από κανα δυό μέρες πήγα και παρέλαβα το κινητάκι μου. Σε αυτό το σημείο να σας πω ότι κανονικά θα έπρεπε να δώσω "στεγνά" σε πιo κατάστημα αναφέρομαι αλλά τέλος παντων. Σε κάποιο άλλο postακι θα σας πω τι ακριβώς έχει γίνει με τους υπαλλήλους του συγκεκριμένου καταστήματος. Πάμε λοιπόν στα σημαντικά!! Καρτούλα cosmote (είναι ξεκλείδωτο λέμε) το φορτίζω και ....
Το πρώτο sync έγινε άψογα με τη βοήθεια και των Λ και Α απο το γραφείο. Thanks παιδιά. Τα πρώτα free applications από το applestore εγκαταστάθηκαν άψογα. So far me likes. Ο safari browser λέει πολλά, μα πάρα πολλά. Η οθόνη επίσης λέει περισσότερα, για μένα δε που ποτέ στη ζωή μου δεν είχα μέχρι τώρα ούτε 3G ούτε WiFi-enabled κινητό οι ταχύτητες μου φαίνονται διαστημικές αλλά που θα πάει όμως θα το συνηθίσω ;-). Πολύ εύκολο sync μουσικής και κάμερα η οποία μπορεί να είναι χαμηλών specs όπως λένε οι γνωρίζοντες, όμως ότι κάνει το κάνει αξιοπρεπώς!! So far me likes!!!!!!!!! Δοκίμασα και καρτούλα prepaid vodafone και cosmote και φινλανδική elisa όλα τέλεια (πιο ξεκλείδωτο δεν γίνεται). Δεν χρειάζεται δε να αναφέρω για το σοκ της χρίσης. Όλη την εβδομάδα ασχολούμαι με καινούργιες εφαρμογές που μπορώ να εγκαταστήσω στο iphone και αυτή μου έχει κάνει μεγαλύτερη εντύπωση ειναι το SSH. Είναι απίστευτες οι δυνατότητες αυτής της συσκευής!!! By the way να σας θυμήσω ότι είμαι πρώην Nokia fungirl και δεν γυρνάω με τίποτα! Αυτα τα ολίγα για το iphonακι μου έρχεται και συνέχεια .... Ααααα και μην ξεχάσω να σας πω και πάλι ...... SO FAR ME LIKES !!!!!!!! :-)

13 November 2008

The black knight ........

Μετά από αναμονή 2 και πλέον μηνών o μαύρος ιππότης είναι πλέον δικός μου!!! Επειδή δεν προλαβαίνω να γράψω πολλά, αφού παίζω με το νέο μου παιχνιδάκι για αρχή μια εικόνα ..... χίλιες λέξεις και τις επόμενες ώρες ή μέρες περισσότερες λεπτομέρειες.


13 October 2008

Origami

Τον τελευταίο καιρό (από τις αρχές καλοκαιριού και μετά) με έχει πιάσει μια απίστευτη τρέλλα με τα origami. Η τέχνη του origami προέρχεται από την Κίνα και η οποία τελικά μεταφέρθηκε (λέγεται μάλιστα ότι βουδιστές μοναχοί μετέφεραν την τέχνη) τον 6ο αιώνα στην Ιαπωνία. Η λέξη origami προέρχεται από το oru που σημαίνει διπλώνω και kami που σημαίνει χαρτί. Άρα λοιπόν όλο μαζί δίπλωμα χαρτιού. Για μένα .... η τέχνη διπλώματος του χαρτιού. Στην "τέχνη" του origami δεν επιτρέπεται το κόψιμο του χαρτιού, η κολλα και το σκίσιμο, μπορείς να κάνεις τα πάντα με τσακίσματα και διπλώματα. Είναι ένας τρόπος διασκέδασης και μάλιστα βρίσκει εφαρμογές στην ιατρική (ως μέθοδος θεραπείας) στην αρχιτεκτονική στα μαθηματικά και αλλού. Το χαρτί που χρησιμοποιείται είναι τετράγωνο και μάλιστα δίχρωμο (δηλαδή από τη μια πλευρα είναι χρωματιστό και από τη άλλη άσπρο). Είναι αρκετά λεπτό (και αρκετά ακριβό θα έλεγα), εδώ που τα λέμε και το κανονικο Α4 ακόμα και το χρωματιστό, αν και λίγο σκληρό, μια χαρά κάνει τη δουλειά του. Αυτά τα "ολίγα" ιστορικά και σχετικά με "κανόνες" origami. Μην ξεχνάμε ότι κατά κάποιο τρόπο όλοι από μικροί έχουμε κάνει origami μήπως ξεχνάτε τις βαρκούλες, και οι πιο ζωηροί από εμάς τις σαίτες ή τις νερόμπομπες ; Απλά το origami έχει λίγο "δυσκολότερα" (τολμώ να πω) διπλώματα τα οποία ζητούν μεγαλύτερη ακρίβεια. Πραγματικά μιλάμε για κάτι πολύ δημιουργικό. Από χαρτί να καταφέρεις να φτιάχνεις σχεδόν τα πάντα, από λουλούδια, μέχρι βατραχάκια και ναι ναι ένα τζεντάι για να μην πω και τον master Yoda (μην ξεχνιόμαστε μεγαλώσαμε με star wars). Με ένα απλό search στο internet μπορείτε να βρείτε τα πάντα για τα origami. Να μερικές από τις πραγματικά εντυπωσιακές δημιουργίες origami.

Άντε και ........... καλά διπλώματα.

28 September 2008

Χωρίς πολλά λόγια...

Όπως σας είχα υποσχεθεί φωτογραφίες από τη γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου τραβηγμένες από το Επιστημονικό Πάρκο Πατρών.

20 September 2008

Wi - Fi ...

Εδώ και κάμποσες μέρες είμαι στην πανέμορφη Πατρα και κάνω τα εργαστηριάκια μου για το πανεπιστημιο. Έψαχνα λοιπόν που να μείνω και παίρνω τηλέφωνο σε κάποιο ξενοδοχείο στο οποίο μένω συνήθως όταν έρχομαι εδώ. Ο διάλογος είναι απολαυστικός:
Εγω: Ναι, καλημέρα σας θα ήθελα να κλείσω ένα δωμάτιο από τάδε μέχρι τάδε ημερομηνία. Το όνομά μου είναι ταδε και είμαι πελάτης σας.
Υπάλληλος: Μάλιστα, τι κάνετε?? (σ.σ λες και με θυμόταν, λέμε τώρα). Μισό λεπτό να δω?
....................................
Υπάλληλος: Ναι με ακούτε?
Εγω: Μάλιστα.
Υπάλληλος: Βεβαίως έχουμε δωμάτο για σας, μόνο που υπάρχει ένα μικρό προβλημάτάκι. Για το Σάββατο στις 20 του μήνα δεν έχουμε δωμάτιο γιατί έχουμε ενα γάμο και θα πρέπει να φύγετε και να γυρίσετε την Κυριακή. Όμως επειδή είσαστε πελάτισσα μπορούμε να σας κρατησουμε τα πράγματά σας και να τα ανεβάσουμε στο δωματό σας την Κυριακή. Εντωμεταξύ το Σάββατο θα πρέπει να βρείτε που θα μείνετε.
Εγώ: Ναι, μισό λεπτό, νομίζω πως μου κάνετε πλάκα, να φύγω για μια μέρα και να γυρίσω την άλλη μου είπατε αν δεν κάνω λάθος?
Υπάλληλος: Μάλιστα, επειδή είστε πελάτισσά μας.
Εγώ: Ευχαριστώ πολύ θα σας ξαναπάρω.
Και ρωτάω εγώ τώρα. Αν δεν ήμουν πελάτισσα θα μου πέταγε τα πράγματα στο δρόμο? Η δεν θα μου έδινε το δωμάτιο?? Τέλος παντων βρήκα σε ένα άλλο και μένω το οποίο είναι πολυ ωραίο πιο ακριβό από το προηγούμενο βέβαια, αλλά..... έχει και Wi-Fi. Το πρόβλημά μου τώρα είναι ότι το Wi-Fi πίανει μόνο σε ένα σημείο του δωματίου!!! Μαντέψτε σας παρακαλώ που???
Ναι, ναι μόνο μπροστά στην τουαλέτα. Το καλύτερο δε είναι ότι πρέπει να καθεσαι κάτω για να εχεις σήμα, άμα είσαι όρθια δεν ..... Ευτυχώς που είναι πλήρως ανακαινισμένο και έχουν καινούργιες και καθαρές μοκέτες. Μπορείτε να φανταστείτε να κάθομαι στο πλακάκι και μπροστά από την τουαλέτα να γράφω mail ή να γράφω post?? Πάλι καλά να λέω!!

p.s Έχω τραβήξει φανταστικές φωτογραφίες από τη φωτεισμένη γέφυρα τις οποίες θα τις ανεβάσω όταν με το καλό γυρίσω σπίτι για ευνόητους λόγους.

10 August 2008

TV Tuner

Την Παρασκευή το απόγευμα αποφάσισα να παω να πάρω ένα tv tuner για το laptopακι μου. Ξεκινάω λοιπόν για πολύ γνωστό και μεγάλο κατάστημα ηλεκτρικών ειδών και παντώς τύπου εξοπλισμό σπιτιού. Πηγαίνω στο τμήμα με τα αντίστοιχα προιόντα και αφου διαλέγω πόση ώρα, αποφασίζω να πάρω ένα φτηνό, για την ακρίβεια το πιο φτηνό που βρήκα. Ήταν ένα πολύ όμορφο Toshiba hybrid κάτι, το οποίο είχε 35 ευρώ. Πάω στο ταμείο πληρώνω και κατευθείαν στο σπίτι να το δοκιμάσω. Βρε το τι του έκανα για να δουλέψει δεν μπορείς να φανταστείς. Τι updates κατέβασα, το τι διαφορέτικα προγράμματα χρησιμοποίησα, αλλα αυτό εκεί να μην δουλεύει να μην δουλεύει. Είχα παρατηρήσει ότι το πακετάκι του ήταν ανοιγμένο (γιατί ως γνωστών τα έχουν και σε "τζαμαρία" μέσα την οποία ανοιγουν στο ταμείο), αλλά δεν φαντάστηκα ότι μπορεί να φταίει και αυτό. Τηλέφωνο στον τσιμπηκολλητό Παύλο μπας και έχει αυτός καμιά ιδέα και αποφασίζουμε να το δούμε μαζί το πρωί. Έχει πάει σχεδόν 22:00 και έχω κανονίσει έξοδο και έτσι το αφήνω. Έλα όμως που στο μυαλό μου είναι συνέχεια "τι στο καλό του φταίει". Γυρνάω κατά τις 2:00 και καθομαι μπας και το κάνω να δουλέψει, αλλά και πάλι τιποτα. Δεν βαριέσαι σκέφτομαι, το πρωί. 'Ολο το πρωί παλεύω μόνη μου (χωρίς να βγάλω άκρη και πάλι) έρχεται και προς το μεσημεράκι και ο Παυλίτος και δεν βγάζουμε καμία μα καμία άκρη ξανά. Οπότε μια είναι η λύση, επιστροφή και αλλαγή. Πάμε στο μαγαζί στο τμήμα εξυπηρέτησης πελατών μας λένε ότι πρώτα πρέπει να το πάμε απο το service. Άντε να το πάμε και στο service, πάμε λοιπόν εκεί το παραλαμβάνει ένα παλικάρι που πρέπει να το δει αν όντως είναι όπως τα λέμε. Ξεκινάει να το κάνει εγκατάσταση και απλά του λέμε "ξέρετε εμείς δεν το εγκαταστήσαμε σε vista, γιατι όπως λέει δεν είναι συμβατό σε xp το βάλαμε", όπως καταλάβατε σε vista προσπαθούσε να το εγκαταστήσει. Τέλος πάντων κοιταχτήκαμε λίγο, χαμογελάσαμε ακόμα λιγότερο αλλά το καλύτερο δεν είχε έρθει ακόμα!!! Σύμφωνα με το manual εγκατάστασης πρέπει να κάνεις και reboot στον υπολογιστή σου. Το κάνει unplug από το usb και κάνει reboot. Ανοίγει ο ο υπολογιστής, δοκιμάζει να δει αν δουλέυει.... , ο Παύλος έχει αρχίσει να κλαίει από τα γέλια και βγαίνει έξω, εγώ κρατιέμαι να μην πάθω το ίδιο και το παλικάρι της ιστορίας μας λέει: "Έχετε δίκιο δεν δουλεύει καθόλου, θα σας κόψω κάρτα αλλαγής." Θα μου πείτε που είναι το γέλιο τελικά. Λοιπόν όταν ανοιξε πάλι ο υπολογιστής του IT room το παλικάρι μας δεν ξαναέβαλε το tv tuner στο usb, λες και ήταν ασύρματο, έτσι λοιπόν προσπαθούσε να συνδεθεί. Το πόσο κρατήθηκα να μην γελάσω δεν μπορείτε να φανταστείτε. Για την ιστορία πήρα ένα άλλο της Leadtek....

10 July 2008

Ο γάμος της χρονιάς

Το Σαββατο που μας πέρασε έγινε ο γάμος της χρονιάς. Για να μην ξεχνάμε όμως τη γκρίνια μας εγώ δεν μπόρεσα να πάω αφού είχα την @#$%$#@ εξεταστική. Έμαθα λοιπόν ότι έγιναν πράγματα και θαύματα εκεί και εγώ τα έχασα. Για να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή ο αγαπητός μας Αντωνάκης (και να προσέχουμε σας παρακαλώ σε ποιόν αναφερομάστε) παντρεύτηκε την εκλεκτή της καρδιάς του και ταυτόχρονα την εκλεκτή φίλη όλων μας Αγγελικούλα (γνωστή και ως Αγγελικούλα ζάχαρη , Αγγελικούλα μέλι κ.τ.λ. κ.τ.λ μην γράψω και όλο το ποίημα). Ο γαμπρός κούκλος αλλά συνήθως τη νύφη κοιτάει ο κόσμος!! Άκουσα λοιπόν ότι ήταν η νύφη της χρονιάς, εντυπωσιακή, εκθαμβωτική και όλα τα υπόλοιπα. Ο γάμος των παιδιών έγινε στην Πάτρα στην οποία όλοι μας έχουμε κάτι να μας τραβάει εκεί! Εγώ προσωπικά μετακόμιζα ανετότατα στην Πάτρα και ας μην έχω καμιά σχέση με το μέρος (άσχετο με το θέμα μας). Στο γλέντι τρελλό κέφι και ασταμάτητος χορός από Έλληνες και .... αλλοδαπούς - άκου να πάει ο κινέζος (δεν είναι ρατσιστικό όπως το γράφω thats a fact, όπως λέει και ο ίδιος) και να μην πάω εγώ - και στο τέλος και μπουζούκια. Έμαθα δε ότι ο μέγας προδότης (ο kartman) ήταν πρώτος στο χορό μαζί με τον elleran και τον Κωστάκη μας, άσε που και η πατατούλα σηκώθηκε και χόρεψε!! Μπράβο παιδιά ελπίζω να ρίξατε και μια στροφή για μένα, να ήπιατε και κανένα ποτηράκι παράπάνω και για μένα στην υγειά των νεονυμφων. Έμαθα πολλά αλλά δεν μπορώ να τα γράψω όλα γιατί είναι γνωστό ότι αυτολογοκρίνομαι πολυ εύκολα. Άντε παιδιά να ζήσετε και να μας κάνετε πολλά μα πάρα πολλά "αντωνο-αγγελάκια". Αααααααααααα και για να μην ξεχαστώ και με μαλώσετε και στα δικά μας οι ελεύθερες και οι ελεύθεροι ..... ;-)

08 July 2008

Εξεταστική ! ! !

Είναι γεγονός πως κανείς μα κανείς φοιτητής δεν γουστάρει (με όλη τη σημασία της λέξεως) τις εξεταστικές. Έτσι λοιπόν και εγώ δεν θα μπορούσα να κάνω κάτι διαφορετικό. Θα μπορούσα να είμαι η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα, όμως ΌΧΙ αυτή η εξαίρεση και όχι σε αυτόν τον κανόνα!!! Είμαι σε μια κατάσταση τραγική τον τελευταίο μήνα. Έχασα το γάμο της χρονιάς γιατι απλά πολύ απλά έγραφα μάθημα. Ελπίζω Αγγελικούλα μου να μην μου κρατήσεις κακία ξέρεις πόσο πολύ θα ήθελα να είμαι εκεί, όπως ξέρεις ότι έστω και με τη σκέψη ήμουν εκεί. Έτσι λοιπόν περνούν οι μέρες και αρχίζω να τραβάω γραμμές σαν τους φυλακισμένους πάνω στους τοίχους για το πόσες μέρες έμειναν μέχρι το τέλος και αυτής της μαρτυρικής εξεταστικής. Ένα ακόμη γεγονός είναι ότι δεν μου αρέσει η βιολογία. Τώρα θα μου πείς τελικά δεν σου αρέσει η βιολογία ή δεν πας μια αυτόν που σου κάνει βιολογία. Μάλλον και τα δύο!!! Δεν μπορεί ρε παιδί μου στην τελική να περνάω ότι φυσική κυκλοφορεί, από μηχανική μέχρι πυρηνική και από σχετικότητα μέχρι κβαντική αέρα και με βαθμούς, δεν μπορεί να περνάω αέρα όλα τα μαθηματικά, δεν μπορεί να περνάω αέρα όλες τις χημείες αλλα βιολογία να μην μπορώ με τίποτα. Κάτι δεν παέι καλά!!! Στην αρχή πίστευα ότι φταίω εγώ, μετά τα βιβλία, μετά ο καθηγητής. Τελικά όλοι έχουν μια ευθύνη γιατι δεν γίνεται ρε φίλε να είμαι τόσο βλάκας ή τόσο στόκος που να μην μπορώ να το περάσω το τιμημένο για μάθημα!!!!! ΕΛΕΟΣ!!! Δεν μπορεί ρε φίλε να μου λες κοίτα δεν το διαβάζεις γιατί δεν το θεωρεις σημαντικό, γιατί σου λέω πραγματικά ότι το διαβαζω και δεν έχω τρόπο να το περάσω το τιμημένο, για να ησυχασεις και εσύ αλλά και εγώ από σένα. Για μια ακομη φορά η βιολογία θα είναι αυτή που θα με καθυστερήσει ένα χρόνο για να πάρω πτυχίο!!! Είναι λοιπόν να μην έχω τα νεύρα μου με τις εξεταστικές. Αποτέλεσμα όλου αυτού του άγχους είναι οι σημερινές έντονες ζαλάδες (αν και είχα από μέρες κάποια σημάδια ότι κάτι δεν παέι καλά) και στο τέλος η λιποθυμία! Διάγνωση "υπόταση με λιποθυμικές τάσεις" και το κορυφαίο όλων "χαμηλό ζάχαρο στα όρια της υπογλυκαιμίας 0,54mg/dl" (αυτό το τελευταίο για όσους με ξερετε είναι για πολλά γέλια) και στο τέλος δύο μέρες υποχρεωτική ξάπλα. Δεν μπορώ και δεν αντέχω άλλο τόσο διάβασμα. Γενικά έχουμε πει είμαι γκρινιάρα και παραπονιάρα μέχρι εκεί που δεν πάει άλλο, όμως με το διάβασμα δεν γκρινιάζω εύκολα γιατί απλά πολύ απλά είναι κάτι που μου αρέσει και το κάνω πολύ ευχάριστα, όμως φέτος ήταν μια πολύ μα πάρα πολύ δύσκολη χρονιά σε όλα τα επίπεδα, προσωπικά, στη δουλειά στη σχολή στο σπίτι είχα ένα σωρό πράγματα!! Αυτό το μήνα κλείνει ένας κύκλος ενός χρόνου μέσα στον οποίο έζησα πολλά από αυτά που εύχομαι πολλοί να ζήσουν και να περάσουν και ακόμα περισσότερα από αυτα που ειλικρινά δεν εύχεσαι ούτε στον εχθρό σου να αντιμετωπίσει. Όλα μαζί μάλλον έκαναν ένα εκρηκτικό μίγμα που ήρθε η ώρα τώρα να κάνει μπουμ, και το έκανε στην χειρότερη στιγμή που θα μπορούσε. Μου τη δίνει η εξεταστική όπως θα έλεγε και ο γκρινιάρης από τα στρουμφάκια. Μου τη δίνει που έχω γράψει δύο post σε ένα, με παραπλανητικό τίτλο που αφόρα μόνο το ένα μέρος του post. Μου τη δίνει που δεν μπορώ να βάλω τη σκέψη μου σε μια τάξη. Μου τη δίνει ...........

08 May 2008

FlashBack

Τον τελευταίο καιρό έχω ξεκινήσει ένα καινούργιο άθλημα. Το λένε flashbacking ή αλλιώς ελληνιστί φλασμπάκινγκ. Δεν ξέρω τι με έχει πιάσει και το κάνω αυτό, είπαμε είμαι περισσότερο συναισθηματικό άτομο από ότι πραγματικά δείχνω, αλλά όλα κάτι μου θυμίζουν. Δεν σας έχει τύχει ποτέ για παράδειγμα να ακούσετε ένα τραγούδι, να δείτε μια φωτογραφία, να μυρίσετε κάτι όμορφο και άλλα πολλά ακόμα. Έτσι λοιπόν πριν από λίγο καιρό μου συνέβη και μένα. Ακούγοντας ένα παλιό και πολύ αγαπημένο τραγούδι πέρασε σχεδόν όλη η ζωή μου μπροστά από τα μάτια μου. Θυμήθηκα πως αισθανόμουν στα 15, στα 18, στα 20, στα 23 στα 26 ... . Το τραγούδι συνεχίζει να παίζει και εγώ συνεχίζω να είναι βυθισμένη στις σκέψεις και τις αναμνήσεις μου οι οποίες μετά από τόσα χρόνια που έχουν περάσει εξακολουθούν να είναι πολύ μα πολύ ζωντανές μα το εκπληκτικότερο όλων τόσο λεπτομερείς. Και απορώ, πως είναι δυνατόν να θυμάμαι τέτοιες λεπτομέρειες ακόμα, και όμως να που είναι. Ταξίδεψα αρκετά εκέινη την ημέρα και μου άρεσε πολύ. Έτσι ξεκίνησα το φλασμπάκινγκ και κάθε φορά μα ένα τραγούδι, μια μυρωδιά, μια φωτογραφία βρισκόταν εκεί να με ταξιδεύει. Κάποια από αυτά που περνούν σαν μια ταινία από τα μάτια μου, μάλλον ακόμα με πληγώνουν όμως το παλεύω και αυτό. Είναι πραγματικά πάρα πολύ ωραίο και τολμώ να πω ότι έχει και πλάκα να ταξιδεύεις στο παρελθόν. Έχει όμως μια πολύ βασική προυπόθεση μια τέτοια κατάσταση. Είναι γι αυτούς που τα έχουν βρει με το παρελθόν τους ή αν θέλετε έχουν συμβιβαστεί με αυτό για να μην πω ότι απλά έχουν κλείσει όλους τους ανοιχτούς τους λογαριασμούς με αυτό. Αλλιώς ένας δυνατός άνεμος φυσά και στο πέρασμά του παρασύρει τα πάντα.

21 April 2008

Ήλιος - Ρέκλα και καφές

Μόλις τώρα κατάλαβα πόσος καιρός έχει περάσει από το τελευταίο μου post. Σχεδόν ένας μήνας. Γεμάτος από πολύ μα πάρα πολύ δουλειά. Πρώτη φορά μετά από τόσα χρόνια δούλευα σαββατοκύριακα. Κατάφερα έτσι να είναι πτώμα συνέχεια και να μην μπορώ να πάρω τα πόδια μου. Το ΣΚ που μας πέρασε δεν μπορούσα να ξεκουραστώ και τελικά κατάφερα να μην ξεκουραστώ κιόλας γιατί πρώτον ήθελα να κάνω τα τελευταία ψώνια για τη βαφτιστήρα μου και δεύτερον γιατί ήθελα να τελειώσω με μια εργασία που έπρεπε για το πανεπιστήμιο. Τελικά το μόνο που έκανα ήταν τα ψώνια για τη βαφτιστήρα μου και τίποτε άλλο. Αλλά για να είμαι και απόλυτα ειλικρινής την Κυριακή έκανα κάτι το οποίο κατά καιρούς με ευχαριστεί πολύ. Η ώρα είναι 14:30 και χτυπάει το κινητό "Gia xara Smaroula ti kaneis? Any plans for the afternoon? Wanna go somewhere outside for the sun?" Ναι καλά καταλάβατε ο συνάδελφος kinder έκπληξη ήταν. Να σας πω δεν ήθελα και πολύ να κλείσω τα βιβλία μου και να πάω βόλτα. Οπότε κανονίζουμε να βρεθούμε Κηφισιά και στη συνέχεια για περπάτημα και καφέ στον ήλιο. Οργώσαμε την Κηφισιά και τη μισή Ερυθραία και στη συνέχεια στο πάρκο για καφέ και ρέκλα στην καρέκλα με καφεδάκι. Πραγματικά έλιωσα στον ήλιο χαζεύοντας τα πιτσιρικάκια που έπαιζαν (και τα ζήλευα αφάνταστα για την ανεμελιά τους). Κορόιδεψα και τον Chen που άρπαξε από τον ήλιο και έγινε σαν μπαρμπούνι χωρίς να έχω δει και εγώ τη μούρη μου στον καθρέφτη. Νομίζω πάντως ότι πρέπει συχνότερα να την αράζω στον ήλιο με ηρεμεί αφάνταστα, άσε που γουστάρω ρέκλα στην καρέκλα!!! :-)

25 March 2008

Helsinki

Ένα ακόμα ταξίδι στο Ελσίνκι άφησε το χρώμα του στην παλέτα των χρωμάτων-ταξιδιών που έχω κάνει (και μάλιστα για δουλειά), καταγράφοντας μερικές ώρες πτήσεις ακόμα (κάπως έτσι δεν λένε και οι πιλότοι?). Ήταν από τα ταξίδια που δεν με πείραζε να κάνω και μπορώ να πω ότι ήθελα να κάνω. Το Δεκέμβρη όταν και με είχε πιάσει η μεγάλη μου γκρίνια είχα να αντιμετωπίσω διάφορα. Μάλλον και γι αυτό μου έτυχαν διάφορα στραβά. Αυτή τη φορά όμως όλα ήταν διαφορετικά. Ήθελα να πάω, δεν γκρίνιαξα καθόλου και γενικά πέρασα πολύ καλά. Θα μπορούσα να το χαρακτηρίσω ένα από τα καλύτερα ταξίδια που έχω κάνει. Η μετάβαση στο Ελσίνκι ήταν μέσω Μονάχου και μόλις πάτησα το ποδαράκι μου στο Μόναχο (τουλάχιστον στο αεροδρόμειο) εικόνες, μυρωδιές όλα γνωστα πολύ γνωστά. Ήθελα να ρουφήξω όλες τις στιγμές εκεί. Μπορεί να έκατσα μόνο 8 μήνες στο Μόναχο, όμως αυτή την πόλη θα την αισθάνομαι πάντα σαν κάτι δικό μου, μοναδικό. Η αναμονή για την επόμενη πτήση αρκετά μικρή μόνο μια ώρα και δέκα λεπτά, αρκεί να σκεφτεί κάποιος ότι το αεροπλάνο από Αθήνα έφυγε στην ώρα του και έφτασε μάλιστα και στην ώρα του. Σκέφτηκα ότι δεν με πέιραζε και πολύ γιατί στην επιστροφή θα είχα μπροστά μου 2,5 ολόκληρες ώρες να γευτώ κάθε δευτερόλεπτο που θα έχανα αυτή τη μέρα. Κοίταγα γύρω μου σαν μικρό παιδάκι σε παιδότοπο. Γρήγορα η ώρα πέρασε και το αεροπλάνο για Ελσίνκι ήταν έτοιμο για απογείωση. Κοίταξα για λίγο έξω από το παράθυρο δίνοντας ραντεβού για την επόμενη φορά. Ώρα άφιξης στο αεροδρόμιο Βάντα (σαν τη μάγισσα Βάντα απο τον Sport Billy) του Ελσίνκι 14:55. Το καταπληκτικό της ιστορίας είναι ότι 15:00 είχα και τη βαλίτσα στο χέρι (εγώ και το παιδί που ταξιδεύαμε μαζί). Γρήγορα στην ουρά για ταξί και κατευθείαν στο ξενοδοχείο. Μετά βόλτα να προλάβουμε τις λίγες ώρες ημέρας που απέμεναν, μερικές βιαστικές φωτογραφίες και στη συνέχεια για καφεδάκι στο γνωστό στέκι των Ελλήνων "Bakers". Γιατί εκεί άραγε? Μα γιατί είναι ο μόνος χώρος στο Ελσίνκι που αν κάποιος θέλει να καπνίσει μπορεί να το κάνει άνετα μεσα και να μην χρειαστεί να βάλει το μπουφανάκι του, ή να πάρει μια κουβερτούλα (του μαγαζιού) και να βγεί έξω να ξεχαρμανιάσει. Ένας λόγος που πάω τους Φινλανδούς είναι αυτός!! Προστατεύει και τους μη καπνιστές! Είχε βραδιάσει για τα καλά όταν αποφασίσαμε να πάμε για μαμ-μαμ. Αρκέτά νωρίς για εμάς αλλά αναγκαστικά έπρεπε να πάμε αφού τα περισσότερα (αν όχι όλα) τα μαγαζιά εκεί κλείνουν μέχρι της 11. Το ρολόι-θερμόμετρο δίπλα στο ξενοδοχείο έδειχνε -2 βαθμούς (το επίσημο site για τον καιρό στο Ελσίνκι έλεγε -2, με realfeal -14), αλλά δεν με ένοιαζε καθόλου. Σε λίγες ώρες ξεκίναγε μια εβδομάδα (μεγάλη εβδομάδα για τους καθολικούς) με γεμάτο πρόγραμμα για εμάς. Θέλω να πιστεύω ότι όλα πήγαν καλά, ως πολύ καλά. Η δουλειά που έπρεπε να γίνει έγινε και με το παραπάνω. Είχε φτάσει η Μεγάλη Πέμπτη κατά της 18:00 και έπρεπε να φύγουμε για τα τελευταία ψώνια μιας και γιατί κανείς δεν είχε μείνει στο γραφείο (τώρα που είπα γραφείο, σε επόμενο post θα σας περιγράψω συνθήκες εργασίες, άλλη κουλτούρα, άλλη ποιότητα) και γιατί βέβαια έπρεπε να ετοιμαστούμε αφού το βράδυ θα είχε έξοδο με κάποιους από του Φινλανδούς που συνεργαστήκαμε και έναν Κινέζο (σκέτο kinder έκπληξη όπως είπε και ο kartman, αλλά πολύ χαρισματικό κατά τα άλλα) . Τελικά είναι καταπληκτική εμπειρία να γνωρίζεις άλλες κουλτούρες και άλλους πολιτισμούς. Περισσότερα για όλους και για όλα σε επόμενο post.

27 February 2008

Blogo-παίχνιδο 123

... και πιάνω το μπαλάκι που μου πέταξε ο elerran και συνεχίζω το blogo-παίχνιδο.
Κανόνες :
  1. Παίρνουμε το κοντινότερο σε μας βιβλιαράκι το οποίο πρέπει να έχει περισσότερες από 123 σελίδες και το ανοίγουμε στη σελίδα 123.
  2. Γράφουμε τις περιόδους 6, 7, και 8 (και όπου "περίοδος" η πρόταση από τελεία σε τελεία)
  3. Πετάμε το μπαλάκι και σε άλλους να το πιάσουν/κάνουν.
Το κοντινότερο βιβλίο μου ήταν ήταν η "Κβαντομηχανική" του Τραχανά αλλά μάλλον δεν είναι αυτό το ζητούμενο, οπότε διαλέγω το αμέσως κοντινότερο, που είναι "Ο κόσμος της Σοφίας" του Jostein Gaarder. Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα για την ιστορία της φιλοσοφίας από την αρχή ως την εξέλιξή της μέχρι σήμερα με ήρωες δύο διαφορετικές κοπέλες και έναν ανώνυμο επιστολογράφο. Και τώρα ακολουθεί το blogo-παίχνιδο.

"Η Σοφία έριξε μια ματιά γύρω της. Το χώμα ήταν μουσκεμένο και δυσκολευόταν να προχωρήσει. Δεν άργησε, όμως, να βρει μια βαρκούλα με τα κουπιά της, μισοτραβηγμένη στη στεριά."

Με τη σειρά μου λοιπόν πετάω και εγώ το γάντι στην couchpotator και στον pxatzis (μπας και θυμηθεί και γράψει στο blog του).

19 February 2008

Επιτέλους μια άσπρη μέρα

Χίονι ήθελα και χιόνι έπεσε!! Βέβαια σε ανύποπτο χρόνο είχα πει θέλω ένα μετρο χιόνι, αλλά δεν βαριέσαι έξω από το σπίτι σταμάτησε στο μισό μέτρο. Πολύ καλό ήταν και τόσο!! Το καλύτερο όμως από όλα ήταν η βόλτα μέσα στη χιονοθύελλα της Κυριακής!! Έβγαλα λίγες φωτογραφίες και μερικές από αυτές θα τις μοιραστώ μαζί σας! Join with me.

11 February 2008

Bloody Monday

Από την Παρασκευή το μεσημέρι ο internet browser έχει κολλήσει στη σελίδα του meteo, και πιο συγκεκριμένα στη σελίδα του meteo που λέει για τα Βόρεια Προάστεια. Η "όψη" της σελίδας ιδανική για μένα που περιμένω το χιόνι ως μάννα εξ ουρανού μπας και κάτσουμε καμιά μέρα από τη δουλείά. Χιονόπτωση για την Κυριακή και λίγο τη Δευτέρα. Κάνω refresh τη σελίδα κάθε 10 λεπτά και αυτή παραμένει η ίδια!! Εγώ μέσα στην τρελλή χαρά που σκέφτομαι ότι μπορεί να να δω μια "άσπρη μέρα" (μετά από αυτή της προηγούμενης εβδομάδας η οποία όμως δεν ήταν ικανή να μας κρατήσει σπίτι). Το Σαββατο έχω μάθημα και σκέφτομαι ότι την ώρα που θα γυρίζω σπίτι θα δω τις πρώτες νιφάδες να πέφτουν. Έτσι λοιπόν μπαίνω στο τρένο και κάθε στάση που πλησιάζω στην Κηφισιά αισθάνομαι τη χιονοθύελλα να πλησιάζει!!! Φτάνω Κηφισιά και το μόνο που ρίχνει είναι χιονόνερο. Λέω δεν βαριέσαι μέχρι το βράδυ θα ρίξει κάτι δεν μπορεί. Πρώτη δουλειά με το που μπαίνω στο σπίτι είναι να δω τι λέει το meteo για τον καιρό. "Τέλεια, σκέφτομαι χιονόπτωση Κυριακή και Δευτέρα. Δεν μπορεί κάποια μέρα θα κάτσουμε." Δεν υποψιάζομαι όμως τίποτα παρότι άκουσα και τον καιρό στην TV που έλεγε για χιονόπτωση από τα 500 μέτρα υψόμετρο και πάνω (εμείς εδώ είμαστε στα 280). Έτσι κολλάω στο τζάμι και περιμένω να χιονίσει. Ακυρώνω και την έξοδο μην και δεν μπορώ να γυρίσω σπίτι και περιμένω. Αλλά που..... Ήμαρτον η ΕΜΥ δεν πέφτει και ποτέ μέσα τώρα βρήκε να πέσει. Κυριακή ξυπνώντας το πρωί το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να κολλήσω τη μούρη μου στο τζάμι και να δω πόσο χιόνι είχε έξω. Θα ήθελα πολύ εεεε??? Κυριακή μεσημέρι προς απόγευμα έχω απογοητευτεί εντελώς, αλλά δεν χάνω το κουράγιο μου, κοιτάω το meteo και νιώθω να χάνω τον κόσμο κάτω από τα πόδια μου, "χιονόνερο ΜΟΝΟ". Και πλησιάζει αυτή η καταραμένη Δευτέρα και πλησιάζει και η ώρα που θα πρέπει να πάω στο γραφείο και έξω δεν έχει χιονίσει και δεν υπάρχει και περίπτωση να χιονίσει. Δευτέρα πρωί και κοιτάζω πονηρά έξω από το παράθυρο μου μπας και .... αλλά τίποτα. Ετοιμάζομαι και έρχομαι στο γραφείο, και κάνω ένα καφέ και κοιτάζω έξω από το παράθυρο και βλέπω έναν ολόλαμπρό ήλιο και σκέφτομαι γιατί άραγε να μισώ τόσο πολύ τις Δευτέρες???

21 January 2008

Χαμογελάστε είναι μεταδοτικό

Να πως μια "κακή" μέρα μπορεί να μετατραπεί σε υπέροχη.
Να πως μπορεί κάποιος να σου φτάξει τη διάθεση.
Πείτε μου τώρα εσείς αν μετά από τις παρακάτω φατσούλες η διάθεσή σας δεν έγινε καλύτερη.






01 January 2008

2008

Εύχομαι καλή χρονιά σε όλους, με Υγεία, Χαρά και Ευτυχία.
2008 βήματα να μας οδηγήσουν σε ένα καλύτερο αύριο.

Μου λείπεις ...

Μου λείπεις αφάνταστα ... Όσοι τους έχετε να τους τιμάτε να τους αγαπάτε και να τους προσέχετε ... Pour un soupir, pour un instant Une paren...