21 April 2008

Ήλιος - Ρέκλα και καφές

Μόλις τώρα κατάλαβα πόσος καιρός έχει περάσει από το τελευταίο μου post. Σχεδόν ένας μήνας. Γεμάτος από πολύ μα πάρα πολύ δουλειά. Πρώτη φορά μετά από τόσα χρόνια δούλευα σαββατοκύριακα. Κατάφερα έτσι να είναι πτώμα συνέχεια και να μην μπορώ να πάρω τα πόδια μου. Το ΣΚ που μας πέρασε δεν μπορούσα να ξεκουραστώ και τελικά κατάφερα να μην ξεκουραστώ κιόλας γιατί πρώτον ήθελα να κάνω τα τελευταία ψώνια για τη βαφτιστήρα μου και δεύτερον γιατί ήθελα να τελειώσω με μια εργασία που έπρεπε για το πανεπιστήμιο. Τελικά το μόνο που έκανα ήταν τα ψώνια για τη βαφτιστήρα μου και τίποτε άλλο. Αλλά για να είμαι και απόλυτα ειλικρινής την Κυριακή έκανα κάτι το οποίο κατά καιρούς με ευχαριστεί πολύ. Η ώρα είναι 14:30 και χτυπάει το κινητό "Gia xara Smaroula ti kaneis? Any plans for the afternoon? Wanna go somewhere outside for the sun?" Ναι καλά καταλάβατε ο συνάδελφος kinder έκπληξη ήταν. Να σας πω δεν ήθελα και πολύ να κλείσω τα βιβλία μου και να πάω βόλτα. Οπότε κανονίζουμε να βρεθούμε Κηφισιά και στη συνέχεια για περπάτημα και καφέ στον ήλιο. Οργώσαμε την Κηφισιά και τη μισή Ερυθραία και στη συνέχεια στο πάρκο για καφέ και ρέκλα στην καρέκλα με καφεδάκι. Πραγματικά έλιωσα στον ήλιο χαζεύοντας τα πιτσιρικάκια που έπαιζαν (και τα ζήλευα αφάνταστα για την ανεμελιά τους). Κορόιδεψα και τον Chen που άρπαξε από τον ήλιο και έγινε σαν μπαρμπούνι χωρίς να έχω δει και εγώ τη μούρη μου στον καθρέφτη. Νομίζω πάντως ότι πρέπει συχνότερα να την αράζω στον ήλιο με ηρεμεί αφάνταστα, άσε που γουστάρω ρέκλα στην καρέκλα!!! :-)

Μου λείπεις ...

Μου λείπεις αφάνταστα ... Όσοι τους έχετε να τους τιμάτε να τους αγαπάτε και να τους προσέχετε ... Pour un soupir, pour un instant Une paren...