Και τι να γράψω ??

Μέρες τώρα προσπαθώ να κάτσω να γράψω κάτι. Έχει αδειάσει το μυαλό μου, έχει στεγνώσει η σκέψη μου και δεν μπορώ να καταφέρω να γράψω δυό γραμμές στο πολυαγαπημένο μου blogακι. Δεν ξέρω αν είναι από κούραση, από βαριεστημάρα αλλά σίγουρα είναι σύμπτωμα της επερχόμενης εξεταστικής. Κοιμάμαι (όσο μπορώ) και ξυπνάω με την ίδια σκέψη. Πρέπει να πετύχω, πρέπει να πετύχω. Πετάγομαι ιδρωμένη μέσα στο ύπνο μου και προσπαθώ να καταλάβω αν πέρασαν ή οχι οι εξετάσεις. Τις προάλλες είδα στον ύπνο μου ότι ειχα πάει αλλού γι αλλού να δώσω εξετάσεις και τελικά τις έχασα. Μεγάλο άγχος με έχει κυριεύσει, και μάλλον δεν μου κάνει καλό! Κλασσική Σμαρούλα με το σύνδρομο της εξεταστικής. Να δω πότε θα καταφέρω να ξεφύγω από αυτή τη μιζέρια των εξετάσεων. Να δω πότε θα τις δω σας κάτι που συμβαίνει μια στις τόσες και δεν θα με απασχολεί για ότι γίνει. Ίσως κάποτε αλλά ίσως και ποτέ. Μέχρι τότε θα γκρινιάζω θα παραπονιέμαι και όπως λέει και μια ψυχή θα έχω ανάγκη από φροντίδα και προδέρμ.

Δεν θέλω να ξέρεις ...

Έτσι απλά, έτσι γιατί μου αρέσει πολύ, έτσι ..., έτσι..., έτσι.... γιατί σαν παλιά ζωγραφιά λίγο λίγο μου φεύγει το χρώμα ...