18 September 2012

Επικονδυλίτιδα ...

... και δεν με χάλασε. Αυτό έδειξε η διάγνωση του ορθοπαιδικού που πήγα. Τι είναι λοιπόν η επικονδυλίτιδα ... " Η επικονδυλίτιδα χαρακτηρίζεται από τη φλεγμονή των τενόντων των μυών του αντιβραχίου, που προσφύονται στο ύψος του αγκώνα. Η φλεγμονή μπορεί να πλήξει είτε τους έξω πλάγιους τένοντες (έξω επικονδυλίτιδα, ο γνωστός “Tennis Elbow”), είτε την εσωτερική πλευρά του αγκώνα (έσω επικονδυλίτιδα), και οφείλεται στην υπερβολική χρήση των μυών του βραχίονα. Αυτή η τενοντίτιδα λόγω υπερβολικής καταπόνησης είναι συνήθης σε όσους παίζουν τένις, αλλά μπορεί να προκληθεί και από άλλες δραστηριότητες που απαιτούν έντονη προσπάθεια στο ύψος του αγκώνα. Ο πόνος εντοπίζεται συνήθως στην εξωτερική ή την εσωτερική πλευρά του αγκώνα και μπορεί να ακτινοβολεί προς τα κάτω, κατά μήκος του αντιβραχίου μέχρι τον καρπό."  Εύκολη πολύ εύκολη λοιπόν η διάγνωση της από το γιατρό αφού είχα σχεδόν όλα τα συμπτώματα. Δεν χρειάστηκαν βέβαια και πάνω από δεκα λεπτά για να καταλάβει τι είχα. Έτσι λοιπόν έδωσε οδηγίες προς ναυτιλομένους οι οποίες είναι:
  • Για 15 μέρες μεσημέρι και βράδυ βολταρέν χάπι μετά το φαγητό.
  • Για 15 μέρες μεσημέρι και βράδυ πριν το φαγητά λοσέκ γιατι είναι δυνατά τα βολταρέν για το στομάχι.
  • Για 15 μέρες παγοθεραπεία 4-5 φορές την ημέρα από 20 λεπτά.
  • Για 15 μέρες 2-3 φορές την ημέρα επαλείψεις με πενσειντ.
  • Για 15 μέρες ταινία επικονδυλίτιδας όλη την ημέρα και μόνο στον ύπνο να τη βγάζω.
Από αυτά είναι δύσκολη η παγοθεραπεία μιας και είμαι πάνω από 8 ώρες στο γραφείο οπότε και περιορίζεται σε 2 φορές άντε στο τσακιρ κέφι 3 φορές τη μέρα. Κανονικά δεν θα έπρεπε καν να γράφω ή να κουραζω το χέρι μου αλλά είναι αδύνατον να μη το χρησιμοποιώ. Μέχρι σήμερα δεν έχω δει και καμία διαφορά εδώ που τα λέμε και δεν είναι καθόλου ενθαρυντικό αυτό. Τελος πάντων θα δείξει σε 10-11 μέρες περίπου ...

 

12 September 2012

Βιβλιοδιαδρομές ... update

Πριν καιρό έιχα γράψει για τα βιβλία που διαβάζω και που θέλω να διαβάσω. Έκανα κάποιες μικρές αλλαγές στο πρόγραμμα διαβάσματος. Αιτία της αλλαγής ... ο Τρυποκάρυδος του Τομ Ρομπινς. Ήμουν προετοιμασμένη για τον απλό λόγο οτι είχα ακούσει και τα καλύτερα αλλά και τα χειρότερα. Πω πω πω πω δεν το έχω ξαναπάθει με βιβλίο αυτό που έπαθα με το συγκεκριμενο. Το διάβασα από ψυχαναγκασμό μόνο και μόνο για να μην το αφήσω στη μέση. Δεν ξέρω αν φταίει η μετάφραση στα Ελληνικά και αν είναι καλύτερο στα Αγγλικά, σίγουρα έχει διαφορά το Αμερικάνικο χιούμορ από το Ελληνικό αυτό όμως το βιβλίο με τίποτα δε βγάζει το γέλιο που λέει. Η ιστορία εκτυλίσσεται μέσα σε ένα πακέτο τσιγάρα Κάμελ. Μπερδεύει τη φιλοσοφία, την τέχνη τον μοντερνισμό και τις διάφορες πολιτικές ιδεολογίες με μια ερωτική ιστορία  και τα μυστηρια των πυραμίδων. Υπάρχουν κεφάλαια τα οποία ναι όντως είναι πολύ καλά. Αλλά και κεφάλαια που έλεγα "θέλω να σταματήσω να το διαβάζω".  Δεν με ενθουσίασε ιδιαίτερα. Ίσως γιατί περίμενα κάτι άλλο? Ίσως δεν είμαι καλή αναγνώστης? Ίσως δεν μου αρέσει το αμερικάνικο χιούμορ? Ίσως, ίσως ίσως πολλά ίσως. Ίσως τελικά να φτάιω εγώ γιατί δεν μπορώ να καταλάβω τέτοιου είδους βιβλία. Πραγματικά είναι το μοναδικό βιβλίο που μου πήρε τόσο πολύ για να το διαβάσω. Τολμώ να πω πως με κούρασε κιόλας. Τέλος πάντων στη συνέχεια ήθελα κάτι πάααρα πολύ ανάλαφρο και ανούσιο και κύριως ξεκούραστο. Να μην χρειαστεί να προβήματιστώ και διάβασα το "Το Χαμένο Σύμβολο" του Νταν Μπραουν. Τελικά ο τύπος (ο Νταν Μπραουν) αποδεικνύεται πως είναι μετρ του είδους στις ιστορίες μυστηρίου. Ανάλαφρο με "πρωταγωνιστή" τον γνωστό καθηγητη Λάνγκντον να καλείται να λύσει ένα ακόμα μυστήριο κρυμμένο πίσω από κώδικες και σύμβολα με φόντο την Ουάσιγκντον και κρυφούς θαλάμους και στοές. Εντάξει δεν είναι λογοτεχνεία το ξέρω αλλά χρειαζόμουν αποτοξίνωση από τον Τρυποκάρυδο. Τώρα σκέφτομαι αν θα πρέπει να ξεκινήσω το "Θεώρημα του Παπαγάλου" ή να πάω στην τριλογία του Γιάννη Καψή που έλεγα. Λίγες ώρες σκέψη και το απόγευμα ξεκινάω .... Τα λέμε πάλι με τις εντυπώσεις μου από τις επόμενες βιβλιοδιαδρομές μου.

11 September 2012

Κοίτα να δεις που ειναι στραβός ο γιαλός ...

Το τελευταίο διάστημα  με πονάει πάρα πολύ το αριστερό μου χέρι, αλλά δεν πολυδίνω σημασία μιας και δεν θέλω να έχω πολλά πολλά με τους γιατρούς. Σήμερα κανοντας την ίδια κουβέντα στο γραφείο  μιας και κράταγα το πονεμένο μου χερι με παρότρινε συνάδελφος να "εκμεταλλευτώ" το ομαδικό ασφαλιστικό συμβόλαιο που μας εχουν στην εταιρία. Το θέμα βεβαία είναι άσχετο με τον πόνο στο χέρι και το ομαδικό ασφαλιστικό συμβόλαιο, αλλά έχει να κάνει με τη γενικότερη συμπεριφορά ορισμένων ανθρώπων. Ο συνάδελφος που με παρότρινε να πάω στο γιατρό είναι κάποιος τον οποίο και θεωρούσα φίλο μου. Δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει πρώτα να "κράξεις" κάποιον ώστε να προσπαθεί στην τελική να επανέλθει στα φυσιολογικά επίπεδα επικοινωνίας και στοιχειώδους επαφής με τους άλλους. Είναι πλέον δεδομένο πως οι "κακές" συναναστροφές τον έχουν κάνει άλλο άνθρωπο. Το μονο σίγουρο είναι πως ακόμα δεν έχει καταλάβει πως τη μαλακια πολλοί αγάπησαν αλλά τους μαλάκες ΚΑΝΕΙΣ!! Μέσα στα τόσα που είπα την περασμένη Τετάρτη ήταν το μόνο που δεν είπα και ήθελα πάρα πολύ να το πω, αλλά κρατήθηκα. Πλέον αισθάνομαι πολύ καλύτερα γιατί πολύ απλά είπα αυτα που ήθελα καιρό να πω και ηρέμησα. Δεν ξέρω κατά πόσο έπιασαν τα λόγια μου  τόπο (μάλλον φαίνεται να ταρακούνησα τα λιμνάζοντα νερά) αλλά και δεν με νοιάζει στην τελική αφού εγώ με αυτά που είπα ουσιαστικά ξεκαθαρισα και τη θέση μου αλλά και την από εδώ και πέρα στάση μου και συμπεριφορά μου.
Το σπουδαιότερο όμως είναι πως σε αυτή την περίπτωση ήταν στραβός ο γιαλός ... γιατί εγώ μια χαρά "αρμενιζα" και φάνηκε από την επόμενη της Τετάρτης.

Υ.Γ.1 Πόσο ηλίθιος μπορεί να είσαι όταν σου λέει κάποιος πως το ξέρει αυτό το πρόβλημα που δήθεν βρήκες και τον ρωτάς και πάλι "να σου πω το προβλημα που βρήκα για καινούργιο" ?? Είπαμε τη μαλακία πολλοί αγάπησαν τους μαλάκες όμως ΚΑΝΕΙΣ!!! Το αναφέρω απλά για να πάρετε μια γεύση από τις "κακιές παρέες" που ανέφερα παραπάνω.

Υ.Γ.2 Προσπαθώ, προσπαθώ πολύ αλλά δε με βοηθάς ...

Y.Γ.3 Πρώτη φορά υστερόγραφο με ... τραγούδι 

07 September 2012

Oktoberfest ...

Πλησιάζουν οι μέρες που θα ξεκινήσει ένα ακόμα Oktoberfest (Octoberfest αγγλικά). Από τις 22 Σεπτεμβρίου και έως τις 7 Οκτωβρίου στο Μόναχο θα διεξαχθεί η 179η γιορτή της μπύρας. Ένα πραγματικό πανηγυρι σε μια τεραστια εκταση που η καθε εταιρια "στήνει" τις τεντες της και αν καταφερεις να βρεις να κατσεις απολαμβανεις τη μπυρα σου. Για την ακρίβεια την Mass (die Maß) μπύρα σου που είναι στην ουσία 1 ποτήρι με 1lt παγωμένης μπύρας. (Το σερβίρισμα το κανουν καποιες "κυριούλες" με παραδοσιακες στολές οι οποίες κρατούν καμια δεκαρια (!!!!) ποτήρια στα χέρια τους, βέβαια τα τελευταια χρόνια εχει και νεαρές κοπέλες που κανουν αυτη τη δουλεια). Οι δύο πρώτες εβδομάδες είναι πολύ ωραία, μετα αρχίζει και βρωμίζει και η πόλη και πλεον οι περισσότεροι κυκλοφορούν εντελώς ντίρλα (χωρις βεβαια να ενοχλουν και να πειραζουν κανένα μιας και υπάρχει έντονη αστυνόμευση στην πόλη). Πλάκα έχει που οι περισσότεροι  "Μοναχεζοι και Μοναχεζες" (οπως λέω και εγω) φοράνε τις παραδοσιακες στολές τους και πανε στην Theresienwiese (στην περιοχή Ludwigsvorstadt-Isarvorstadt) για να απολαύσουν τις μπύρες τους.  Η περιοχή πήρε το όνομα της από την Τherese von Sachsen-Hildburghausen η οποία παντρεύτηκε το 1810 τον πρίγκηπα της Βαυαρίας Ludwig και οι εορτασίες του γαμου ήταν το πρώτο ουσιαστικά Oktoberfest. Για την ακρίβεια στα γερμανικά η λέξη wiese σημαίνει λιβάδι (έτσι όλο μαζί το λίβάδι της Τερέζας :-) ) και έτσι η περιοχή ονομάστηκε Theresienwiese. Αυτά με τα πολλά ιστορικά ... Έχω και άλλα, αλλά δεν πειράζει κάποια άλλη φορά.    Χρόνια έχω λοιπόν να βρεθώ σε  Oktoberfest  και σκεφτόμουν μήπως φέτος θα ήταν μια καλή ευκαιρία ...
Άντε και επειδή είσαι εσύ μικρό μου μπλογκάκι σου παραθέτω μερικές φωτογραφίες από το Oktoberfest ...

     

      

Μου λείπεις ...

Μου λείπεις αφάνταστα ... Όσοι τους έχετε να τους τιμάτε να τους αγαπάτε και να τους προσέχετε ... Pour un soupir, pour un instant Une paren...