28 June 2010

ΣΚ

Ένα ακόμα σαββατοκύριακο πέρασε γρήγορα γρήγορα και ούτε που πρόλαβα να καταλάβω πως έγινε αυτό. Ήταν όμως ένα γεμάτο ΣΚ, γεμάτο από ξεκούραση, γεμάτο από DVDs , γεμάτο από Play Station αλλά ακόμα πιο γεμάτο από αγαπημένς παρουσίες. Ναι περάσαμε ένα πολύ ωραίο ΣΚ με το κολλητάρι μου, γελάσαμε πολύ παίξαμε PS3 ακομα περισσότερο, είδαμε και DVDs (εδώ βεβαια είναι η μισή αλήθεια, διότι σε κάθε ταινία που βάζαμε να δούμε εγώ κατάφερνα να πάρω και ένα υπνάκο ...... ;-) ). Μοναδικό "΄άσχημο" σημείο του σαββατοκύριακου η χθεσινή νεροποντή. Βέβαια δεν ειναι η νεροποντή που με χάλασε ούτε τα καρεκλοπόδαρα που έριξε αλλά ....... τα αστραπόβροντα. Έπεσαν τόσα αστραπόβροντα που γινόταν η μέρα νύχτα .... και τελικά κατάφερα να κοιμηθώ μετά τις 3 τα ξημερώματα. Γιατί το αναφέρω?? Μα γιατί έχω θέμα από μικρό παιδάκι με τα αστραπόβροντα αλλά δεν είναι επί του παρόντος :-) :-) (ναι ναι αποφευγω να το συζητάω με ... τρόπο).
Αυτά για την ώρα λέω να συνεχίσω το ΣΚ μου για λιγάκι και να παίξω με το καινούργιο μου παιχνιδάκι ..... το CSI.
Tα λέμεεεεε :-)

p.s Ελπίζω κα οι υπόλοιποι να πέρασαν το ίδιο καλά με μένα.

15 June 2010

Εξεταστική ...

Με μια πρόταση μπορώ να περιγράψω πλήρως την εξεταστική μου. "Η χειροτερότερη περίοδος της ζωής μου μέχρι την επόμενη εξεταστική".

Από μικρό παιδί είχα πάντα πρόβλημα με τις εξετάσεις. Ποτέ δεν ήμουν ψύχραιμη όσο καλά και να είχα διαβάσει. Πάντα κάτι πάθαινα. Μα μια το στομάχι μου (που είναι και το συνηθέστερο) μα μία τρομερός πονοκέφαλος, μα μια άλλη ζαλάδα και τέλος άνοιγμα μύτης. Το γελιοδέστερο δε όλων είναι που ξεραίνονται τα μάτια μου από το αγχος και μου .... βγαίνουν οι φακοί επαφής.
Κλασσική περίπτωση Σμαρούλας αυτή η Κυριακή που μας πέρασε. Από τη μια να γελάει κανείς μαζί μου και από την άλλη να κλαίει με αυτά που τράβηξα. Μετά από πολύ άσχημο και κουραστικό βραβυνό ύπνο φτάνω στην αίθουσα εξέτασης. Εκεί έχουν πάει κάποιοι συμφοιτητές μου νωρίτερα για τις "καλές" θέσεις (ειλικρινά πότε δεν κατάλαβα ποιά θέση θεωρείται καλή και ποιά κακή για ένα φοιτητή, αλλά τέλος παντων) και ο ένας από τους καθηγητές. Τους καλημερίζω και αφήνω τα πράγματα μου. Πάω να πάρω και ένα καφέ για να με τονώσει και νεράκι βεβαιως βεβαίως και επιστρέφω. Κάθομαι στη θέση μου και αρχίζω ασκήσεις ψυχραιμίας. Μέχρι εδώ όλα καλά, μας μοιράζουν κόλλες μετά από λίγη ώρα θέματα και ξεκινάω να διαβάζω τα θέματα όλα ώστε να ξεκινήσω από αυτό που ξέρω καλύτερα ώστε να μην χάσω χρόνο (πράγμα που έχω πάθει πολλές φορές). Στην πρωτη μισή ώρα αρχίζει να με πονάει έντονα το στομάχι μου και αρχίζει να με λούζει κρύος ιδρώτας (όχι γιατι δεν ξέρω τα θέματα ή γιατι δεν μπορώ να τα παλέψω, αλλά και μόνο στην ιδέα οτι εξετάζομαι εκείνη την ώρα χαλιέμαι), τα πρώτα συμπτώματα πονοκεφάλου κάνουν την εμφάνιση τους μαζί με ζαλάδα. Το κακό δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα αφού στεγνώνουν τα μάτια μου και βγαίνει ο ένας φακός επαφής μου, προσπαθώ να τον βάλω πάλι και έρχεται ο καθηγητής που με εχει πάρει χαμπάρι τι σταυρό κουβαλάω εκείνη την ώρα και μου λέει ευγενικά πήγαινε στην τουαλέτα να βάλεις το φακό σου και ρήξε λίγο νερό στο πρόσωπο σου να συνέλθεις είσαι χλωμή. Πηγαίνω λοιπόν κυρία στο μπανιο βάζω το φακό μου αφού καταφέρνω να κατακοκκινίσω το μάτι μου, νεράκι στο μουτράκι δεν το στεγνώνω και καλα για να με δροσίζει μπας και συνέλθω και επιστρέφω στη θέση μου. Ο καθηγητής με ύφος συγκαταβατικό και δηλωτικό γιατί τραβάς τέτοιο ζόρι έρχεται και με ρωτάει αν όλα ειναι καλά. "Φυσικα, φυσικά, ευχαριστώ" ηταν η απάντηση που πήρε και απομακρύνθηκε από δίπλα μου. Πίστευα πως μπορόυσα να γράψω λίγο πιο ήρεμα πλέον. Είχα όμως υπολογίσει χωρίς τη .... μύτη μου. Στα επόμενα 20 λεπτά είχε ανοίξει και η μύτη μου και έτρεχε συνέχεια και στα δύο ρουθούνια. (Φαντασου να μην ειχα καυτηριάσει και το αγγειάκι μου πριν λίγο καιρό ... :-( ). Η κόλλα μου χάλια, τα θέματα ομοίως, τα χέρια μου στα ίδια χάλια και εγώ πάλι να τρέχω στην τουαλέτα για να ξεπλύνω χέρια και πρόσωπο.
Άρχισα να γελάω από τα νεύρα μου και από την ατάκα του καθηγητή μου "Πως να γράψεις βρε κορίτσι μου αφού έχεις επιβεβαιώσει σχεδόν όλους τους νόμους του Μέρφυ".
Την τύχη μου μέσα. Δεν μπορώ να το παλέψω με τίποτα το ρημάδι το αγχος μου.
Και όλα αυτα .... πριν δώσω καν το τιμημένο μάθημα που δεν γουστάρω δεν με γουστάρει και αυτό.

Αει σιχτίρ με τις εξεταστικές μου ... @#@$%@^@&$@#
Είναι δυνατόν κάθε φορά που γράφω να χάνω και χρόνια από τη ζωή μου?? Να μου πείς με τόσα που έχεις χάσει λόγω εξεταστικών δεν σου μένουν μάλλον και πολλά. :-)

Υ.Γ Είμαι σίγουρη πως έχω σπάσει τα νεύρα των δικών μου ανθρώπων έτσι που γίνομαι κάθε φορά που γράφω (το ξέρω πως γίνομαι άλλος άνθρωπος και δεν με αναγνωρίζω ούτε και εγώ) αλλά αυτοί που πραγματικά με αγαπάνε με νιώθουν και καταλαβαίνουν τι τραβάω. Είπαμε ..... φροντίδα και προδέρμ για λίγο καιρό ακόμα. :-)

08 June 2010

Τα πρέπει και τα θέλω...

Χμμμμ αποφάσισα σήμερα να ασχοληθώ με τα πρέπει και τα θέλω μου. Πήρα χαρτί και μολύβι και ενώ περίμενα να τελειώσει κάτι που είχα αφήσει στη δουλειά να τρέχει, δεν αντιστάθηκα στη λευκή γοητεία του χαρτιού. Σκόρπιες σκέψεις, οριζόντια, κάθετα διαγώνια όπως να 'ναι, εξάλλου ένα ντραφτ ήθελα να κάνω αφού σε λίγα λεπτά είχα αποφασίσει να τα γράψω και εδώ.
Γι αυτή τη χρονική περίοδο της ζωής μου έχω θέλω αλλά και πρέπει. Αν καταφέρω αυτά και τα βάλω σε τάξη και σε σωστή χρονική σειρά με βάση πότε πρέπει να γίνουν είμαι σε καλό δρόμο, αν όχι τότε .... δε βαριέσαι φτού και από την αρχή, που θα πάει θα τη βρω την άκρη.

Θέλω ...

... διακοπές.
... ξεκούραση.
... να περασω το καταραμενο το μάθημα.
... να παίζω πάνω απο 2 φορές την εβδομάδα τέννις.
... να πάω για ποτάκι.
... να κάνω νανάκια σαν πουλάκι.
... να μαζέψω λίγο το γραφείο μου.
... να παρω το καινούργιο iphone 4g.
... χαλάρωση.
... μεταγραφές.
... προπονητή.
... να χαλάω τα λεφτά μου.

Πρέπει ...

... να διαβάσω.
... να τσεκάρω το customer documentation.
... να δουλέψω.
... να ξεκουραστώ.
... να μην βαριέμαι.
... να ξεκολλησω το μυαλό μου.
... να πάω σε ένα γάμο.
... να κοιμηθώ νωρίς για να ξυπνήσω νωρίς.
... να ηρεμήσω.
... να χαλαρώσω.
... να πάω διακοπές.
... να μαζεψω το γραφείο μου.
... να κάνω οικονομία.
... να βάλω μια τάξη στις σκέψεις μου.

Πολλά κοινά θέλω και πρέπει αλλά κανένα δεν γίνεται.
Πολλά ερωτήματα όμως....

Τα θέλω μου είναι καλύτερα από τα πρέπει μου?
Τα πρέπει μου έχουν μεγαλυτερη προτεραιότητα από τα θέλω μου?
Τα πρέπει μου καταπιέζουν τα θέλω μου?
Τα πρέπει μου είναι περισσότερα από τα θέλω μου?
Τα πρέπει μου μήπως με κάνουν κομματάκι ενοχική?
Τα θέλω μου μήπως πρέπει να "απελευθερωθούν" λιγάκι?

Ή μήπως τελικα πρέπει να θέλω ...

Μου λείπεις ...

Μου λείπεις αφάνταστα ... Όσοι τους έχετε να τους τιμάτε να τους αγαπάτε και να τους προσέχετε ... Pour un soupir, pour un instant Une paren...