31 August 2011

2nd post in a day

Αυτό ήταν που σου άρεσε!
Οκ αλλο θυμόμουν! Mea Culpa.
Άντε πάρτο ... αφιερωμένο και αυτό!




Ρετρό διάθεση

Ξεσκονίζοντας χτες τη "μουσικο-θήκη" μου βρήκα πάρα πολλά κομμάτια τα οποία παλιότερα λάτρευα αλλά ακόμα και τώρα στο άκουσμα τους ένα χαμόγελο σχηματίζεται στο πρόσωπο μου. Αναμνήσεις διάφορες κυρίως γλυκές για τα χρόνια που πέρασαν. Έχω σκεφτεί κάποια στιγμή να γράψω σε ενα dvd όλα τα τραγούδια που κατά καιρούς ... "αγάπησα". Στην πλειοψηφία τους τα περισσότερα είναι αυτά που λέει ο φίλος μου ο Γιάννης "γλυκερά" από αυτά που όπως πιστεύει μου χαλάνε την καρδιά μου. Εγώ πάλι πιστεύω είναι αυτά που με ... ηρεμούσαν. Πέρα όμως από τα ... "γλυκερά" τραγούδια που έχω σκεφτεί να γράψω υπάρχουν και άλλα τα οποία μου άρεσαν και εξακολουθούν να μου αρέσουν γιατί είναι αυτά που με ταξιδεύουν. Δύο κατηγορίες λοιπόν τα ... "ηρεμιστικα" ;-) και τα ... "ταξιδιαρικα" ;-). Νομίζω πως είναι κοντά η στιγμή που θα κάτσω να κάνω κάτι τέτοιο. Το αποτέλεσμα μάλλον θα είναι "περίεργο" γιατί ο συνδιασμός θα είναι ... φονικός :-). Δεν με νοιάζει ιδιάιτερα, το σημαντικό είναι πως θα έχω μαζέψει όλα όσα μου άρεσαν σε μια "συλλογη".
Περίεργα όλα αυτά εε?
Ναι είναι αλήθεια με έχει πιάσει μια ρετρό διάθεση.
Καλό μου κάνει, με ξεκουράζει, με ηρεμεί και με οδηγεί.
Ναι με οδηγεί μην σας κάνει εντύπωση, με οδηγεί μακριά από παλιά λάθη και κακοτοπιές.

Παμε λοιπόν λίγο με τη δικιά μου ρετρό διάθεση.
Παλιό, αγαπημένο ... και για μένα :-)


Υ.Γ. Ένα τόσο ωραίο τραγούδι με ένα τόσο "χάλια" βίντεο κλιπ ... κρίμα. Μένω στον ήχο όμως και όχι στην εικόνα.


30 August 2011

I am still standing ...

Δεν έχω να πω πολλά και βασικά λογοκρίνω και κάποια από αυτα που θα ήθελα να γράψω (καθόλου περιέργο με μένα δε νομίζεις?)! Απλά για σήμερα θα ποστάρω μια κομματάρα και θα το αφιερώσω ...

29 August 2011

Διακοπές ... τέλος!

Πάει πέρασε και αυτό!
15 μέρες ηρεμίας, χαλάρωσης (λέμε τώρα δεν ήταν όλες οι μέρες βέβαια χαλαρές οι πρώτες ειδικά ....) και ξεκούρασης τελείωσαν. Φόρτισαν οι μπαταρίες και ξεκινάμε νέα χρονιά με αρκετά καλή διάθεση. Πέρασα καλά αυτές τις μέρες ξεκουράστηκα, άδειασα το μυαλό μου και κυρίως έβγαλα πολύ από την ένταση της χρονιάς. Υπήρξαν και "περίεργες" μέρες στις διακοπές αλλά γενικά ήταν σούπερ, να μην είχε και τόσο αέρα να γλυτώναμε και την αμμοβολή θα ήταν ακόμα πιο σούπερ. Αισθανόμουν να έχω "μπουκώσει" να είμαι γεμάτη από όλα και ήθελα να "αδειάσω" αν θες να "λυτρωθω" από αυτά που με πίεζαν, με στεναχωρούσαν και με βασάνιζαν καιρό τώρα. Ευκαιρία λοιπόν στις διακοπές για "καθαρση" και το αποτέλεσμα .... είμαι πιο ήρεμη, πιο χαλαρή. Δε λέω περισσότερα δε γράφω περισσότερα, Όσοι ήταν μαζί μου κατάλαβαν. Αλλά κατάλαβαν και αυτοί που με είδαν χτες και σήμερα.... θα καταλάβουν και όσοι με δουν από εδώ και πέρα.
Καλό χειμώνα να έχουμε ... (αν και ακόμα δεν έχει τελειώσει το καλοκαιράκι, το δικό μου τουλάχιστον).



12 August 2011

Διακοπές ...

Από τις ωραιότερες στιγμές στη ζωή ενός εργαζόμενου είναι η στιγμή της άδειας. Και όταν λέω η στιγμή της άδειας εννοώ την ώρα να πλησιάζει να δείξει το σχόλασμα και εσύ να ετοιμάζεσαι για διακοπές, για ξεκούραση, για ρέκλα (στην καρέκλα), για θάλασσα, για μπανάκια, για βολτίτσες, για ουζάκια στην παραλία, για μπυρίτσες, για ψάθες, για καπέλα, για ρακέτες κ.τ.λ και μπορώ να απαριθμώ όλα τα ωραία που μπορείς να κάνεις στις διακοπές. Η στιγμή που παίρνεις την τσάντα σου και λες "άντε παιδιά καλό καλοκαίρι, καλή ξεκούραση και καλές διακοπές" είναι μοναδική! Όπως θα καταλάβατε ετοιμάζομαι για άδεια και διακοπές. Έχω ένα "ηλίθιο" χαμόγελο από το πρωί στο προσωπό μου και τίποτα και κανείς δεν μπορεί να μου χαλάσει τη διάθεση. Ξεκούραση και ηρεμία από το απόγευμα και για 15 μέρες! Θα προσπαθήσω να γράψω κατιτίς τις μέρες των διακοπών αλλά γενικά ...

08 August 2011

Επιτέλους ...

'Επρεπε να φτάσει 7 Αυγούστου για να κάνω το πρώτο μπάνιο στη θάλασσα! Να σημειώσουμε τη μέρα στο ημερολόγιο να τη γιορτάζουμε. Αλλά .... να πως έχουν τα πράγματα από την αρχή. Χθες λοιπόν αποφασίσαμε να πάμε για μπανάκι προορισμός Αίγινα. Πρωί πρωί στο λιμάνι πήραμε το δελφινάκι και τσουυυυπ φτάσαμε Αίγινα. Πίνουμε την καφεδιά μας στην παραλία προμηθευόμαστε τις εφημερίδες και τα περιοδικά μας (καλά ακόμα θα περπάταγα άμα δε μου μίλαγες .... χιχιχιχιχι) και μετά ταξάκι και στην Αγ. Μαρίνα. Αφού περπατήσαμε σε όλη την παραλία κανα 20λεπτο και παραλίγο να φάμε ... χούφτα, βρίκαμε ξαπλώστρες και αράξαμε τα ... δίμετρα (λέμε τώρα ;-) .... δεν σχολιάζω άλλο, κρατιέμαι) κορμιά μας. Βουτίτσες, ήλιος, ξάπλα, κουβεντούλα και μπυρίτσα. Από όλα είχε ο ... μπαξές! Εγώ κατάφερα και έγινα well done από τη μια μεριά και το πρόσεξα το βράδυ. Ταξάκι και πίσω στο λιμάνι (καλά ρε μεγάλε για να το πω ευγενικα αεροπορικώς μας έφερες ....) και εκεί είδαμε και τι δεν είδαμε ..... σας αφήνω να μαντέψετε..... Δελφινάκι και πάλι και τσουυυυπ Πειραιά! Μια χαρά ήταν μακάρι να κράταγε περισσότερο. Παρηγοριέμαι όμως που κοντεύουν οι διακοπούλες μας.

Υ.Γ.1 Ρε καπεταν-φουρτούνα με όλο το "δρόμο" δε το βάζουν το δελφίνι στο λιμάνι ρεεεεε. Ειδικά άμα έχει περάσει πριν καράβι και έχει κάνει κύματα. Παίζει να είσαι και ο μοναδικός που κόντεψε να τουμπαρει δελφίνι στο λιμάνι.

Υ.Γ.2 Καλά γιατί δεν ανοίγουν και την αριστερή πόρτα? Μπουχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα!! Ακόμα γελάω ...........

http://cdn.pimpmyspace.org/media/pms/c/jv/vt/tk/-1148.gif

01 August 2011

Νεύρα + γκρίνια = ένας "σκισμένος" αγκώνας

Οκ ναι το ξέρω δεν είναι οι μέρες μου αυτές! Πολλά και διάφορα συμβαίνουν. Σκέφτομαι, σκέφτομαι, σκέφτομαι και το μυαλό μου είναι έτοιμο να κάνει μπουμ! Εσωτερικές διεργασίες βραδείας κάυσεως. Φτάνουμε στο τέλος μιας πολύ δύσκολης χρονιάς με ψυχολογική αλλά και σωματική κούραση. Ε και σαν να μην έφτανε και αυτό τα νεύρα μου κορδόνια με τη δουλειά, με το σπίτι με όλους και με όλα! Πολλά νεύρα λέμε! Και ακόμα περισσότερη γκρίνια και μουρμούρα. Το ότι δεν προσεχώ είναι γεγονός. Αλλού πατάω και αλλού βρίσκομαι αφού το μυαλό μου δεν σταματάει να επεξεργάζεται δεδομένα δευτεροόλεπτο! Έτσι λοιπόν μέσα στα νέυρα μου έδωσα και μια στον αγκώνα μου σε ένα σίδερο και έφυγε και ένα "κομμάτι". Στην αρχή το πέρασα για γδάρσιμο και νόμιζα πως ήταν "δερματακι" αυτό που είχε φύγει και το τράβαγα να κοπεί αλλά μετά κατάλαβα πως ήταν κομματάκι από κρέας. Το έβαλα στη θέση του να κολλήσει (οχι ουτε uhu έβαλα ούτε logo στιγμής) λίγο σπρέι με αντιβίωση και ένα τσιρώτο το οποίο ξεκολάει συνέχεια στη θέση που είναι το χτύπημα. Η μάνα μου έιπε πως μπορεί να χρειαζόταν και καμία ψιλή στραυροβελονιά! Αλλά δεν έκανα τίποτα. Μήπως επρεπε να κάνω κανένα αντιτετανικό όπως είπε και η Χρύσα? Τι διάλα που θα πάει θα γιάνει! Δεν μπορεί δεν είναι στο χέρι του .... στο δικό μου χέρι είναι χοχοχοχο.


Μου λείπεις ...

Μου λείπεις αφάνταστα ... Όσοι τους έχετε να τους τιμάτε να τους αγαπάτε και να τους προσέχετε ... Pour un soupir, pour un instant Une paren...