20 December 2012

Χαβιέρ Μπαρδέμ - Γιατροί χωρίς σύνορα

Καιρό έχουμε να τα πούμε εε??
Έτυχαν διάφορα βλέπεις ...
Σήμερα έπεσε στα μάτια μου το ακόλουθο βιντεάκι έκπληξη με τον Χαβιερ Μπαρδεμ να μιλαει ελληνικά και να μας προτρέπει να μιμηθούμε αυτό που έκαναν και οι συμπατριώτες του Ισπανοι με τις "Παστίλιες για τον πόνο του άλλου", εκφράζοντας τη βεβαιότητά του πως εμείς οι Έλληνες θα δώσουμε μαθήματα αλληλεγγύης. Απολαύστε και όσοι μπορείτε βοηθήστε γιατί αξίζει πραγματικά τον κόπο ...  

15 November 2012

Il pulcino Pio

Είχα πολύ καιρό να δω ένα βιντεάκι που θα μου έφτιαχνε τη διάθεση. Να πως ξεκίνησε όμως η ιστορία. Έφτασε στην οθόνη μου το γνωστό πλεον σε όλους "το πουλακι τσιου". Ναι ναι αυτό ...


Στη συνέχεια λοιπόν έψαξα να βρω πως βγήκε αυτό και είδα πως είναι διασκευή του αντίστοιχου ιταλικού! Το οποίο είναι αυτό ... 


ΝΑΙ αλλά έλα ομως που το γιουτουμπι μου έβγαλε και αυτό με το οποίο ζωγραφίζεται ένα τεράστο χαμόγελο στο πρόσωπο μου!! Κάθε φορά που το ακούω αλλά κυρίως το βλέπω το συγκεκριμένο βιντεάκι λιώνω στα γέλια. Δείτε και εσείς ...


Υ.Γ. Ερώτηση κρίσεως. Γιατί το περιστέρι στην Ελλάδα κάνει πρρρρρρρρ και στην Ιταλία κάνει τρρρρρρρρ?? :-)

 

07 November 2012

Céline Dion - Parler à mon père

Κ Ο Μ Μ Α Τ Α Ρ Α έτσι απλά!!!!


Υ.Γ.1 Το απογευμα αν με αφησει θα βαλω και το original video που ειναι καταπληκτικό (στο γραφείο με γερμανικο exchange server δεν μπορω).

Υ.Γ.2 Πόσα πολλά θέλω να γράψω και πόσα πολλά θέλω να πω.

UPDATE: Επειδη το υποσχέθηκα ορίστε και το original.



05 November 2012

Νέα εβδομάδα ... νέα αρχή

Καλή εβδομάδα.
Εβδομάδα ταλαιπωρίας όπως όλα δείχνουν μιας και οι εργαζομενοι στα ΜΜΜ αποφασισαν να ταλαιπωρησουν τον κόσμο. Δικαίωμα τους να απεργήσουν αλλά δεν είναι δικαίωμα τους να στερήσουν την εργασία σε όλους τους υπόλοιπους που θέλουν να πάνε στη δουλειά τους και δεν έχουν δικό τους μεταφορικό μέσο. Εδώ και 2 σχεδόν χρόνια έχει καταντήσει αηδία η ιστορία με τις απεργείες των ΜΜΜ λες και εδώ που τα λέμε τις άλλες μέρες δουλεύουν κανονικά και τα τρενα λεωφορεία τραμ κ.τ.λ περνουν στην ώρα τους. Τέλος παντων το κόβω εδώ γιατί τα έχω πάρει και με αυτούς. Με εχει κουράσει απίστευτα αυτή η κατάσταση στην Ελλάδα. Όλα αυτά πάλι γίνονται για να μην υπογραφούν τα μέτρα στη βουλή. Λες και όταν έγιναν εκλογές ο Έλληνας δεν ψήφισε "μνημονιακά". Το αφήνω καλύτερα γιατί δεν έχω σκοπό να "πολιτικοποιήσω" με τίποτα αυτό το blog. Απλά μου τη δίνει να θέλω να πάω σε ένα γιατρό βρε αδερφέ (και μάλιστα ιδιώτη μιας και οι του δημοσίου απεργουν και αυτοι ...) με τη συγκοινωνία και να μην μπορώ. Δεν συζητώ για τα ταξί ... καλά να πάθουν και αυτοί, διαλέξτε κούρσες και μην κοβετε και αποδειξεις λακαμαδες. Άσχημα άρχισε αυτή η εβδομάδα όπως κατάλαβες ...  

Η εβδομάδα που μας πέρασε ήταν πολύ δύσκολη κυρίως "συναισθηματικά" φορτισμένη και όσο και αν προσπαθείς να είσαι ψύχραιμη δεν είναι εύκολο. Πρέπει να διαχειριστείς δύο διαφορετικές προσεγγίσεις κάποιων καταστάσεων. Πίστευα πως μπορώ να το διαχειριστώ καλύτερα αλλά πάντα τελευταία στιγμή "λυγίζω". Εύκολο στα λόγια τελικά να μην το σκέφτομαι αλλά όταν έρχεται εκείνη η ώρα γίνομαι άλλος άνθρωπος. Δεν με βοηθάει και η "μουγκαφον" πλεον, αλλα στη συγκεκριμένη περίπτωση μόνο γκρίνια θα είχε οποότε ίσως είναι καλύτερα έτσι.

Θέλω να γράψω τόσα πολλά και τόσο διαφορετικά μεταξύ τους που στο τέλος δεν θα έχει ούτε νόημα ούτε καμία αξία. Το έκανα σήμερα βέβαια αφού αλλίως ξεκίνησα και αλλιώς κατέληξα αλλα είναι τόσα πολλά μέσα στο μυαλό μου που θέλω να τα βγάλω όλα μονομιας. Τι καλά που θα ήταν να κοιμόμουν το απόγευμα και να ξύπναγα χωρίς καμία από αυτες τις σκέψεις ποιυ κάνω. 


Y.Γ. Δεν είναι πάντα απαραίτητο το τραγούδι που βάζω να έχει σχέση με αυτά που γράφω. Συνήθως έχει να κάνει με τι ακούω τη στιγμή που γράφω ή τι μου αρέσει. Άλλες πάλι φορές έχει και σχέση με αυτά που αισθάνομαι. Πότε όμως είναι ένα από αυτα?? Εεε αυτό το γρίφο τον αφήνω σε σένα ...



02 November 2012

Επιτέλους Παρασκευή ...

Πέρασε άλλη μια κουραστική μα και συνάμα περίεργη εβδομάδα, σαν μια από αυτές τις περίεργες των τελευταίων 2 ετών. Πάντα μια τέτοια εβδομάδα με κάνει άλλο άνθρωπο. Άντε να μας πάνε όλα καλά και φέτος ...

 

29 October 2012

26 October 2012

Hide away your weakness behind your finer secrets ...

With or without you 


Υπάρχουν μέρες σας και αυτή που ξυπνάς και νιώθεις όπως ακριβώς το τραγούδι και εκεί ή θα το αφήσεις να σε πάρει απο κάτω ή θα φανεί κατά πόσο το έχεις δουλέψει και πας ... παρακάτω. Συχνά ξυπνάω με κακή διάθεση τον τελευταίο καιρό χωρίς κανένα ιδιαίτερο λόγο. Μάλλον γιατί σταμάτησα να γκρινιάζω (πολύ) και δέχομαι τις καταστάσεις χωρίς αυτό να σημαίνει ότι συμβιβάζομαι. Σήμερα είναι μια ωραία μέρα γιατί είναι Παρασκευή και έρχεται ΣΚ.    

21 October 2012

Βιβλιοδιαδρομες ... #3

Συνεχίζεται λοιπόν η βιβλιοδιαδρομή που ξεκίνησα αυτό το καλοκαίρι. Με μικρότερη βέβαια ένταση αλλά συνεχίζεται. Αυτη τη φορά θα σας μιλήσω για ένα βιβλίο για το οποίο άκουσα ή μαλλον για να είμαι και ακριβής διάβασα στο ίντερνετ. Την περασμένη εβδομάδα τυχαία λοιπόν διάβασα για τον "Φεβρουάριο". Ένα βιβλίο το οποίο έχει γραφτεί με ένα τόσο περίεργο αλλα και ταυτόχρονα πρωτοποριακό τρόπο, για τα ελληνικά τουλάχιστον δεδομένα. Είναι αυτό που λέει ο τίτλος του. Για όλο λοιπόν το Φεβρουάριο του 2012 ο συγγραφέας ανέβαζε κάθε μέρα και ένα κεφάλαιο στο διαδίκτυο. Στα δικά μου χέρια ή μαλλον μάτια βρίσκεται από το Σαββατο το απόγευμα σε hard copy. Ξεκίνησα να το διαβάζω και τελικά ρούφηξα τις 10 πρώτες μέρες. Αύριο θα το δώσω για ... υπογραφή και θα το συνεχίζω μόλις το πάρω και πάλι στα χέρια μου. Έχω την τύχη να ξέρω ένα πολύ οικείο πρόσωπο του συγγραφέα. Τον Θοδωρή Γεωργακόπουλο (ο συγγραφέας) τον "γνώρισα" στην πρώτη του συγγραφική προσπάθεια από ένα "εφηβικό" θα έλεγα βιβλίο το οποίο και είχα πάρει για τη βαφτιστήρα μου το "Πέρα από την καταιγίδα". Το διάβασα και εγώ όπως είναι φυσικό. Και αυτό είναι ένα βιβλιο για παιδιά αλλά κυρίως και για "μεγάλα" παιδιά ή για όσους αισθάνονται ακόμα παιδιά. Καταπληκτικές προσπάθειες όλες. Θα περιμένω με αγωνία τη συνέχεια ....    

18 October 2012

Αθήνα ...

Είχα πολύ καιρό να κατέβω στο κέντρο και έτσι το περασμένο Σαββατο κατέβηκα. Η Αθήνα μου αρέσει πάρα πολύ. Παλαίοτερα μπορεί να κατέβαινα και 2 φορές το μήνα για να κάνω μια βόλτα στο ιστορικό κεντρο. Τα τελευταία χρόνια με τα γνωστά σε όλους προβλήμα δεν το τολμούσα. Αισθανόμουν ξένη μέσα στην ίδια μου την πόλη. Θα πήγαινα μόνο αν είχα παρέα και κυρίως πρωί. Αυτό λοιπόν το Σαββατο ευκαιρίας δωθήσεις κατέβηκα κέντρο. Τι όμορφα που ηταν αν και 13 Οκτωβρη ήταν σαν καλοκαίρι. Δεν είχε πολύ κόσμο και όσοι ήταν έξω εκείνη την ώρα ήταν Ελληνες ή ... τουρίστες. Περπάτησα στην Αιόλου και την Αγιου Μαρκου ανέβηκα την Ερμού εως το Σύνταγμα και αισθάνθηκα πάλι όπως παλιά. Δεν δίστασα ουτε μια στιγμή να βγάλω τη φωτογραφική μου και να τραβάω ότι μου κινούσε το ενδιαφέρον. Έμεινα πολύ ώρα να χαζεύω απο μακριά την Ακρόπολη και υποσχέθηκα στον εαυτό μου πως την επόμενη φορά που θα κατέβω κέντρο θα επισκευθώ τον ιερό βράχο της Ακρόπολης. Με μάλωσα που ακόμα δεν έχω πάει στο μουσείο της Ακρόπολης αλλά έδωσα ραντεβού με ... μενα να πάω μέσα στο επόμενο δίμηνο. Η ώρα κόντευε 11:30 έκατσα να πιω και ένα καφέ στην Ευαγγελιστρίας με τα πολλά καφέ και να απολαύσω τις όμορφες στιγμές στο κέντρο. Η ώρα είχε περάσει αρκετά οι δρόμοι γέμισαν κόσμο έιχε έρθει η ώρα να ξεκινήσω το "ταξίδι" της επιστροφής ήθελα να κρατήσω μόνο όσα όμορφα είδα ... 
Για μια ακόμη φορά σκέφτηκα "είναι πολύ όμορφη πόλη η Αθήνα" ...

         

05 October 2012

Validation ...

Χτες το βραδυ μου έστειλαν ένα καταπληκτικό βιντεάκι το οποίο τελικά έχει πολύ μεγάλη σχέση με αυτό που έγραψα χτες σε μια από τις σκεψούλες μου "I love people who can make me laugh, when I don't even want to smile.Σύμπτωση?? Μπορεί ναι, μπορεί και όχι. Ποιός ξέρει. Ένα είναι σίγουρο πως αξίζει τον κόπο ...

04 October 2012

Περι ανεμων και υδατων ... σκεψούλες

  • Αυτή η συννεφιά με χαλάει απίστευτα και ακόμα περισσότερο με χαλάει η βροχή που σιγά σιγά έχει αρχίσει να πέφτει.
  • Με έχει πιάσει μια ρετρό διάθεση τις τελευταίες μέρες. Μέχρι και Γούναρη ακούω και ένα "ένα βραδυ που βρέχε..." 
  • Περίεργη διάθεση και στο γραφείο με τις ... επερχόμενες αλλαγές. Περισσότερο ανησυχία θα έλεγα.
  • Πονάει το χέρι μου ακόμα (καμία βελτίωση) και δυστυχώς με πέιραξαν και τα φάρμακα. Έπιασα σχεδόν όλες τις ανεπιθύμητες παρενέργειες του βολταρεν με πονοκέφαλο, πρήξιμο, πόνο στα νεφρά ακόμα και "κακή διάθεση" (αλλιως το λέει αλλά τέσπα δεν θέλω ουτε καν να τη γράψω αυτή τη λέξη). Ο πόνος όμως εκεί δεν υποχωρεί ...
  •  Δεν ξέρω τι θα με ευχαριστούσε αυτή τη στιγμή περισσότερο ...
  • Διάβασα κάτι χτες σε μια ιντερνετική μου γύρα που μου άρεσε πολύ : "I love people who can make me laugh, when I don't even want to smile."
  • Έχω μάλλον πρόβλημα συγκέντρωσης γιατί έιχα στο μυαλό μου ένα σωρό να γράψω και έχω ξεχάσει τα περισσότερα. 
  • Και τι δεν θα έδινα να κερδίζαμε σήμερα τα εισιτήρια ...
  • Καλά εδώ που τα λέμε δεν θα γίνει και κάτι αν δεν τα κερδίσουμε ...
  • Χαρά χτες τα χανουμάκια που μου έστειλαν και μηνύματα...
  • Χαρά και τα βαζελάκια εεεε??
  • Ξέρετε εσείς στον επόμενο αγώνα ΟΛΟΙ με την Μονπελιέ. Μαντήλι να κλάψετε δεν έχετε και μιλάτε ...
  • Έχω πεί οτι δεν θα βλέπω το ποτήρι μισοάδειο αλλά μισογεμάτο. Ναι οκ το δοκίμασα και είχε το ίδιο αποτέλεσμα.
  • Λοιπόν ισορροπία χρειάζεται ούτε αισιοδοξία ούτε απαισιοδοξία μια μέση λύση. 'Αντε μια μέση λύση με τάση προς την αισιοδοξια.
  • Πολύ παράπονο ρε παιδί μου τελευταία πάρα πολύ ...
  • Γκρίνια ... χμμμμ λιγότερη μάλλον.
  • Βαρέθηκα να γράφω και άλλα ... η αλήθεια είναι πως δεν θυμάμαι τι άλλα ήθελα να γράψω. Να μην ξεχάσω τι ήθελα να θυμηθώ ένα πράγμα. 

18 September 2012

Επικονδυλίτιδα ...

... και δεν με χάλασε. Αυτό έδειξε η διάγνωση του ορθοπαιδικού που πήγα. Τι είναι λοιπόν η επικονδυλίτιδα ... " Η επικονδυλίτιδα χαρακτηρίζεται από τη φλεγμονή των τενόντων των μυών του αντιβραχίου, που προσφύονται στο ύψος του αγκώνα. Η φλεγμονή μπορεί να πλήξει είτε τους έξω πλάγιους τένοντες (έξω επικονδυλίτιδα, ο γνωστός “Tennis Elbow”), είτε την εσωτερική πλευρά του αγκώνα (έσω επικονδυλίτιδα), και οφείλεται στην υπερβολική χρήση των μυών του βραχίονα. Αυτή η τενοντίτιδα λόγω υπερβολικής καταπόνησης είναι συνήθης σε όσους παίζουν τένις, αλλά μπορεί να προκληθεί και από άλλες δραστηριότητες που απαιτούν έντονη προσπάθεια στο ύψος του αγκώνα. Ο πόνος εντοπίζεται συνήθως στην εξωτερική ή την εσωτερική πλευρά του αγκώνα και μπορεί να ακτινοβολεί προς τα κάτω, κατά μήκος του αντιβραχίου μέχρι τον καρπό."  Εύκολη πολύ εύκολη λοιπόν η διάγνωση της από το γιατρό αφού είχα σχεδόν όλα τα συμπτώματα. Δεν χρειάστηκαν βέβαια και πάνω από δεκα λεπτά για να καταλάβει τι είχα. Έτσι λοιπόν έδωσε οδηγίες προς ναυτιλομένους οι οποίες είναι:
  • Για 15 μέρες μεσημέρι και βράδυ βολταρέν χάπι μετά το φαγητό.
  • Για 15 μέρες μεσημέρι και βράδυ πριν το φαγητά λοσέκ γιατι είναι δυνατά τα βολταρέν για το στομάχι.
  • Για 15 μέρες παγοθεραπεία 4-5 φορές την ημέρα από 20 λεπτά.
  • Για 15 μέρες 2-3 φορές την ημέρα επαλείψεις με πενσειντ.
  • Για 15 μέρες ταινία επικονδυλίτιδας όλη την ημέρα και μόνο στον ύπνο να τη βγάζω.
Από αυτά είναι δύσκολη η παγοθεραπεία μιας και είμαι πάνω από 8 ώρες στο γραφείο οπότε και περιορίζεται σε 2 φορές άντε στο τσακιρ κέφι 3 φορές τη μέρα. Κανονικά δεν θα έπρεπε καν να γράφω ή να κουραζω το χέρι μου αλλά είναι αδύνατον να μη το χρησιμοποιώ. Μέχρι σήμερα δεν έχω δει και καμία διαφορά εδώ που τα λέμε και δεν είναι καθόλου ενθαρυντικό αυτό. Τελος πάντων θα δείξει σε 10-11 μέρες περίπου ...

 

12 September 2012

Βιβλιοδιαδρομές ... update

Πριν καιρό έιχα γράψει για τα βιβλία που διαβάζω και που θέλω να διαβάσω. Έκανα κάποιες μικρές αλλαγές στο πρόγραμμα διαβάσματος. Αιτία της αλλαγής ... ο Τρυποκάρυδος του Τομ Ρομπινς. Ήμουν προετοιμασμένη για τον απλό λόγο οτι είχα ακούσει και τα καλύτερα αλλά και τα χειρότερα. Πω πω πω πω δεν το έχω ξαναπάθει με βιβλίο αυτό που έπαθα με το συγκεκριμενο. Το διάβασα από ψυχαναγκασμό μόνο και μόνο για να μην το αφήσω στη μέση. Δεν ξέρω αν φταίει η μετάφραση στα Ελληνικά και αν είναι καλύτερο στα Αγγλικά, σίγουρα έχει διαφορά το Αμερικάνικο χιούμορ από το Ελληνικό αυτό όμως το βιβλίο με τίποτα δε βγάζει το γέλιο που λέει. Η ιστορία εκτυλίσσεται μέσα σε ένα πακέτο τσιγάρα Κάμελ. Μπερδεύει τη φιλοσοφία, την τέχνη τον μοντερνισμό και τις διάφορες πολιτικές ιδεολογίες με μια ερωτική ιστορία  και τα μυστηρια των πυραμίδων. Υπάρχουν κεφάλαια τα οποία ναι όντως είναι πολύ καλά. Αλλά και κεφάλαια που έλεγα "θέλω να σταματήσω να το διαβάζω".  Δεν με ενθουσίασε ιδιαίτερα. Ίσως γιατί περίμενα κάτι άλλο? Ίσως δεν είμαι καλή αναγνώστης? Ίσως δεν μου αρέσει το αμερικάνικο χιούμορ? Ίσως, ίσως ίσως πολλά ίσως. Ίσως τελικά να φτάιω εγώ γιατί δεν μπορώ να καταλάβω τέτοιου είδους βιβλία. Πραγματικά είναι το μοναδικό βιβλίο που μου πήρε τόσο πολύ για να το διαβάσω. Τολμώ να πω πως με κούρασε κιόλας. Τέλος πάντων στη συνέχεια ήθελα κάτι πάααρα πολύ ανάλαφρο και ανούσιο και κύριως ξεκούραστο. Να μην χρειαστεί να προβήματιστώ και διάβασα το "Το Χαμένο Σύμβολο" του Νταν Μπραουν. Τελικά ο τύπος (ο Νταν Μπραουν) αποδεικνύεται πως είναι μετρ του είδους στις ιστορίες μυστηρίου. Ανάλαφρο με "πρωταγωνιστή" τον γνωστό καθηγητη Λάνγκντον να καλείται να λύσει ένα ακόμα μυστήριο κρυμμένο πίσω από κώδικες και σύμβολα με φόντο την Ουάσιγκντον και κρυφούς θαλάμους και στοές. Εντάξει δεν είναι λογοτεχνεία το ξέρω αλλά χρειαζόμουν αποτοξίνωση από τον Τρυποκάρυδο. Τώρα σκέφτομαι αν θα πρέπει να ξεκινήσω το "Θεώρημα του Παπαγάλου" ή να πάω στην τριλογία του Γιάννη Καψή που έλεγα. Λίγες ώρες σκέψη και το απόγευμα ξεκινάω .... Τα λέμε πάλι με τις εντυπώσεις μου από τις επόμενες βιβλιοδιαδρομές μου.

11 September 2012

Κοίτα να δεις που ειναι στραβός ο γιαλός ...

Το τελευταίο διάστημα  με πονάει πάρα πολύ το αριστερό μου χέρι, αλλά δεν πολυδίνω σημασία μιας και δεν θέλω να έχω πολλά πολλά με τους γιατρούς. Σήμερα κανοντας την ίδια κουβέντα στο γραφείο  μιας και κράταγα το πονεμένο μου χερι με παρότρινε συνάδελφος να "εκμεταλλευτώ" το ομαδικό ασφαλιστικό συμβόλαιο που μας εχουν στην εταιρία. Το θέμα βεβαία είναι άσχετο με τον πόνο στο χέρι και το ομαδικό ασφαλιστικό συμβόλαιο, αλλά έχει να κάνει με τη γενικότερη συμπεριφορά ορισμένων ανθρώπων. Ο συνάδελφος που με παρότρινε να πάω στο γιατρό είναι κάποιος τον οποίο και θεωρούσα φίλο μου. Δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει πρώτα να "κράξεις" κάποιον ώστε να προσπαθεί στην τελική να επανέλθει στα φυσιολογικά επίπεδα επικοινωνίας και στοιχειώδους επαφής με τους άλλους. Είναι πλέον δεδομένο πως οι "κακές" συναναστροφές τον έχουν κάνει άλλο άνθρωπο. Το μονο σίγουρο είναι πως ακόμα δεν έχει καταλάβει πως τη μαλακια πολλοί αγάπησαν αλλά τους μαλάκες ΚΑΝΕΙΣ!! Μέσα στα τόσα που είπα την περασμένη Τετάρτη ήταν το μόνο που δεν είπα και ήθελα πάρα πολύ να το πω, αλλά κρατήθηκα. Πλέον αισθάνομαι πολύ καλύτερα γιατί πολύ απλά είπα αυτα που ήθελα καιρό να πω και ηρέμησα. Δεν ξέρω κατά πόσο έπιασαν τα λόγια μου  τόπο (μάλλον φαίνεται να ταρακούνησα τα λιμνάζοντα νερά) αλλά και δεν με νοιάζει στην τελική αφού εγώ με αυτά που είπα ουσιαστικά ξεκαθαρισα και τη θέση μου αλλά και την από εδώ και πέρα στάση μου και συμπεριφορά μου.
Το σπουδαιότερο όμως είναι πως σε αυτή την περίπτωση ήταν στραβός ο γιαλός ... γιατί εγώ μια χαρά "αρμενιζα" και φάνηκε από την επόμενη της Τετάρτης.

Υ.Γ.1 Πόσο ηλίθιος μπορεί να είσαι όταν σου λέει κάποιος πως το ξέρει αυτό το πρόβλημα που δήθεν βρήκες και τον ρωτάς και πάλι "να σου πω το προβλημα που βρήκα για καινούργιο" ?? Είπαμε τη μαλακία πολλοί αγάπησαν τους μαλάκες όμως ΚΑΝΕΙΣ!!! Το αναφέρω απλά για να πάρετε μια γεύση από τις "κακιές παρέες" που ανέφερα παραπάνω.

Υ.Γ.2 Προσπαθώ, προσπαθώ πολύ αλλά δε με βοηθάς ...

Y.Γ.3 Πρώτη φορά υστερόγραφο με ... τραγούδι 

07 September 2012

Oktoberfest ...

Πλησιάζουν οι μέρες που θα ξεκινήσει ένα ακόμα Oktoberfest (Octoberfest αγγλικά). Από τις 22 Σεπτεμβρίου και έως τις 7 Οκτωβρίου στο Μόναχο θα διεξαχθεί η 179η γιορτή της μπύρας. Ένα πραγματικό πανηγυρι σε μια τεραστια εκταση που η καθε εταιρια "στήνει" τις τεντες της και αν καταφερεις να βρεις να κατσεις απολαμβανεις τη μπυρα σου. Για την ακρίβεια την Mass (die Maß) μπύρα σου που είναι στην ουσία 1 ποτήρι με 1lt παγωμένης μπύρας. (Το σερβίρισμα το κανουν καποιες "κυριούλες" με παραδοσιακες στολές οι οποίες κρατούν καμια δεκαρια (!!!!) ποτήρια στα χέρια τους, βέβαια τα τελευταια χρόνια εχει και νεαρές κοπέλες που κανουν αυτη τη δουλεια). Οι δύο πρώτες εβδομάδες είναι πολύ ωραία, μετα αρχίζει και βρωμίζει και η πόλη και πλεον οι περισσότεροι κυκλοφορούν εντελώς ντίρλα (χωρις βεβαια να ενοχλουν και να πειραζουν κανένα μιας και υπάρχει έντονη αστυνόμευση στην πόλη). Πλάκα έχει που οι περισσότεροι  "Μοναχεζοι και Μοναχεζες" (οπως λέω και εγω) φοράνε τις παραδοσιακες στολές τους και πανε στην Theresienwiese (στην περιοχή Ludwigsvorstadt-Isarvorstadt) για να απολαύσουν τις μπύρες τους.  Η περιοχή πήρε το όνομα της από την Τherese von Sachsen-Hildburghausen η οποία παντρεύτηκε το 1810 τον πρίγκηπα της Βαυαρίας Ludwig και οι εορτασίες του γαμου ήταν το πρώτο ουσιαστικά Oktoberfest. Για την ακρίβεια στα γερμανικά η λέξη wiese σημαίνει λιβάδι (έτσι όλο μαζί το λίβάδι της Τερέζας :-) ) και έτσι η περιοχή ονομάστηκε Theresienwiese. Αυτά με τα πολλά ιστορικά ... Έχω και άλλα, αλλά δεν πειράζει κάποια άλλη φορά.    Χρόνια έχω λοιπόν να βρεθώ σε  Oktoberfest  και σκεφτόμουν μήπως φέτος θα ήταν μια καλή ευκαιρία ...
Άντε και επειδή είσαι εσύ μικρό μου μπλογκάκι σου παραθέτω μερικές φωτογραφίες από το Oktoberfest ...

     

      

30 August 2012

Φταίει η πανσέληνος

Όταν είναι 7:30 το πρωί και κάθεσε να γράψεις πόστ στο μπλογκάκι σου τότε κάτι δεν πάει καλά.
  • Φταίει η αυπνία?
  • Φταίει η απότομη αλλαγή του καιρού?
  • Φταίει που τελείωσαν γρήγορα για μια ακόμη φορά οι διακοπές?
  • Φταίει που έχω γίνει υπερευαίσθητη και με ενοχλούν όλοι και όλα?
  • Φταίει που έρχεται πολύ γρήγορα το φθινόπωρο?
  • Φταίει που ακούω πάλι τραγούδια που με χαλάνε?
  • Φταίει που θέλω να πω διάφορα και δεν το κάνω?
  • Φταίει που με χαλάνε συμπεριφορές?
  • Φταίει που άλλα θα ήθελα να κάνω και άλλα κάνω?
Δεν ξέρω αρκετά μπερδεμένη είμαι. Μάλλον για όλα τελικά ...
  • ΦΤΑΙΕΙ Η ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ

Ας συνεχίζω λοιπόν με την επεξεργασία των φωτογραφιών από τις διακοπες να περάσει λίγο γρηγορότερα ίσως και καλύτερα η μέρα μου.

29 August 2012

Πίσω καπου στο 2006 ...

... και χωρίς να κάνω ένα από τα γνωστά φτασμπακ μου ;-) απλά ακούγοντας ένα πολύ αγαπημένο τραγούδι για την ... περίοδο εκείνη. Ένα τραγούδι που μαζί με κάποια ακόμα μου "σκαλίζει" το μυαλό και μου "ανταριάζει" την ψυχή. Εξακολουθεί να μου αρέσει πολύ ακόμα και σήμερα. Πολύ δύσκολο καλοκαίρι εκείνο..... Και το τραγούδι ...


.... θα με κάνει να χαθώ μετά από πολύ καιρό στις σκέψεις μου. 

28 August 2012

What am I thinking ... #5

Μη φοβηθείς τον άνρθωπο που λέει την αλήθεια
μα να φοβάσαι πάντα αυτούς που λένε παραμύθια.

06 August 2012

Βιβλιο-διαδρομές.

Τις τελευταίες ημέρες το έχω ρίξει στο διάβασμα. Δεν βρίσκω κάτι περισσότερο ενδιαφέρον αυτή τη στιγμή. Άσε που μου κάνει καλό, με ηρεμεί, με χαλαρώνει και βγάζει από το μυαλό μου άσχημες σκέψεις.   Το Σαββατο τελείωσα το μυθιστόρημα του Δημήτρη Μπουραντά "Όλα σου τα ΄μαθα, μα ξέχασα μια λέξη". Ένα ιδιαίτερα επιτυχημένο βιβλίο που σε ταξιδεύει στον μαγικό κόσμο της διοίκησης επιχειρήσεων αλλά και στα ακαδημαικά δρώμενα  που είμαι σίγουρη πως θα πρέπει να κάνει κάποιους πανεπιστημιακούς να κοκκινίζουν από ντροπή. Είναι κοινό μυστικό αυτά που γίνονται με τις έδρες στα πανεπιστημια εξάλλου. 'Ενα είναι σίγουρο πως μετά από την ανάγνωση συτού του βιβλίου δεν θέλω να γίνω σαν το ... "αετόπουλο στο κοτέτσι". Χτες ξεκίνησα να διαβάζω τον "Τρυποκάρυδο" του Τομ Ρομπινς. Πριν το ξεκινήσω άκουσα να λένε τα καλύτερα αλλά και τα χειρότερα. Προς το παρόν "πλακα" θα έλεγα ότι έχει με την πριγκήπισσα Λη-Τσερι σε πρωταγωνιστικό ρόλο. Ανάλαφρο θα το έλεγα εως τώρα. Έχουν μπεί πολλά στη σειρά για διάβασμα για το φετινό μου καλοκαίρι (που ξεκίνησε εδω και δέκα περίπου μέρες) και λέω να συνεχίσω με το "Θεώρημα του παπαγάλου" του Ντενι Γκετζ ένα "μαθηματικό" βιβλίο που εγώ θα το κατέτασα στην εκλαικευμένη επιστήμη. Λίγο που του έριξα μια ματιά νομίζω θα μου κρατήσει το ενδιαφέρον. Έχει και συνέχεια το θέμα με μια τριλογία του Γιάννη Καψή με φόντο τη Μικρά Ασία γιατί είναι σαν να κάνω "μνημόσυνο" στην αγαπημένη μου γιαγιά Σμαρώ. Τα τρία αυτά βιβλία ειναι: "Χαμένες Πατρίδες", "1922 Η Μαύρη Βίβλος", και "Όταν οι Άγγελοι Πέθαιναν στη Σμύρνη". Δεν θα σταματήσω όμως εκεί έχει και συνέχεια, τα υπόλοιπα όμως δεν θα τα αποκαλύψω ακόμα. Εν καιρώ θα πούμε και θα γράψουμε πολλά για τις βιβλιοδιαδρομές μου. Έτσι και αλλιώς δεν έχω να κάνω καλύτερο αυτό τον καιρό. Είναι βιβλία που ετοιμάζομαι να ανοίξω με λαχτάρα και με τον ευγενή πόθο να τα κλείσω με κέρδος. Εις το επανιδείν λοιπόν ...

Υ.Γ.1 Στόχος No1 είναι αφού τελειώσω όλα αυτά που θέλω, να πάρω και να διαβάσω την τριλογία του "Άρχοντα των Δαχτυλιδιών", αφού έχω διαβάσει το "Χόμπιτ" και το "Σιλμαρίλιον" του Τόλκιεν.

Υ.Γ.2. Στόχος No2 να διαβάσω το τρίτο βιβλίο του "Game of Thrones" του Τζωρτζ Μάρτιν πριν από την τηλεοπτική έναρξη της πετυχημένης σειρας της ΗΒΟ.  

02 August 2012

Εσύ με ξέρεις ...

Μέρες θέλω να γράψω αλλά όλο κάτι γίνεται, όλο κάτι σκέφτομαι και δεν γράφω. Το τελευταίο διάστημα ήταν περίεργο. Από τη μια η γνωστή ταλαιπωρία μου με ένα συγκεκριμένο μάθημα στο πανεπιστήμιο (ποτέ στη ζωή μου δεν έχω καταστρέψει βιβλία, αυτά τα συγκεκριμένα μόλις το περάσω το τιμημένο θα τα κάνω χαρτοπόλεμο το έχω υποσχεθεί στον εαυτό μου), από την άλλη το γενικότερο κλίμα που επικρατεί στη χώρα και αυτή η περίεργη αίσθηση που δημιουργεί στους περισσότερους από εμας. Αν πας ακόμα παραπέρα το πολύ διαφορετικό πλέον κλίμα στο γραφείο, οι συνθήκες εργασίας και οι ... ανθρώπινες σχέσεις μέσα σε αυτό δε σου δίνουν πολλά περιθώρια να αισθάνεσαι όμορφα καλά και άνετα. Το γλυκό ήρθε και έδεσε την περασμένη εβδομάδα όταν και έμαθα κάτι πολύ δυσάρεστο. Από αυτά που δεν ξέρεις τι να πεις στον άλλο, πως να του μιλήσεις μα το κυριότερο πως να του σταθείς. Στεναχωρήθηκα πάρα πολύ, όμως το κράτησα το περισσότερο για μένα. Το είπα εκεί που ήθελα έιπα πως με πείραξε και κυρίως με στεναχώρησε πάααρα πολύ αλλά μέχρι εκεί. Τα υπόλοιπα τα κράτησα για μένα όσο και αν φαίνεται περίεργο δεν είπα ποτέ πως πραγματικά αισθάνθηκα με το γεγονός αυτό. Γενικά λοιπόν μέχρι τώρα είναι ένα πολύ περίεργο καλοκαίρι. Δε θα έλεγα μάλιστα ότι είναι από τα ... ωραία καλοκαίρια, τουλάχιστον μέχρι τώρα. Το μόνο σίγουρο έιναι πως σε διάστημα μικρότερο του ενός έτους έβγαλα 2 κόκκινες κάρτες. Και αν για τη μια δε με πολυένοιαξε γιατί υπάρχει θέμα "χαζομάρας" για την άλλη με πείραξε πολύ. Το σκέφτηκα πολύ, το ξανασκέφτηκα έδωσα τόπο στην οργή μια δύο και τρείς φορές το συζήτησα αλλά δεν εβγαλα άκρη, το ξαναματασυζήτησα αλλά και πάλι καμία άκρη δεν βρήκα. Είπα το παραπονό μου αλλού μπας και με καταλάβουν αλλά και αυτό δε με βοήθησε. Χτες είχα μια κουβέντα με ένα γείτονα και του έλεγα πόσο συναισθηματικό άτομο είμαι και πόσο δένομαι με τους ανθρώπους που αγαπώ. Έτσι λοιπόν λέγαμε πόσο με πειράζει όταν "αναγκάζομαι" να χάσω τέτοιους ανθρώπους από κοντά μου αλλά κυρίως με πειράζει όταν δεν ξέρω το λόγο. Εκεί πλεόν φουρκίζομαι, γίνομαι θηρίο και η κοκκινη είναι δεδομένη. Βρε και έφεση να κάνεις στον αθλητικό δικαστή η ποινή δεν αλλάζει, τελεία και παύλα. Θα μου πεις και τι το συζητάς? Ε ρε φίλε με πειράζει με ενοχλεί να μην ξέρω ποιός είναι ο λόγος της αλλαγής της συμπεριφορά σου. Προσπάθησα μια, προσπάθησα δυο και τρεις μέχρι εδώ ΤΕΛΟΣ. Κοκκινη κάρτα και στα αποδυτηρία, δεν μπορώ να προσπαθώ άλλο να καταλάβω. Δεν θέλω να προσπαθώ να καταλάβω τους άλλους όταν και αυτοί δεν έχουν καμία διάθεση να καταλάβουν εμένα. Σταματάω να γράφω εδώ. Έχω τόσα πολλά να πω και να γράψω, αλλά ταυτόχρονα δεν θέλω να τα μοιραστώ και με κανένα δε με βοηθάει εξάλλου. Ελπίζω γι αυτη την άσχημη διάθεση να φταίει η πανσέληνος .... Δεν έχω διάθεση για τίποτα.

15 May 2012

Σκόρπιες σκέψεις ...

Το τελευταίο διάστημα με έχει πιάσει μια έντονη 'φιλοσοφικη' διάθεση. Σκέφτομαι άλλοτε σοβαρά και άλλοτε χαζά. Άλλοτε δημιουργικα και άλλοτε εντελώς αντι-παραγωγικα. Ένα περίεργο χαρμάνι μέσα στο μυαλό μου. Ασχολούμαι με :
  • τις πολιτικές εξελίξεις και το πόσο κατώτεροι των περιστάσεων είναι οι Έλληνες πολιτικοί
  • τις πολιτικες εξελίξεις και το πόσο κοντοφθαλμοι ειναι οι Ελληνες ψηφοφοροι
  • την επιβεβαιωση του "Λαος που ξεχναει την ιστορία του είναι υποχρεωμένος να την ξαναζησει"
  •  με όλους τους εξυπνάκιδες, πολυξερόπουλους και συμβουλάτορες του κώλου που έχει γεμίσει το φατσοβιβλίο
  • την εξεταστική μου και τι θα γίνει και φέτος, πως θα είμαι και πως θα καταντήσω μέχρι τότε
  • το ΘΡΥΛΟ που θα μας ξενερώσει ο Μαρινακης με κανενα Κουπερ 
  • το ΘΡΥΛΟ που πηρε την ευρωκούπα στο μπασκετ και μας έστειλε όλους αδιάβαστους
  • το αν ειμαι τελικα ευχαριστημενη με αυτα που κανω
  • το αν περνάω καλα
  • το αν περνανε οι αλλοι με μενα καλα
  • την αλλαγη συμπεριφοράς καποιων φίλων (??) μου 
  • τη δικια μου αλλαγη συμπεριφοράς
  • τη δουλεια και αν οντως τελικα βγήκαμε απο τη μαχη με γρατζουνιες ή έχει ακομα ζουμί η ιστορία
  • αυτά που θα ήθελα πολυ να συζητησω και να πω καταμουτρα και δεν τολμαω
  • τις φετινες διακοπες (???)
  • αυτα που θελω να κανω και δεν μπορώ
  • αυτα που κάνω και δεν θέλω να κανω
  • την αυτολογοκρισία μου
  • την αυτοκαταπιεση μου
  • την υπερμετρη ευαισθησια μου
  • την γκρινια και τη μουρμουρα μου
  • τις ανασφάλειες μου
  • το τέλος της δευτερης χρονιάς του Game of Thrones (τι σειρά είναι αυτή, έχω παθει πλακα λεμε)
  • ...
  • ...
Και φυσικά η λιστα ειναι μεγάλη και όσο το σκαλίζω όλο και κάτι ακόμα βρίσκω. Τα περισσότερα τα έχω κατατάξει σε κατηγορίες. Αλλά και παλι είναι μόνο σκέψεις ... σκόρπιες σκέψεις.

Υ.Γ. Μπαααα δεν εχει να κανει με την κατηγορία "What am I thinking ..."

03 May 2012

Λίγο πριν το εγκεφαλικό ..

Η ώρα ήταν 18:00 όταν άνοιγα τον υπολογιστή μου. Δεν είχε περάσει ούτε ένα τέταρτο και κατεβαίνω να φτιάξω ένα καφέ ... Γυρνόντας στο γραφείο μου ο υπολογιστούλης μου ήταν κλειστός. Έχει αρχίσει να ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι ... κουνάω το ποντίκι μπας και είχε μπει σε screen power save αλλά τίποτα. Προσπαθώ να ακούσω το θόρυβο από το ανεμιστηράκι, τον επεξεργαστή ... κάτι τελος παντων που να δείχνει ότι έχει ζωή κοινώς ρεύμα. Μάταια ... Η πίεση αρχίζει και ανεβαίνει επικίνδυνα ... Πατάω μια φορά το power και πάλι τίποτα. Το πατάω δεύτερη και συνεχίζει να μην ανταποκρίνεται. Πλέον έχει αρχίσει να με λούζει κρύος ιδρώτας. Με τίποτα δε θέλω να δεχτώ ότι θα μπορούσε να μου έχει αφήσει χρόνους ένα laptop 2 μόλις χρόνων χωρίς να είναι κακομεταχειρισμένο. Κάθομαι στην καρέκλα και παίρνω βαθιές ανάσες ξαναπατάω το power ... ΤΙΠΟΤΑ. Η πρώτη σκέψη μου μπράβο βλάκα δεν έχεις πάρει και backup. Η πρώτη κίνηση να το σηκώσω και να το ... μυρίσω. Σκέφτομαι πως αν το έχω κάψει όλο και κάτι καμμένο θα μου μυρίσει. Τίποτα καμμένο δε μύριζε αλλά η κάτω μεριά του ήταν υπερβολικά ζεστή. Προσπαθώ να είμαι ψύχραιμη όσο γίνεται δηλαδή και πάω να ρίξω λίγο νερό στο πρόσωπο μου να συνέλθω από το πρώτο σοκ. Βγαίνω στο μπαλκόνι να πάρω αέρα και βαθιές ανάσες και επιστρέφω γρήγορα. Πριν αρχίσω τα τηλέφωνα του στυλ "πάει ο υπολογιστής μου", "χάλασε το παλιομηχάνημα", "και μετά μου λες να μη γκρινιάζω" κ.τ.λ. ξαναπατάω παρατεταμένα το power ... και τσουπ αρχιζει να δουλεύει. Ανάβει με ρωτάει αν θέλω να μπω σε safe mode μιας και δεν εκλεισε σωστά ή να ξεκινήσει καινούργιο session για τα Windows. Καινούργιο για να δούμε τι γίνεται. Το ανεμιστηράκι του δουλεύει σαν τρελλό λες και είναι έτοιμο να απογειωθεί. Πρώτη δουλειά google search για να δουμε αν το εχει και άλλος αυτό. Ωωωωω ναι χαρακτηριστικό των περισσοτερων Toshiba laptop μολις υπερθερμανθεί ο επεξεργαστής να σβήνουν μόνα τους. Έμαθα πως είναι "ρυθμιση" του BIOS μόλις η θερμοκρασία ξεπεράσει τους 85-90 βαθμούς Celsius να σβήνει. Μα γιατί όμως να έχει υπερθερμανθεί ο επεξεργαστής? Γιατί απλούστατα στο ανεμιστηράκι και εκεί γύρω πιάνει σκόνη τόση όση να είναι σαν μοκέτα ή αν θελετε σαν ... πουλοβεράκι. Φλας .... και ο Πάυλος το είχε αυτό στην αρχή της χρονιάς αλλά δεν του έσβηνε ... Χμμμμμ θα γκρινιάξω αλλά όχι πολύ.
Σ: Παύλοοοοοο sos μάλλον ο υπολογιστής μου έχει πιάσει ... πουλοβεράκι. Τι κάνουμε τώρα??? Το ανοίγουμε? Πάμε να πάρουμε και πάστα για τον επεξεργαστή?? Heeeeelp!!
Π: Κάτσε ριιιιιιι. Πριν το πάμε στο χασάπη να δοκιμάσουμε να τραβήξουμε με ... πατέντα το πουλοβεράκι. Λοιπόν άκου τι θα κάνεις ... μπλα μπλα μπλα μπλα και θα ρουφήξεις με τη σκούπα μπας και βγεί απο εκεί μέρος από το πουλοβεράκι. Ριιιιιιιιιιι στερέωσε με μια οδοντογλυφίδα το ανεμιστηράκι να μη γυρνάει και έχουμε άλλα.
Σ: Κάτσε ριιιι κλέινω και ελπιζω να επανέλθω σε καλύτερη κατάσταση, Αυτή τη στιγμή ο επεξεργαστης έχει θερμοκρασία 78 Celsius. 
Κλείνω λοιπόν τον υπολογιστή. Τουμπα πάνω στο γραφείο, οδοντογλυφίδα στο ανεμιστηράκι και .... η σκούπα philips ρουφαει τη σκόνη ... εεεμ αυτό είναι από διαφήμιση, σκουπάκι για 3-4 λετπα για να τραβήξει ότι είναι και αν είναι. Power κουμπάκι τσουπ αμέσως ανάβει ο υπολογιστάκος μου ... θερμοκρασία 48 βαθμοί απίστευτη διαφορά.
Σ: Έλα ριιιιιι είναι λιγάκι καλύτερα τα πράγματα. Έπεσε στους 48 βαθμούς η θερμοκρασία. Αλλά ριιι εγώ λέω κάποια στιγμή να το σφάξουμε. 
Π: Ελα ριιι πάλι καλά. Οκ θα το σφάξουμε κάποια στιγμή. Θα παμε να παρουμε και την πάστα για τον επεξεργαστή. Μη σε νοιάζει ...
 Είναι 2 ώρες ανοιχτός και η μέγιστη θερμοκρασία που έχει πιάσει ειναι 58 βαθμοί, ανάβει λιγάκι το ανεμιστηράκι το κρυώνει και μετά σβήνει. Ευτυχώς το σώσαμε για σήμερα. πρέπει όμως να το "σφάξω" να καθαρίσω μια και καλή το πουλοβεράκι και να βάλω καλύτερη πάστα στον επεξεργαστή. Μετά την εξεταστική όμως. Προς το παρόν συντηριτικά. Αααααα ξέχασα να σας πω πως το ίδιο έπαθα την Κυριακή το απόγευμα ... αλλά δεν είχα δώσει σημασία. Οκ αφού γλυτώσαμε και σήμερα το εγκεφαλικό ... 

26 April 2012

.... και δεύτερο post σε μια μέρα ??

Σπάνια γράφω δεύτερο πόστ σε μια μέρα ...
Σήμερα όμως θα κάνω την εξαίρεση για να ποστάρω ένα κομμάτι που μου αρέσει πάααρα πολύ!!
Ας μείνω σε αυτό και ας λογοκρίνω όλα τα υπόλοιπα που θα ήθελα να πω/γράψω ίσως είναι καλύτερα έτσι ...


Υ.Γ. Παρεμπιπτόντως το τραγούδι είναι άσχετο με όλα αυτά που θα ήθελα να γράψω και να πω.  

Νέο template

Αυτές τις μέρες πρέπει να δοκίμασα πάνω από 10 διαφορετικά templates. Άλλα ήταν πολύπλοκα, άλλα εξεζητημένα, άλλα υπερβολίκά, άλλα πολύ απλά. Ήθελα κάτι ενδιάμεσο και κυρίως κάτι που να με εκφράζει αυτή τη στιγμή τουλάχιστον. Το ιδανικότερο θα ήταν να έχει background μια φωτογραφία από φουρτουνιασμένη θάλασσα όπως και  ... αλλά θα ήταν πολύ βαρύ.  Τελικά κατέληξα σε αυτό για ένα και μόνο λόγο. Το ΚΟΚΚΙΝΟ είναι το αγαπημένο μου χρώμα!! Είναι το χρώμα που μου φτιάχνει τη διάθεση που δηλώνει το πάθος για την ομάδα μου, και το πάθος που θα πρέπει να έχουμε για τη ζωή. Έτσι λοιπόν κοκκινάκι .... Αν στην πορεία μας προκύψει κανένα άλλο εδώ είμαστε να το αλλάξουμε και πάλι, τώρα που πήραμε το "κολαϊ" ... δε μασάμε.
Άντε λοιπόν να φτιάξω τη διάθεσή σας αλλά κυρίως τη δικιά μου ...


22 April 2012

Αλλαγή ...

Καιρό τώρα σκεφτόμουν μια αλλαγή.
Να φτιαξω κάτι διαφορετικό βρε αδερφέ μπας και αλλαξει η διάθεσή μου!
Μπας και ηρεμήσει η ... ανταριασμενη θαλασσα.
Ελπίζω να μην πάρει πολύ αυτή η πρσπάθεια αλλαγής ...

CU soon.


Under Construction 4 Clip Art


12 April 2012

Ανάσταση ...

Αισίως φτάσαμε σε ένα ακόμα Πάσχα. Ούτε που κατάλαβα πως πέρασε ο καιρός από τα Χριστούγεννα και μετά. Περνάνε πολύ γρήγορα οι μέρες τελικά.
Eύχομαι λοιπόν σε σας και τις οικογένειες σας αλλά και όλους όσους αγαπάτε να έχετε ένα υπέροχο Πάσχα. Μακάρι αυτή η Ανάσταση να φέρει ανάσταση και ανάταση στις ψυχές όλων μας.

Καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα


30 March 2012

Γιατί πάντα πρέπει ...

Ευτυχώς πέρασε και αυτή η εβδομάδα. Άντε να έρθει η ώρα να σχολάσουμε και να πάμε σπιτάκι μας μπας και ηρεμήσουμε λιγάκι. Ειλικρινά είναι από τις φορές που θέλω να κλειστώ μέσα και να μην κάνω τίποτα. Σαν χαρακτήρας δεν είμαι των εντάσεων και προσπαθώ όσο το δυνατό να τις αποφεύγω. Δεν μπορώ όμως να ανεχτώ την κοροιδία και την ψευτιά. Δεν μπορώ επίσης να ανεχτώ να επαναλαμβάνω τα ίδια λάθη γιατί εμπιστεύομαι τους λάθος ανθρώπους. Προφανώς λοιπόν αυτή η εβδομάδα ήταν γεμάτη από αυτά που δεν ανέχομαι. Και προφανώς ήταν γεμάτη από ένταση, τσαντίλα και νεύρα. Ίσως είναι η πρώτη φορά που ακόμα και οι δικοί μου με έιδαν έτσι. Δεν θυμάμαι τον εαυτό μου να έχει ποτέ άλλοτε τέτοιου είδους αντιδράσεις και ξεσπάσματα. Ποιό το κέρδος?? ΚΑΝΕΝΑ. Εγώ έχασα την ψυχική μου ηρεμία, έσπασα τα νεύρα μου και φυσικά για μια ακόμη φορά στο τέλος τα έχωσα σε μένα για το πόσο βλάκας υπήρξα. Ρε φουστέρ μου ειλικρινά βλέπω να μην εμπιστέυομαι ΠΟΤΕ ξανά άνθρωπο. Σαν να μην έφταναν τα νεύρα μου σαν να μην έφτανε που περίμενα πως και πως την Παρασκευή έκανα και την μέγιστη βλακεία, για να μην πω και τίποτα πιο χοντρο, να κάθομαι από το πρωί και να ακούω τραγούδια τα οποία με έκαναν ακόμα χειρότερα. Μπορεί αρχικά να μην είχα καταλάβει τι ακούω αλλα υποσυνειδητα με "κούρδιζε" και ήρθε 3 το μεσημέρι να έχω γίνει πύραυλος έτοιμος για εκτόξευση. Εισπνοή ... εκπνοή ... και πάμε πάλι εισπνοή ... εκπνοή ... έλα να μετρήσουμε και μέχρι το δέκα μπας και ξεθυμάνει το "πολύ κακό" ...
Γιατί πρέπει πάντα να κάνω πράγματα τα οποία στο τέλος εμένα χαλάνε??

15 March 2012

What am I thinking ... #4

Η βλακεία ορισμένων ανθρώπων είναι ανίκητη τελικά.
Πόσο δίκιο είχε ο θείος Αλβέρτος: "Δύο πράγματα είναι άπειρα, το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία. και για το σύμπαν δεν είμαι απόλυτα σίγουρος ..."

Υ.Γ. Είπαμε σπάνια πέφτω έξω σε καταστάσεις που αφορούν εμένα...

13 March 2012

What am I thinking ... #3

Σπάνια πέφτω έξω σε καταστάσεις που αφορούν εμένα ...
Έτσι για μια ακόμη φορά επιβεβαιώνομαι.
Όχι πως περίμενα και κάτι διαφορετικό απλά κάποιες φορές προσπαθώ να εφαρμόζω αυτό που λέω σε άλλους "βάλτο στο πίσω μέρος του μυαλού σου". Αυτή τη φορά δεν χρειάστηκε να πίασει ούτε πολύ χώρο αλλά κυρίως δεν έμεινε και για πολύ χρόνο. Shift+Del.

09 March 2012

Για πάρτη μου ...

Έτσι για την πάρτη μου σήμερα αυτό το βιντεάκι, μόνο και μόνο γιατί ποτέ τέτοιες μέρες +/- 1 ο ΘΡΥΛΟΣ δε χάνει.

Σε ευχαριστώ Φουστεραρε!!!

07 March 2012

Gotye - Somebody That I Used To Know (feat. Kimbra)

Xτες λοιπόν εκεί που πίναμε το καφεδάκι μας (πέρασα πολύ καλά, θέλω πολύ να το ξανακάνουμε και σου είπα γιατί πέρασα καλά με sms :-)) βλέπω στην τηλεοραση απέναντι μου να παίζει το τραγουδάκι του τίτλου και γυρνάω και λέω "πολύ καλό αυτό το τραγουδάκι". Να λοιπόν που σήμερα το μοιράζομαι μαζί σας!!


Y.Γ.1 Μιας και το είχα και έννοια χτες (you know why ;-) στο έλεγα στην επιστροφή ) φαίνεται τυχαίο αλλά μάλλον δεν είναι και σχετίζεται περισσότερο με το προηγούμενο πόστ μου: "Now you are just somebody that I used to know".

Υ.Γ.2 Έλα μωρή ΘΡΥΛΑΡΑ τρέλλανε μας αύριο!!!

05 March 2012

Σκέψεις και κουβέντες ...

Λοιπόν για να ξεκαθαρίζουμε μια και καλή.
Πολλές φορές έχω κάνει το μαλάκα και πολλές φορές έχω πει δε βαριέσαι.
Πάρα πολλές φορές πήρα και τις ευθύνες και το βάρος όλο για μένα.
Κάποια στιγμή λοιπόν σαν άνθρωπος και εγώ έρχομαι στα όρια μου ή αν θες βάζω καινούργια όρια και ασχολουμαι μόνο με την πάρτη μου. Ακόμα καλύτερα ασχολούμαι με το να είμαι εγώ καλά και να περνάω όσο το δυνατόν καλύτερα. Το τελευταίο διάστημα λοιπόν έχω σκεφτεί πάρα πολύ για το αν αντιμετωπίζω σωστά κάποιες καταστάσεις στη ζωή μου με σωστές κινήσεις ή αν θα πρέπει να είμαι περισσότερο διαλλακτική. Τελικά σε αυτό που κατέληξα είναι πως γιατί πρέπει να είμαι διαλλακτική? Υπάρχει κανείς λογος? ΟΧΙ. Έτσι απλά και απόλυτα. Αφού κάθε φορά που κάνω το μαλάκα ή τα στραβά μάτια τα ίδια φτου και από την αρχή. Εδώ και καιρό έχει σταματήσει να με ενοχλεί να λαμβάνω για παράδειγμα "περίεργα" mail. Δε με νοιάζει πλέον ρε παιδάκι μου. Τα διαβάζω στο χαλαρό, μπορεί να απαντήσω μπορεί και όχι (αν και γενικα θεωρώ πως είναι στοιχειώδης ευγένια να απαντήσεις σε κάποιον ο οποίος θέλει να επικοινωνήσει μαζί σου, αλλά μόνο σε περίπτωση που θέλει να επικοινωνήσει και δεν θέλει να σου σκίσει την ψυχολογια). Την έφαγα στη μαπα την απόρριψη και πλεόν ξέρω πως να προφυλλάξω τον εαυτό μου (όχι πάντα βέβαια, χρειάζεται κάποιες φορές και "κυανόκρανος" έστω και με φωνή και "μάλωμα" να με συνεφέρει) Έχει επίσης σταματήσει να με ενοχλεί και η έλλειψη επικοινωνίας με κάποιους άλλους ανθρώπους. Όλα γίνονται για κάποιο λόγο. Για κάποιο λόγο κάναμε κάποτε παρέα για κάποιο άλλο λόγο σήμερα δεν κάνουμε πλεον. Για κάποιο λόγο δεν επικοινωνούσα με φίλους και για κάποιο λόγο παλι έχω επικοινωνία. Έτσι είναι αυτά τα πράγματα. Το ξέρω καλά πως έχω αλλάξει, αλλά έχω αλλάξει για ορισμένους όχι για όλους. Και δεν είναι θέμα επιλλεκτικής αλλαγής μόνο σε πρόσωπα αλλά και σε συμπεριφορές. Κάποια στιγμή λειτουργεί το ... τιμημένο το φίλτρο που έχουμε μέσα μας και αρχίζει να ξεχωρίζει τι αξίζει και τι δεν αξίζει να υπάρχει στη ζωή σου. Θα πέσεις θα χτυπήσεις θα σηκωθείς θα συνεχίσεις και θα ξαναπέσεις αλλά τη δεύτερη φορά θα σηκωθείς και θα είσαι πιο δυνατή και πιο "σοφή" ώστε να μην υπάρχει επόμενη φορά στο πεσιμο. Σίγουρα την επόμενη φορα που θα πέσεις θα είναι από κάτι εντελώς καινούργιο αλλά όχι από κάτι παλιό. Από μικρή οι γονείς μου με έμαθαν να αναλλαμβάνω τις ευθύνες μου και να έχω το θάρρος της συγνώμης όταν φταίω. Με έμαθαν να έχω τη δύναμη της συγχώρεσης αλλά κυρίως με έμαθαν να είμαι σωστός (έτσι θέλω να πιστεύω) άνθρωπος. Με έμαθαν να είμαι δίκαιη και να δίνω ευκαιρίες σε ανθρώπους ακόμα και αν με έχουν πληγώσει. Το σπουδαιότερο όμως που μου έμαθαν είναι να είμαι αξιοπρεπής. Και αυτή η αξιοπρέπεια μου έχει να κάνει και με τον τρόπο που συμπεριφέρομαι σε συγκεκριμένους ανθρώπους. Όταν θα σταματήσω να έχω όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά θα έχω χάσει την ψυχή μου. Δεν θα επιτρέψω λοιπόν σε κανένα να μου κάνει κριτική με ποιούς, γιατί και πως θα κάνω παρέα. Μα κυρίως δεν θα μπω στο τρυπάκι της σύγκρισης μεταξύ φίλων που θέλουν κάποιοι και κυρίως γιατί ΠΟΤΕ δεν υπήρξαν το κέντρο του κόσμου όπως πίστευαν. Για πολλά χρόνια είχε χαλάσει η εντροπία του "μικροκοσμού" μου και έψαχνα να βρω τι κάνω λάθος. Ναι εγώ έκανα όλα τα χρόνια το λάθος. Εγώ (και δεν μου αρέσει που ξεκινάω με το εγώ) ήμουν αυτή που άφηνα "παραθυρα" ανοιχτα για να μου αλλάζουν αυτή την εντροπία. Μόνο εγώ πλέον θα αλλάζω τις μεταβλητές του "συστήματος" μου όταν, όπου και όπως κρίνω εγώ ότι θέλουν αλλαγές. Φυσικά και ξέρω ποιά είμαι (ουτε αυταπατες τρεφω ουτε τιποτα), φυσικά και ξέρω που είμαι λάθος και που δεν είμαι, αλλά να πάρει είναι πολλά τα χρόνια της υπομονής και της ανοχής. Δυστυχώς για τους περισσότερους αυτή είμαι, έτσι είμαι και έτσι λειτουργώ. Σε όποιον αρέσουμε πλεον ... Για το τέλος ένα έχω να πω και όποιος καταλάβει κατάλαβε ... "δε σε βοήθησε και πολυ το ρεικι" (και δεν εννοω εμένα).
Άντε λοιπόν να έχουμε μια καλή εβδομάδα.

Υ.Γ. Κάποιος κάποτε μου είχε πει. "Σε τέτοιες περιπτώσεις αφιερώνεις τους στίχους του τραγουδιού 'παρε το δρόμο που σου πρέπει τον αγύριστο' ". ;-)

03 March 2012

Kαι όμως ...

... είχα πει να μην ποστάρω μέσα στο ΣΚ. Τελικά άλλαξα γνώμη. Όχι δε θα σας πω το λόγο. απλά λέω να ποστάρω κάποια τραγουδάκια που έχω "λατρεψει" κατά καιρούς.




02 March 2012

Πάμε για ΣΚ ...

Πάει και αυτή η "κουτσή" εβδομάδα. Αν και για μένα δεν ήταν απλά κουτσή, αλλά εντελώς ανάπηρη μιας και είχε δουλειά μόνο Τρίτη και Παρασκευή. Ας ξεχάσω τις δύο ενδιάμεσες καλυτερα ημέρες (Τετάρτη και Πέμπτη) .... Και όπως λέει και το λαικό άσμα "ούτε στον εχθρό μου να μην τύχει να 'χει τέτοια τύχη ..."
Άντε λοιπόν πάμε να ξεκουραστούμε να ηρεμήσουμε και κυρίως να συνέλθουμε αυτό το ΣΚ. Να φορτίσουμε τις εντελώς άδειες μπαταρίες μας και να πάρουμε το διπλό στην Κρήτη. Αααα και μιας και το θυμήθηκα σιγά ρε μπουγατσοκιμάδες μη σκίσετε κανένα καλσόν .... ξέρετε εσείς!

Τελικά ξεκίνησα για να γράψω περισσότερα αλλά δε βαριέσαι ...

Άντε και καλό ΣΚ σε όλους μας με ένα πολύ αγαπημένο τραγούδι από κάποιον που έφυγε νωρίς ...

28 February 2012

Σπάνια ...

Σπάνια σε μια μέρα κάνω και δεύτερη ανάρτηση ....
Σήμερα είναι μια εξαίρεση γιατί πάνω στο ξεσκαρτάρισμα βρήκα κάτι που είχα σχεδιάσει πριν χρόνια. Το σκάναρα και το μοιράζομαι μαζί σας ... και όμως κάπως έτσι είναι μονίμως τα πράγματα μέσα στο μυαλό μου. :-)

Let it snow ...

Τωρα πρεπει δηλαδη να πω καλο χειμώνα?? Μήπως να αρχισω να σκεφτομαι να στολίσουμε και δέντρο?? Όχι όχι και πάλι όχι. Τίποτα από αυτα. Μια όμορφη μερα του Φλεβάρη με χιόνι. Μακάρι να κρατήσει λιγάκι να το βλέπουμε έστω και αν δεν το στρώσει και δεν κάτσουμε από τη δουλειά. Καλό είναι και από το παράθυρο. Με ηρεμεί με ξεκουράζει και μαλακώνει την ψυχή μου. Μου αρκεί αυτό στην παρούσα φάση.
Καλό υπόλοιπο εβδομάδας να έχουμε και καλή σαρακοστή.

24 February 2012

Ευτυχώς πέρασε ...

Μια αρκετά δύσκολη εβδομάδα τελείωσε. Δύσκολη από ψυχολογικής πλευράς. Στο μυαλό μου γυρνάνε διάφορα. Σκέφτομαι πολλά τα οποία δεν θα ήθελα και πολύ να συζητήσω, έχει να κάνει και με την αβεβαιότητα εδώ στο γραφείο. Είναι αλήθεια πως με έχει προβληματίσει πολύ η κατάσταση, και μπορεί να μη μιλάω πολύ, να μη γκρινιάζω πολύ για το θέμα αλλά με πειράζει και με πειράζει πολύ. Με ενοχλεί όλη αυτή η ιστοριά του short notice που θα υπάρξει κάποια στιγμή. Γιατί θα υπάρξει διάολε είναι σίγουρο. Πόσο motivated μπορεί να είναι κάποιος να δουλέψει? Διαισθάνομαι (και μακάρι να πέσω έξω) πως κάτι "μαγειρεύεται". Είναι τόσος και τέτοιος ο προβληματισμός μου που την Κυριακή που μας πέρασε δεν ήθελα να πάω γήπεδο. Ποιά εγώ που πετάω τη σκούφια μου (τι διάλα τσάμπα το διαρκείας το πήραμε δεν έχουμε χάσει ματσάκι φετος) για ΘΡΥΛΟ και ΝΑΟ. Χτες ήταν λίγο καλύτερα τα πράγματα ευρωπαικό παιχνίδι και είχα άλλη διάθεση και ψυχολογία (χώρις να πετάω και πάλι τη σκούφια μου) μου αρκούσε που θα ξέφευγα από την καθημερινότητα και θα έκανα κάτι πέρα από τη ρουτίνα μου. Η αλήθεια είναι πως έπιασα τον εαυτό μου 1-2 φορές να είναι εντελώς άλλου χτες, αλλά οκ θα περάσει, ελπίζω γρήγορα, η φάση μου. Τι να κάνουμε δεν είμαι στα φεγγάρια μου... Τέλος με αυτό και γενικότερα με τη φάση μου, δεν το συζηταω άλλο μέχρι εκεί ήθελα να αναφερθώ και κυρίως γιατί ήθελα να βγάλω από μέσα μου ένα μικρό "ούφ το είπα και ξαλάφρωσα". ΤΕΛΟΣ με αυτό λοιπόν όχι και για κανένα άλλο λόγο γιατι το λέει και ο "αστρολόγος μου" : Κράτα λόγια είπαμεεεεε. Σου έχει βγει αυτός ο ακατάσχετος - σαρωτικός εαυτός που σε βάζει σε μεγάλους μπελάδες. Νισάφι πια με την ειλικρίνεια. Τους έχεις κάνει όλους κομμάτια…
Πάμε λοιπόν για ένα τριήμερο να φορτίσουμε τις μπαταρίες μας, να βυθιστούμε στις σκέψεις μας, να διαβάσουμε, να παίξουμε PS, να κάνουμε κοκουνινγκ ή στην τελική να κάνουμε ότι γουστάρει και αγαπά ο καθένας και η καθεμία. Ότι ευχαριστεί τον καθένα/καθεμία μας ή ότι τον κάνει να αισθάνεται όμορφα και καλά. Εμένα μη με ρωτήσετε τι θα με έκανε να αισθανθώ όμορφα και καλά αυτό το τριήμερο, δεν το έχω σκεφτεί ακόμα ... έχω κάποιες ώρες μπροστά μου να το επεξεργαστώ. ;-)

21 February 2012

Είναι μια από αυτές τι μέρες ...

... που έχεις ξυπνήσει με άσχημη διάθεση επομένως τίποτα δεν πάει καλά, τίποτα δε δουλεύει σωστά και τίποτα δεν δείχνει να στρώνει καθώς περνάει η μέρα. Δεύτερη φορά μέσα σε 3 μέρες που έχω το ίδιο άσχημο συναίσθημα. Λοιπόν τα χάπια μου και γρήγορα παρακαλώ, 3 φορές τη μέρα από δύο λέει η συνταγή ...


17 February 2012

Ω ρε ...

... και εκεί που δουλεύεις ωραία και καλά γίνεται και ένας σεισμός έτσι για να σου θυμίσει πως άλλος ορίζει την τύχη σου.
Ώρα 10:04 π.μ το γραφείο μας (και εμείς μαζί) ταρακουνηθήκαμε για τα καλά. Πρώτη σκέψη λες να είναι από Πάρνηθα? Και αμέσως άσχημες αναμνήσεις έρχονται στο μυαλό μου. Τελικά δεν ήταν από Πάρνηθα αλλά από Κόρινθο το ταρακούνημα 4 ριχτερ λέει στην περιοχή "Λουτρά της Ωραίας Ελένης" με μικρό εστιακό βάθος (10 χλμ.). Το θέμα είναι οτι ταρακουνηθήκαμε για τα καλά.

Αντε καλο ΣΚ να έχουμε και άλλο κακό να μη μας βρει.

13 February 2012

Στιγμές ...

Στην προσπάθεια να δουλέψω και ακούγοντας και πάλι αγαπημένα τραγούδια, μου δημιουργήθηκε η ανάγκη να γράψω το σημερινό πόστ. Ένα ποστ λίγο διαφορετικό από τα άλλα. Ένα ποστ γεμάτο από στιγμές. Και αυτό γιατι ... ποτέ ...

  • δεν θα άλλαζα τις δυνατές στιγμές εκεί στην σειρά 35 ...
  • δεν θα άλλαζα ακόμα και τη στιγμή του στραμπουλιγμένου μου ποδιού μετα από τόση χαρά...
  • δεν θα άλλαζα στιγμή ουτε το γούρι στον πανηγυρισμό ...
  • δεν θα άλλαζα τις στιγμές της ξεκούρασης δίπλα στη θάλασσα...
  • δεν θα άλλαζα τις στιγμές της ουζοκατάνυξης ...
  • δεν θα άλλαζα με ΤΙΠΟΤΑ καμία μα καμία στιγμή ακόμα και τις δύσκολες γιατι οι δύσκολες στιγμές - αν και ελάχιστες - δυνάμωσαν ακόμα περισσότερο ΟΛΕΣ τις άλλες στιγμές...
Για μια ακόμη φορά θα μοιραστώ μαζί σας ένα τραγούδι το οποίο κατά κάποιο τρόπο με σημάδεψε πριν περίπου ένα χρόνο. Γιατι πολύ απλά όλη μας η ζωή είναι στιγμές ...

09 February 2012

Δύο σε μια ...

Πάμε και σε μια δεύτερη ανάρτηση μέσα σε μια μέρα αλλά χαλάλι για το συγκεκριμένο τραγούδι.


What am I thinking ... #2

Τελικά στην Ελλάδα έχουμε πολιτικούς με @@ ή @@ πολιτικούς??

Ναι εε??
Λες εε??
Χμμμμμ
Μουμπλε μουμπλε μουμπλε ...

Κοίτα τι σκέφτομαι και εγώ πρωινιάτικα!

02 February 2012

What am I thinking ... #1

Καινούργια κατηγορία post από σήμερα λοιπόν.
Τι σκέφτομαι.
Τι σκέφτομαι εεε??
Σκέφτομαι λοιπόν πως βρήκα ένα ωραίο τρόπο να "ξεπερνάω" τα προβλήματα μου ...

"Κάθε φορά που θα έχω ένα πρόβλημα θα αρχίζω να τραγουδάω, ... εεε και τότε ω του θαύματος θα συνειδητοποιώ πως η φωνή μου είναι χειρότερη από το πρόβλημά μου."

Αυτά για σήμερα.
Καλημέρες

Υ.Γ. Τι καταπληκτικά τραγούδια το "Αν μ' αγαπας" και το "Έλα κοντά" .... έτσι απλά το λέω.

31 January 2012

Μουσική, ζεστό καφεδάκι, χιόνι ...

Σηκώθηκα με πολύ καλή διάθεση σήμερα. Κανονικά θα έπρεπε να έχω και ψιλονευράκια μιας και δεν μου έκανε τη χάρη να χιονίσει. Ίσα που είδαμε τα κεραμίδια και τον δρόμο άσπρο. Τίποτα σπουδαίο δηλαδή. Μόνο το πολύ κρύο μας έμεινε αλλά και αυτό για να είμαι ειλικρινής μου αρέσει. Μου αρέσει που ενώ δεν το στρώνει ψιλοχιονίζει έξω. Στην τελική χειμώνας είναι θα κάνει και κρύο και θα βρέξει και θα χιονίσει. Από το πρωί ότι τραγούδια έιχα στον υπολογιστή στο γραφείο τα έχω ακούσει. Κάποια μάλιστα τα διπλοτριπλοακούω μιας και μου αρέσουν πάρα πολύ. Την τελευταία ώρα μάλιστα κόλλησα με κάποια του Χατζηγιάννη τα οποία και μου αρέσουν πάρα πολύ. Είναι από τις λίγες φορές μάλιστα που διαβάζω και δεν με ενοχλεί η μουσική. Το ιδανικότερο θα ήταν βέβαια να μην είμαι στο γραφείο και να πίνω το καφεδακι μου ακούγοντας τη μουσικούλα μου κάπου αλλού παρά εδώ αλλά δε βαριέσαι ... Μάλλον το ιδανικότερο θα ήταν να πίνω το καφεδάκι μου και να ακούω τη μουσικούλα μου με καλή παρέα και έξω να χιονίζει. Οκ οκ ... μη βαράτε μια σκέψη μου είπα ή μάλλον μια επιθυμία μου. Ε και τι έγινε αμα δεν γίνει?? Δεν θα σκάσω, θα συνεχίσω να ακούω τη μουσικούλα μου με ζεστό καφεδάκι και ας μη χιονίζει.
C U.

30 January 2012

Που είναι το χιόνι οέο??

Θέλω χιόνι πως αλλιώς να το πω?? Θέλω χιόνι μπας και κάτσουμε και κανα δυο μερούλες από τη δουλειά! Πολλά ζητάω?? Δε νομίζω. Πέρασε ένα ΣΚ και κοίταζα να δω από το παράθυρο συνέχεια μήπως και χιονίζει. Ξεσκαρτάρισα σκληρούς δίσκους στο σπίτι, μάζεψα λιγάκι το πισάκι μου κοίταζα το μέτεο συνέχεια που όλο χιόνι έλεγε στα ΒΠ αλλά μπαααα. Πόσο άσχετοι είστε τελικά. Μη το βάζετε καθόλου. Αφού έτσι και αλλιώς έξω θα πέσετε. Μέχρι και ασθενή χιονόπτωση έλεγε για σήμερα και έξω έχει έναν λαμπρό ήλιο με κρύο μόνο. Ρε πάτε καλά .... έχω ξενερώσει. Θέλω χιόνι πως αλλιώς να το πω?

Άντε και να δούμε θα πέμψει ο Θεός το καλό και να ρίξει λιγάκι χιονάκι??

23 January 2012

Ούζο, Ούζο και Ούζο

Πρέπει να ήταν η πρώτη φορά που ήπια τόσο ούζο. Νομίζω πως ακόμα στις φλέβες μου κυλάει το ούζο από το Σαββατο. Ξεκινήσαμε να πίνουμε στις 3 το μεσημέρι και σταματήσαμε στις 9 το βραδυ και αν δεν επρεπε να γυρίσω σπίτι κάποια στιγμή μπορεί ακόμα να πίναμε. Γούσταρα αυτό που έγινε, είχα πολύ καιρό να το κάνω και βασικά το χρειαζόμουν. Ξέσπασα το Σαββατο και θέλω να το ξανακάνω. Αυτά τα ολίγα για σήμερα γιατί περισσότερο μιλάει το ούζο και λιγότερο εγώ! Καλημέρα και καλή εβδομάδα να έχουμε.

19 January 2012

Mην τα βάζεις με ηλίθιους ...

Τον τελευταίο καιρό είναι λιγάκι περίεργα τα πράγματα. Προς το παρόν κάνω υπομονή και δεν μιλάω. Να παρακαλάνε όμως κάποιοι να μη έρθω στα όρια μου. Γιατι αν καταφερουν να με φερουν στα ορια μου, που πιστεψτε με ειναι πολλά, τότε θα έχουμε πολλά γλέντια. Η χαζομαρα και η ηλιθιότητα ορισμένων δεν εχει όρια. Θα πρέπει εγω να κρατηθώ σε μια ισορρόπία και να μην πέσω και στο επίπεδό τους για αν τα βάζεις με ηλίθιους πέφτεις στο δικό τους επίπεδο και σε κερδίζουν λόγω εμπειρίας. Το χειρότερο που κάνουν οι βλάκες είναι να προσπαθούν να δουλέψουν υπογείως αλλά και έτσι δεν θα τους περάσει. Να τους θυμήσω τη μαλακία πολλοί αγάπησαν τους μάλάκες κανείς!!! Αυτά για την ώρα γιατί αν συνεχίσω ....


Υ.Γ. Μερικές φορές δεν το περιμένευς ούτε από φίλους σου, αλλά να που συμβαίνει και από αυτούς. Δεν πειράζει έτσι αξιολογείς καλύτερα κάποια πράγματα.

12 January 2012

Χαζευοντας στο internet ...

Τις τελευταίες μέρες έχω στο μυαλό μου πολλά πράγματα. Σκέφτομαι συνέχεια και επεξεργάζομαι πολλά. Η αυτολογοκρισία είναι ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ αυτές τις στιγμές. Καλή διέξοδος είναι για μια ακόμη φορά η χαλαρωτική μουσική και κυριολεκτικά το χαζολόγημα στο internet. Βολτάροντας λοιπόν στο διαδίκτυο βρήκα κάποιες εικόνες τις οποίες και μοιράζομαι μαζί σας.

.... και όμως η ζωή μας δεν είναι τόσο περίπλοκη όσο θελουμε να πιστεύουμε.

... πόση αλήθεια κρύβει αυτός ο κύκλος της ... ΜΗ ζωής??

... χαχαχα τίποτα από αυτά λέμε δεν έχω κάνει!

... εκπληκτικό παιχνίδι ονομάτων.

...

... όταν η φύση (ή το φώτοσοπ) έχει κέφια.

... αν το καλοσκεφτώ όντως αυτό είανι το 24ωρο μας.

03 January 2012

Καλή χρονιά ...

Καλή χρονιά αγαπημένοι μου. Οτι ποθείτε να σας το φέρει σύντομα το "12". Ελπιζω να περασατε καλα ή μαλλον να περάσατε τέλεια. Πάει πέρασαν και αυτές οι γιορτές και πέρασαν γρήγορα. Ούτε που κατάλαβα πως πέρασαν οι μέρες αυτές. Δεν έκανα κάτι ιδιαίτερο απλά ξεκουράστηκα και ηρέμησα λιγάκι. Από τις πιο ήσυχες γιορτές από τις πιο ήσυχες μέρες. Κάποιος θα έλεγε από τις πιο "αδιάφορες" χρονιές, αλλά επειδή εγώ είπαμε γίνομαι πάλι παιδί παρότι θεωρώ οτι όντως ήταν από τις πιο αδιάφορες γιορτές θα πω πως ήταν απο τις πιο ήσυχες. Δε βαριέσαι ελπίζουμε πάντα σε καλύτερες μέρες. Το καλό ήταν πως ξεκουράστηκα από τη δουλειά μιας και είχα αδεια μέχρι και χτες και έτσι άδειασα το κεφάλι μου από τις "σκοτούρες" του γραφείου. Χτες μάλιστα ήταν από τις χειρότερες και δυσκολότερες μέρες μιας και η επιστροφή στη ρουτίνα χτύπαγε από νωρίς το πρωί την πόρτα. Δύσκολη μέρα η χτεσινή. Είχα μια άρνηση για όλα ούτε τις πυτζάμες μου δεν εβγαλα όλη μέρα και "σερνόμουν" στην κυριολεξία από καναπέ σε κρεβάτι και ... τούμπαλιν. Τίποτα δεν μπορούσε να μου φτιαξει τη μέρα χτες μάλιστα κατάφερα να βρω και κάτι για να μου την κάνει και "λυπημένη", έτσι για να μην ξεχνάμε και τις κακιές μας συνήθειες δηλαδή. Χαζεύοντας στο ίντερνετ και διαβάζοντας τα γνωστά και αγαπημένα μου μπλογκάκια έπεσε το μάτι μου στο πιο συγκινητικό τραγούδι που έχω ακούσει ποτέ ... (γνωστή η αδυναμία μου στον Καβαδία αλλά αυτό δεν το γνώριζα ομολογουμενως) ένα τραγούδι που με κάνει να ανατριχιάζω στο άκουσμα των στίχων του. Κάποια άλλη στιγμή ίσως να γράψω περισσότερα για το πως αισθάνομαι ακούγοντας αυτό το τραγούδι προς το παρόν μόνο το ακουσμά του αρκετή λύπη μου προκαλεί.
Θα μου επιτρεψει ο Σταυρος να του το "κλέψω" και να το ποστάρω και εδώ ... αν και δεν ταιριαζει με τις μέρες και το "γιορτινό κλίμα" ελπίζω να με συγχωρέσετε για τη λυπημένη διάθεση.

Μου λείπεις ...

Μου λείπεις αφάνταστα ... Όσοι τους έχετε να τους τιμάτε να τους αγαπάτε και να τους προσέχετε ... Pour un soupir, pour un instant Une paren...