Ενταξει ειπαμε δεν θελω να γκρινιαζω και προσπαθω να μην γκρινιαζω και πολυ. Αλλα το φετινο δεν εχει τελειωμο. Απο κρυωμα σε κρυωμα και απο φαρμακα σε αλλα φαρμακα! Ημαρτον! Πρεπει να αρχισω βιταμινες δεν παει αλλο. Μετα απο το τελευταιο κρυωμα (δεν ξερω αν υφισταται κρυωμα, ενας συναδελφος στο γραφειο λεει πως δεν υπαρχουν κρυωματα, ολα ιωσεις ειναι κοινως μικρες λοιμωξεις του αναπνευστικου συνηθως) το οποιο κρατησε αρκετα ισως και 10 μερες δεν προλαβα να πω Δοξα τω Θεω και παλι ειμαι στο βοηθα Παναγια Μου. Τρομερη φαγουρα στα ματια, κοκκινα σα τη φωτια και απο το τριψε τριψε και ξηροδερμια. Διαγνωση (οχι δικια μου αλλα του οφθαλμιατρου)... επιπεφυκιτιδα και κολλυριο για μια βδομαδα. Ναι δε με χαλασε το ξερω ...
Δεν εχει μπει καλα το 14 το λεω και θα το λεω. Ας σταματησουν ολα εδω οχι αλλες αρρωστιες ... οχι αλλα ασχημα νεα.
Υ.Γ. Αχ ρε Καλη εκει απο το συνεφακι που κανεις το τσιγαρο σου πες μου ποιος θα μας πηγαινει για μπανιο τωρα???
