Μου λείπεις ...

Μου λείπεις αφάνταστα ...

Όσοι τους έχετε να τους τιμάτε να τους αγαπάτε και να τους προσέχετε ...

Pour un soupir, pour un instant

Une parenthèse après la course

Et partir où mon cœur me pousse

Je voudrais retrouver mes traces

Où est ma vie, où est ma place

Et garder l'or de mon passé

Au chaud dans mon jardin secret

Je voudrais passer l'océan

Croiser le vol d'un goéland

Penser à tout ce que j'ai vu

Ou bien aller vers l'inconnu

Je voudrais décrocher la lune

Je voudrais même sauver la terre

Mais avant tout

Je voudrais parler à mon père

Parler à mon père

Σκόρπιες Σκέψεις ... part x

•  Καπου διάβασα κάτι το οποίο με βρίσκει απόλυτα σύμφωνη : "Θάρρος είναι να είσαι ο εαυτός σου σε μια κοινωνία που μεγάλωσε με το "τι θα πει ο κόσμος""
• Το να κάνεις λάθος είναι ανθρώπινο αλλά το να επιμένεις στο λάθος σου είναι διαβολικό. Και ναι ρε συ υπάρχει και στα λατινικά σα φράση "Errare humanum est, sed in errare perseverare autem diabolicum"
• Θα μοιραστώ μια από τις αγαπημένες μου φράσεις του Ελύτη που τη σκέφτομαι έντονα αυτές τις μέρες "Να γεμίσουμε τη λύπη από εκείνο που μας λείπει".
• Τελικά οι άνθρωποι οι οποίοι μας περιβάλλουν με τους οποίους συχροτιζόμαστε ή καποια στιγμή στη ζωή μας συχροτιστήμακε είναι αυτοί μου κάνουν "ποίοι είμαστε", επομένως πρέπει να διαλέγουμε σοφά!
•  Στη ζωή δεν είναι δύσκολο να αγαπήσεις (φιλικά, ερωτικά κάθε είδους αγάπη) το δύσκολο είναι να αγαπηθείς. 
• Να εμπιστεύεσαι τους ανθρώπους με την καθαρη ματιά και τα ξεκάθαρα λόγια.
• Έχω αρχίσει το ξεκαθάρισμα ... πολλά με ενοχλούν αλλα για λίγο ακόμα το δουλεύω και σύντομα shft+delete.
• Έχω αρχίσει να αυτολογοκρίνομαι πάλι, αλλά δεν πειράζει για καλό είναι. 
• Η ζωή κύκλους κάνει και κανείς δεν ξέρει που θα κλείσει αλλά κυρίως πως ... you know what i mean?
• Τελευταία πολύ deja vu καταστάσεις λες και μας κάνει πλάκα ο Θεός ...
• Ο δυνατός άνθρωπος δεν φοβαται τη μοναξιά! Την έχει κάνει φίλη του... 
• Απαπαπαπαπαπαπαπα ποιητικός και συναισθηματικός οίστρος από σκόρπιες σκέψεις ... 😉

Σκόρπιες σκέψεις ...

•  Με χαλάει αυτή η περίεργη εναλλαγή του καιρού μια κρύο μια ζέστη, μια ήλιος μια βροχή μεσα στην ίδια μέρα.
• Έχω μάλλον πρόβλημα συγκέντρωσης γιατί πριν ανοίξω να γράψω αυτό το ποστ είχα πολλά στο μυαλό να γράψω και τωρα δεν θυμάμαι τι ήθελα
• Με ενοχλεί που κάποιοι εκμεταλεύτηκαν τον φουλ ενοχικό μου χαρακτήρα για να αισθανθούν δυνατοί.
• Με ενοχλεί που δεν μπορω να καταλάβω αν φταίω ή όχι και σε τι έφταιξα (αν έφταιξα) και δέχτηκα απίστευτη επίθεση
• Με ενοχλεί ενώ έχουμε μιλήσει άπειρες ώρες να μην μπορείς να καταλάβεις τι άνθρωπος είμαι ...
• Με ενοχλεί απίστευτα η αδικία ...
• Έκανα προσπάθεια να βλέπω το ποτήρι μισογεμάτο και όχι μισοάδειο αλλά ... . Ναι οκ το δοκίμασα και είχε το ίδιο αποτέλεσμα. Το πείραμα απέτυχε so simple ...
• Έχω περίεργη διαθεση γενικά και δυστυχώς μου βγαίνει μια στεναχωρια πάλι ...
• Έχω πει οτι δεν θέλω να μετανιώνω για ότι έχω κάνει ... κοίτα να δεις που αυτές τις μέρες μετάνιωσα απίστευτα για κάποια πράγματα που έκανα ...
• Δεν ξέρω τι θα με ευχαριστούσε αυτλη τη στιγμή ...
• Με ενοχλεί να μου κουνάς το δάχτυλο στο πρόσωπο ...
• Με ενοχλεί που έξω από το χορό όλοι πολλά τραγούδια ξέρουν ... 
• Πολύ παράπονο ρε παιδί μου τελευταία πάρα πολύ ...
• Γκρίνια ... χμμμμ λιγότερη μάλλον μπαααα όχι πολυ και πάλι .... Είπαμε η αδικία με πνίγει ...
• Βαρέθηκα να γράφω και άλλα ... η αλήθεια είναι πως δεν θυμάμαι τι άλλα ήθελα να γράψω. Να μην ξεχάσω τι ήθελα να θυμηθώ ένα πράγμα. 
• ... και για να κλείσω με κάτι που αισθάνομαι πολυ έντονα και με εκφράζει ένα προς ένα ..

Ξέρεις κατι ... το λένε "νοιάξιμο"

Καλή χρονιά μπλογκάκι μου!!

Πρώτο ποστ για φέτος με το οποίο θέλω να γράψω για ένα συναίσθημα το οποίο τρυπώνει στην καρδιά και την ψυχή σου χωρίς να ξέρεις πως και γιατί και δεν μπορείς να το κατηγοριοποίησεις, δεν μπορείς να του βάλεις ετικέτα, να του δωσεις ένα συγκεκριμένο "όνομα" ή παρατσούκλι και πες το όπως θες εσύ λοιπόν. Θα το "ονομάσω" και εγώ κάπως αργότερα.

Είναι ένα συναίσθημα που δεν έχει ταίρι δεν μπαίνει σε ζυγαριές και σε συγκρίσεις. 

Είναι ένα συναίσθημα που δεν μπορείς εύκολα να το εκφράσεις να το περιγράψεις και σίγουρα με τίποτα δεν μπορείς όσο και αν προσπαθήσεις να του αποδώσεις τη βαρύτητα που του αξίζει.

Ξερω σίγουρα τι δεν είναι ...

Δεν είναι εγωισμός ...

Δεν είναι χαβαλές ...

Δεν είναι συμφέρον ...

Δεν είναι φιλία ...

Δεν είναι έρωτας ...

Αλλά ξέρω σιγούρα πως είναι ...

... αυθόρμητο ...

...πηγάζει από τα βάθη της ψυχής μας ...

... στα βάθη της καρδιάς μας ...

... αληθινό ...

Ξέρεις κάτι ... το λένε "νοιάξιμο".

Το νοιώθεις για κάποιον που είναι οικογένεια σου, αλλά μπορεί και όχι, για κάποιον που είναι φίλος σου αλλά μπορεί και όχι, για τον ερωτικό σου σύντροφο αλλά μπορεί και όχι, μπορεί όλα αυτα αλλά μπορεί και τίποτα από αυτά.

Για ένα ανεξήγητο λόγο αυτό είναι το "νοιάξιμο" . Είναι αυτό που νιώθω μετά από πολύ καιρό για κάποιον άνθρωπο ... για το "αδέρφι μου" (γι αυτό το αδέρφι που ήρθε στη ζωή μου πριν λίγο καιρό δες λεπτομέρειες στο προηγούμενο ποστ). Crystal clear χωρίς προϋποθέσεις, χωρίς υποκρισία, με διάρκεια, από τα βάθη της ψυχής και της καρδιάς.

Γουσιτάκι μου είμαι και θα είμαι εδώ για σένα το ξέρω ότι το ξέρεις (αλλα μερικές φορές μας είναι πιο εύκολο να το γράφουμε από το να το λέμε). Θα το ξεπεράσουμε και αυτό. ΟΛΑ θα πάνε καλά, να τ'ακούς το νεαδέρφι σου! 😉 

Ψιτ Γουσίτο ... σε νοιάζομαι ρε μπαγλαμά Σε νοιάζομαι πολύ!! 😉