21 February 2024

Μου λείπεις ...

Μου λείπεις αφάνταστα ...

Όσοι τους έχετε να τους τιμάτε να τους αγαπάτε και να τους προσέχετε ...

Pour un soupir, pour un instant

Une parenthèse après la course

Et partir où mon cœur me pousse

Je voudrais retrouver mes traces

Où est ma vie, où est ma place

Et garder l'or de mon passé

Au chaud dans mon jardin secret

Je voudrais passer l'océan

Croiser le vol d'un goéland

Penser à tout ce que j'ai vu

Ou bien aller vers l'inconnu

Je voudrais décrocher la lune

Je voudrais même sauver la terre

Mais avant tout

Je voudrais parler à mon père

Parler à mon père

28 January 2024

Σκόρπιες Σκέψεις ... part x

  •  Καπου διάβασα κάτι το οποίο με βρίσκει απόλυτα σύμφωνη : "Θάρρος είναι να είσαι ο εαυτός σου σε μια κοινωνία που μεγάλωσε με το "τι θα πει ο κόσμος""
  • Το να κάνεις λάθος είναι ανθρώπινο αλλά το να επιμένεις στο λάθος σου είναι διαβολικό. Και ναι ρε συ υπάρχει και στα λατινικά σα φράση "Errare humanum est, sed in errare perseverare autem diabolicum"
  • Θα μοιραστώ μια από τις αγαπημένες μου φράσεις του Ελύτη που τη σκέφτομαι έντονα αυτές τις μέρες "Να γεμίσουμε τη λύπη από εκείνο που μας λείπει".
  • Τελικά οι άνθρωποι οι οποίοι μας περιβάλλουν με τους οποίους συχροτιζόμαστε ή καποια στιγμή στη ζωή μας συχροτιστήμακε είναι αυτοί μου κάνουν "ποίοι είμαστε", επομένως πρέπει να διαλέγουμε σοφά!
  •  Στη ζωή δεν είναι δύσκολο να αγαπήσεις (φιλικά, ερωτικά κάθε είδους αγάπη) το δύσκολο είναι να αγαπηθείς. 
  • Να εμπιστεύεσαι τους ανθρώπους με την καθαρη ματιά και τα ξεκάθαρα λόγια.
  • Έχω αρχίσει το ξεκαθάρισμα ... πολλά με ενοχλούν αλλα για λίγο ακόμα το δουλεύω και σύντομα shft+delete.
  • Έχω αρχίσει να αυτολογοκρίνομαι πάλι, αλλά δεν πειράζει για καλό είναι. 
  • Η ζωή κύκλους κάνει και κανείς δεν ξέρει που θα κλείσει αλλά κυρίως πως ... you know what i mean?
  • Τελευταία πολύ deja vu καταστάσεις λες και μας κάνει πλάκα ο Θεός ...
  • Ο δυνατός άνθρωπος δεν φοβαται τη μοναξιά! Την έχει κάνει φίλη του... 
  • Απαπαπαπαπαπαπαπα ποιητικός και συναισθηματικός οίστρος από σκόρπιες σκέψεις ... 😉

18 January 2024

Σκόρπιες σκέψεις ...

  •  Με χαλάει αυτή η περίεργη εναλλαγή του καιρού μια κρύο μια ζέστη, μια ήλιος μια βροχή μεσα στην ίδια μέρα.
  • Έχω μάλλον πρόβλημα συγκέντρωσης γιατί πριν ανοίξω να γράψω αυτό το ποστ είχα πολλά στο μυαλό να γράψω και τωρα δεν θυμάμαι τι ήθελα
  • Με ενοχλεί που κάποιοι εκμεταλεύτηκαν τον φουλ ενοχικό μου χαρακτήρα για να αισθανθούν δυνατοί.
  • Με ενοχλεί που δεν μπορω να καταλάβω αν φταίω ή όχι και σε τι έφταιξα (αν έφταιξα) και δέχτηκα απίστευτη επίθεση
  • Με ενοχλεί ενώ έχουμε μιλήσει άπειρες ώρες να μην μπορείς να καταλάβεις τι άνθρωπος είμαι ...
  • Με ενοχλεί απίστευτα η αδικία ...
  • Έκανα προσπάθεια να βλέπω το ποτήρι μισογεμάτο και όχι μισοάδειο αλλά ... . Ναι οκ το δοκίμασα και είχε το ίδιο αποτέλεσμα. Το πείραμα απέτυχε so simple ...
  • Έχω περίεργη διαθεση γενικά και δυστυχώς μου βγαίνει μια στεναχωρια πάλι ...
  • Έχω πει οτι δεν θέλω να μετανιώνω για ότι έχω κάνει ... κοίτα να δεις που αυτές τις μέρες μετάνιωσα απίστευτα για κάποια πράγματα που έκανα ...
  • Δεν ξέρω τι θα με ευχαριστούσε αυτλη τη στιγμή ...
  • Με ενοχλεί να μου κουνάς το δάχτυλο στο πρόσωπο ...
  • Με ενοχλεί που έξω από το χορό όλοι πολλά τραγούδια ξέρουν ... 
  • Πολύ παράπονο ρε παιδί μου τελευταία πάρα πολύ ...
  • Γκρίνια ... χμμμμ λιγότερη μάλλον μπαααα όχι πολυ και πάλι .... Είπαμε η αδικία με πνίγει ...
  • Βαρέθηκα να γράφω και άλλα ... η αλήθεια είναι πως δεν θυμάμαι τι άλλα ήθελα να γράψω. Να μην ξεχάσω τι ήθελα να θυμηθώ ένα πράγμα. 
  • ... και για να κλείσω με κάτι που αισθάνομαι πολυ έντονα και με εκφράζει ένα προς ένα ..


12 January 2024

Ξέρεις κατι ... το λένε "νοιάξιμο"

Καλή χρονιά μπλογκάκι μου!!

Πρώτο ποστ για φέτος με το οποίο θέλω να γράψω για ένα συναίσθημα το οποίο τρυπώνει στην καρδιά και την ψυχή σου χωρίς να ξέρεις πως και γιατί και δεν μπορείς να το κατηγοριοποίησεις, δεν μπορείς να του βάλεις ετικέτα, να του δωσεις ένα συγκεκριμένο "όνομα" ή παρατσούκλι και πες το όπως θες εσύ λοιπόν. Θα το "ονομάσω" και εγώ κάπως αργότερα.

Είναι ένα συναίσθημα που δεν έχει ταίρι δεν μπαίνει σε ζυγαριές και σε συγκρίσεις. 

Είναι ένα συναίσθημα που δεν μπορείς εύκολα να το εκφράσεις να το περιγράψεις και σίγουρα με τίποτα δεν μπορείς όσο και αν προσπαθήσεις να του αποδώσεις τη βαρύτητα που του αξίζει.

Ξερω σίγουρα τι δεν είναι ...

Δεν είναι εγωισμός ...

Δεν είναι χαβαλές ...

Δεν είναι συμφέρον ...

Δεν είναι φιλία ...

Δεν είναι έρωτας ...

Αλλά ξέρω σιγούρα πως είναι ...

... αυθόρμητο ...

...πηγάζει από τα βάθη της ψυχής μας ...

... στα βάθη της καρδιάς μας ...

... αληθινό ...

Ξέρεις κάτι ... το λένε "νοιάξιμο".

Το νοιώθεις για κάποιον που είναι οικογένεια σου, αλλά μπορεί και όχι, για κάποιον που είναι φίλος σου αλλά μπορεί και όχι, για τον ερωτικό σου σύντροφο αλλά μπορεί και όχι, μπορεί όλα αυτα αλλά μπορεί και τίποτα από αυτά.

Για ένα ανεξήγητο λόγο αυτό είναι το "νοιάξιμο" . Είναι αυτό που νιώθω μετά από πολύ καιρό για κάποιον άνθρωπο ... για το "αδέρφι μου" (γι αυτό το αδέρφι που ήρθε στη ζωή μου πριν λίγο καιρό δες λεπτομέρειες στο προηγούμενο ποστ). Crystal clear χωρίς προϋποθέσεις, χωρίς υποκρισία, με διάρκεια, από τα βάθη της ψυχής και της καρδιάς.

Γουσιτάκι μου είμαι και θα είμαι εδώ για σένα το ξέρω ότι το ξέρεις (αλλα μερικές φορές μας είναι πιο εύκολο να το γράφουμε από το να το λέμε). Θα το ξεπεράσουμε και αυτό. ΟΛΑ θα πάνε καλά, να τ'ακούς το νεαδέρφι σου! 😉 

Ψιτ Γουσίτο ... σε νοιάζομαι ρε μπαγλαμά Σε νοιάζομαι πολύ!! 😉 



31 December 2023

2024 is loading ....

 Άλλη μια χρονιά πέρασε και όχι απλά δεν ακούμπησε αλλά άφησε και το στίγμα της ανεξίτηλο στην ζωή και την ψυχή μου. Πολλά οικογενειακά προβλήματα κυρίως υγείας έχουν αφήσει καλό σημάδι. Δεν έχω σκοπό να γρινιάξω και να παραπονεθώ. Δεν έχει και νόημα εξάλλου. Η φράση που λέει να εύχεται ο άνθρωπος να μη του δώσει ο Θεός όσα μπορεί να αντέξει είναι το ρεζουμέ όλης αυτής της χρονιάς. Έχουμε πει εξάλλου life is a game play it or leave it!!! 

Η αλήθεια είναι πως αλλάζω και σκέφτομαι πολύ διαφορετικά μεγαλώνοντας. Η αληθεία είναι πως εδώ και ένα τρίμηνο μπήκε στη ζωή μας ένα άτομο που είναι λες και το ξέρω χρόνια. Βοήθησε πάρα πολύ στα προβληματα που αντιμετωπίζουμε αλλά από την πρώτη μέρα που το συνάντησα αυτό το άτομο φάνηκε πως είχαμε ενα απίστευτο bonding. Είναι το αδέλφι που δεν έχω. Το έχω πει πολλές φορές αλλά θα το γράψω και άλλη μια φορά! Οι φίλοι είναι η οικογένεια που διαλέγουμε ... Είπαμε αλλάζω για την ακρίβεια με αλλάζει προς το καλύτερο, κατάφερε να με ξεκλειδώσει και να μιλήσω, ναι αυτο ειναι πολυ λυτρωτικό, με έκανε να εμπιστευτώ ανθρώπους μετα απο χρόνια. Άνοιξε το δικό μου κουτί της Πανδώρας ...

Η γεύση που αφήνει στο τέλος της αυτή  η χρονιά είναι γλυκόπικρη. Πικρή για όλα όσα περασαμε και περνάμε και γλυκιά για το νέο φιλαράκι μου! 

Να έχετε ΟΛΟΙ μια καλή χρονιά γεμάτη απο υγεία! Να προσέχετε τους εαυτούς σας και αυτούς που αγαπάτε!!

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!!!



14 December 2023

Overthinking

 Ποτέ μου δεν είχα σκεφτεί ότι κάνω overthinking. Κάποιο άτομο (επίτηδες δεν γράφω τη σχέση μου με το άτομο αυτο)  στην προσπάθεια (θέλω να πιστεύω) να με βοηθήσει μου το τόνισε αυτό. Αισθάνθηκα να με μαλώνει! Για κάποιες μέρες προσπάθησα να το αφήσω να περάσει για να κάτσει "ο κουρνιαχτός" και να το επεξεργαστώ καλύτερα. Η αλήθεια είναι πως μάλλον έχει δίκαιο. Ναι κάνω overthinking λοιπόν. Εγώ το λέω εσωτερικές διεργασίες βραδείας καύσεως. 

Το αποτέλεσμα των διεργασιών αυτών λοιπόν είναι κάποιες παραδοχές οι οποίες ... καίνε, πονάνε σε διαλύουν ρε παιδί μου και φτάνεις στο συμπέρασμα οτι δεν έχεις πολλές επιλογές πλέον. Οτι είναι αυτό που σε κρατάει πίσω σε δένει με τα παλία είναι ξεκάθαρο πως σου λέει πως είναι πλέον αργά για αλήθειες. Καλά τα λέει ο Πασχαλίδης λοιπόν.

Έχει ανοίξει το κουτί της Πανδώρας ... 

Άκου αυτό λέει πολλές αλήθειες ...


Υ.Γ.1 Είναι λυτρωτικό να μιλάς

Υ.Γ.2 Είναι ακόμα πιο λυτρωτικό να μπορείς να παραδεχτείς κάποια πράγματα που έχεις μέσα σου. (Δεν τον εχω καταφέρει - πιστεψέ με είναι πολύ δύσκολο πλέον)

21 November 2023

Ενοχές ...

 Το ότι είμαι ενοχική ως ανθρωπος ειναι γεγονός. Το να φτάσω στο σημείο να το παραδεχτω σε ανθρωπους που με γνωριζουν λιγο και τους γνωριζω ακομα λιγοτερο ειναι αρκετα σημαντικο για μενα και την ψυχοσυνθεση μου. Δεν θυμαμαι να ειμαι ετσι παντα για να ειμαι ειλικρινης! Μπορω ομως να το προσδιορίσω αρκετα χρονια πριν και μετα απο μια τραυματικη εμπειρια ή αν θελεις ενα γεγονος που με σοκαρε ως ανθρωπο. Ειναι αληθεια πως δεν θα σου πω ποτε τι εγινε τοτε, ειναι το μοναδικο κεφαλαιο της ζωης μου που μενει κλειδωμενο και το πιθανοτερο να μεινει ετσι για παντα. Σε ενα μονο ατομο το ειχα πει το συζητησαμε με "τραμπουκισε" με το ψυχραιμη και αποστασιοποιημενη γνωμη της (και δεν το λεω με ασχημο τροπο το "τραμπουκισε" προσπαθησε να με συνεφερει με αυτο τον τροπο και οντως για καποια χρονια δουλεψε) δεν το συζητησαμε ποτε ξανα, δεν το εκμεταλευτηκε ποτε και δεν μετανιωσα ποτε γι αυτο που μοιραστηκα μαζι της. 

Που κολλανε θα μου πεις οι ενοχες? Κολλανε στο γεγονος πως μετα απο αυτη την τραυματικη εμπειρια πηρα ολο το φταιξιμο και ολη την ευθυνη. Το αποτελεσμα ηταν να με διαλυσει δεν μπορουσα να αντεξω τοσο βαρος, προφανως. Ζητησα βοηθεια απο ειδικο και δεν ειναι κακο να το κανει κανεις. Παιδια μη φοβαστε να μιλησετε με ψυχολογο δεν ειναι κακο. Σε καποιους δουλευει καλα σε καποιους καλυτερα αλλα υπαρχει και μια κατηγορια - στην οποια ανηκω - η οποια δεν λειτουργησε οπως επρεπε. Ισως και εδω να φταιω εγω (να και παλι οι ενοχες) ισως να μην ημουν ετοιμη να δεχτω βοηθεια (και παλι ενοχες), ισως να μην ηθελα στην ουσια να δεχτω βοηθεια (αυτο ειναι παραδοχη οχι ενοχη). Ετσι το αφησα γρηγορα και προχωρησα (αν μπορει να ειπωθει οτι προχωρησα) στη ζωη μου. Αλλαξα συνηθειες αλλαξα ζωη και αφησα πισω πολλους καλους φιλους. Κλειστηκα στον εαυτο μου και εστησα ενα firewall γυρω μου (για να μην πω πολλαπλα). Για μεγαλο διαστημα πιστευα πως για οτι εγινε εφταιγα εγω. Τελικα η αληθεια ειναι καπου στη μεση??  Δεν ξερω ψεματα θα σου πω. 

Στη ζωη μου γενικα μετα απο αυτο παντα ειχα στο πισω μερος του μυαλου μου αν κατι που πω η κανω πειραξει τον αλλο (χτες εμαθα οτι κανω ovethinking). Δεν ξερω αν κανω overthinking λοιπον απλα ξερω πως η προσπαθεια να μιλησω πιο ανοιχτα δεν πετυχενει και δεν πετυχενει παντα. Τον τελευταιο καιρο ακομα περισσοτερο. Τον τελευταιο καιρο που εχω κληθει να αντιμετωπισω οικογενιακα προβληματα και σε οτι κανω το κουτακι που ηταν κρυμενο στο πισω μερος του μυαλου μου με τις ενοχες ειναι και παλι μπροστα μπροστα και παλι διαπλατα ανοιχτο! 

Η ζωη μου ειναι σε περιεργη φαση για μια ακομα φορα. (Νιωθω και παλι οτι διωχνω απο κοντα μου ανθρωπους που μαλλον θελουν να βοηθησουν) 

Οχι δεν γκρινιαζω!

Οχι δεν παραπονιεμαι!

Απλα πλεον ειμαι σιγουρη οτι μαλλον απο εδω και περα θα ζω ενοχικα! Διαβαζοντας διαφορα βρηκα μια λιστα με τα βασικα χαρακτηριστικα των ενοχικων ανθρωπων (θεωρητικα ειναι απο ψυχολογο). Το σκορ μου ειναι 4/5 not bad not bad at all!

✔ Νιώθει υπερβολικά υπεύθυνος για τα πάντα και συνεχώς προσπαθεί να κάνει το σωστό.
✔ Δουλεύει περισσότερες ώρες από αυτές που αντέχει και αμείβεται.
✔ Είναι υπερβολικά και πάντα διαθέσιμος σε φίλους που έχουν μια ανάγκη ή χρειάζονται βοήθεια. 
✔ Καταλαμβάνεται σε πολλές περιπτώσεις από αίσθημα έντονου φόβου για να εκδηλώσει τα συναισθήματα και τις σκέψεις του.
✘Φοβάται να είναι διαφορετικός, γι’ αυτό σωπαίνει, εμφανίζεται άτολμος και συμφωνεί σχεδόν πάντα με τις προτιμήσεις και τα λεγόμενα των άλλων. 

Αυτα λοιπον με τις ενοχες μου.
That's me baby!

Μου λείπεις ...

Μου λείπεις αφάνταστα ... Όσοι τους έχετε να τους τιμάτε να τους αγαπάτε και να τους προσέχετε ... Pour un soupir, pour un instant Une paren...