20 July 2010

Εξεταστική ήταν και ... πέρασε.

Για την φετινή εξεταστική λίγα ελάχιστα θα πω. Όσα καταλάβει κάποιος από τον τίτλο και τα ελάχιστα που θα πω εδώ. Δεν το γουστάρω το .... τιμημένο το μάθημα και ΔΕΝ θα το περάσω ποτέ. Και πάει στο καλό να μην το περάσω ποτέ αλλά να γίνομαι τόσο χάλια δε το μπορώ άλλο. Από την περασμένη Παρασκευή που έδωσα δεν μπορώ να κοιμηθώ σαν άνθρωπος. Είμαι ένα όρθιο ζόμπι με χάλια διάθεση. Είμαι σπίτι θέλω να είμαι έξω, είμαι έξω θέλω να γυρίσω σπίτι και δεν την παλέυω με την καμία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της κατάντιας μου ήταν η Κυριακή. Πήγα με μια φίλη μου για μπάνιο (η καημένη δεν ήξερε τι να κάνει για να μου φτιάξει τη διάθεση και σκέφτηκε τη θάλασσα που τη λατρεύω). Μια γκρίνια άλλο τίποτα ίσα που βράχηκα και βγήκα κάτι μούτρα μέχρι το πάτωμα ή μαλλον μέχρι την ... αμμούτσα και γκρίνια γκρίνια γκρίνια. Στην πρώτη ώρα ήθελα να φύγω με το ζόρι καθόμουν με ενοχλούσε ο ήλιος, με ενοχλούσαν τα παιδάκια γύρω μου με ενοχλούσαν οι άνθρωποι παραδίπλα μόνο ο κακός μου ο καιρός δεν έφταιγε σε κάτι. Γκρίνια γκρίνια γκρίνια και τίποτε άλλο. Δεν εχω διαθεση για τίποτα μόνο για γκρίνια όπως φαίνεται. Αισθάνομαι σαν ...

http://images2.layoutsparks.com/1/57693/cute-cloud-rain-cartoon.jpg

15 July 2010

Η φανέλα με το Νο 7

Σε γενικές γραμμές σε αυτό το blogακι γράφω σκέψεις, ιδέες, γκρίνιες και πολλά άλλα. Είναι αλήθεια πως ποτέ δεν είχα σκεφτεί ότι θα γράψω σε αυτόν εδώ το χώρο ένα αφιέρωμα σε έναν από τους καλύτερους ξένους παίχτες που φόρεσαν ποτέ τη φανέλα του Ολυμπιακού. Είναι αλήθεια ότι ο συγκεκριμένος είναι από τους πολύ αγαπημένους μου και επίσης είναι αλήθεια πως επηρεάστηκα από την κατάσταση της υγείας του ώστε να γράψω ένα μικρό αφιέρωμα για τον .... ξεχωριστό αυτό κύριο.

Κυρίες και κύριοι ένα μικρό αφιέρωμα στον πολυαγαπημένο της ερυθρόλευκης εξέδρας Λουτσιάνο Μάρτιν Γκαλέτι.

http://www.sportdog.gr/Articles/Images/sd13/imgv3b_ji5xWi8pBI.jpg

Καλοκαίρι του 2007 ο μικροκαμωμένος Λουτσιάνο Μάρτιν Γκαλέτι φοράει τη ερυθρόλευκη φανέλα με το Νο 8 στην πλάτη. Ολόκληρος ο Ολυμπιακός είναι πλέον έτοιμος να χορεύει σε ρυθμούς ταγκό αφού η σάμπα που χόρευε τόσα χρόνια με Ζιοβάνι και Ριβάλντο είναι πλέον παρελθόν. Στην ίδια ομάδα θα δημιουργηθεί μια μικρή παροικία των "άλμπισελέστε" με τον Λιονέλ Νούνιες και τον Κριστιάν Λεντέσμα. Ο ξεχωριστός κύριος Γκαλέτι δεν είναι ένα τυχαίο όνομα που ήρθε στα 27 του χρόνια στο Θρύλο. Από τα αγαπημένα παιδιά της Ρεάλ Σαραγόσα και της Ατλέτικο Μαδρίτης μετακομίζει στο λιμάνι. Στο λιμάνι που όπως όλα δείχνουν θα είναι και το τελευταίο της ποδοσφαιρικής του καριέρας.

Γεννημένος στις 9 Απριλίου του 1980 στην πόλη Λα πλάτα της Αργεντινής και γιος του ποδοσφαιριστή Οράσιο Γκαλέτι (έπαιζε στην τοπική Εστουντιάντες) κάνει και ο ίδιος τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα σε αυτή την ομάδα.

Το καλοκαίρι του 1999 θα κάνει το πρώτο μεγάλο βήμα στην καριέρα του έπειτα από τις φανταστικές εμφανίσεις που θα κάνει στο πρωτάθλημα νέων της Λατινικής Αμερικής αφήνοντας δεύτερη της Ουρουγουάη του Ρόκε Σάντα Κρουζ και βγαίνοντας ο ίδιος πρώτος σκόρερ της διοργάνωση. Πρώτος του Ευρωπαϊκός σταθμός η Πάρμα χωρίς να πάρει συμμετοχές και έτσι δίνεται στη Νάπολι στα μισά της χρονιάς που σε 11 συμμετοχές πετυχαίνει 2 γκολ. Σε γενικές γραμμές ούτε στο ίδιο "αρέσει" η Ιταλία ούτε όμως και η Ιταλία "ξετρελαίνεται" μαζί του. Το καλοκαίρι του 2000 επιστρέφει στην Εστουντιάντες που σε ένα χρόνο και σε 28 συμμετοχές πετυχαίνει 9 γκολ και βρίσκει τον καλό εαυτό του. Η επιστροφή στην Ευρώπη είναι πλέον πολύ κοντά αλλά αυτή τη φορά για την χώρα των "φούρια ρόχας" και για λογαριασμό της Ρεάλ Σαραγόσα. Θα μείνει 4 χρόνια και σε 135 συμμετοχές πετυχαίνει 15 γκολ. Αποκορύφωμα της καριέρας του στην Ρεάλ Σαραγόσα το φανταστικό γκολ εναντίον της Ρεάλ Μαδρίτης στον τελικό του Ισπανικού κυπέλλου - Κοπα ντελ Ρει. Το 2005 μετακομίζει στην Ατλέτικο όπου και θα μείνει για 2 χρόνια γράφοντας 62 συμμετοχές και 5 γκολ.

Έφτασε λοιπόν το μαγικό καλοκαίρι του 2007 όπου ο Πέτρος Κόκκαλης και ο Ίλια Ίβιτς τον φέρνουν στο δικό μας λιμάνι. Αρχικά θα πάρει τη φανέλα με το Νο 8 μιας και η φανέλα με το Νο 7 είναι καπαρωμένη από τον Καστίγιο. Με τη πώληση του Νέρι στην Σαχτάρ ο Λουτσιάνο παίρνει το αγαπημένο του 7 που φοράει στην Ρεάλ Σοσιεδάδ και στην Ατλέτικο Μαδρίτης. Κάνει φανταστικά παιχνίδια με την ερυθρόλευκη (αν και σε κάποια στιγμή της πρώτης του σεζόν στο Θρύλο κατηγορήθηκε ότι διάλεγε ματς) και γίνεται ο αγαπημένος της εξέδρας. Με την απόδοση του και ένα δικό του γκολ (το δεύτερο ο Ζεβλάκωφ από δική του σέντρα) χαρίζει το κύπελλο στον Θρύλο. Όλοι αναγνωρίζουν την προσφορά του μαζί και ο πρόεδρος του Ολυμπιακού Σωκράτης Κόκκαλης που του αναπροσαρμόζει το συμβόλαιο. Το 2008 είναι η χρονιά του Λουτσιάνο. Ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης του Θρύλου τον παίρνει από το χέρι και τον οδηγεί στην κατάκτηση ενός ακόμη νταμπλ. Πετυχαίνει τα περισσότερα γκολ από όλους στην ομάδα του για το πρωτάθλημα και βάζει το Θρύλο μπροστά στο σκορ στο καλύτερο τελικό κυπέλλου που έχει γίνει στην ιστορία του θεσμού εναντίον της ΑΕΚ στην παράταση (όπου και αποβάλλεται με δεύτερη κίτρινη γιατί έβγαλε τη φανέλα να πανηγυρίσει το υπέροχο γκολ του). Έχει προλάβει δε να δείξει .... τη " μαγκιά" της ομάδας στην οποία παίζει . Είναι το τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων και ο Ματ Ντάρμπισιρ ζαλισμένος από τη διάσειση ισοφαρίζει για τον Ολυμπιακό σε 3-3. Σε μια αυθόρμητη κίνηση ο αγαπημενος μας Λούτσι γυρνάει στη εξέδρα και δείχνει πόσο μεγάλη είναι η ... καρδιά του πρωταθλητή. Έτσι κλείνει ιδανικά μια υπέροχη χρονιά για τον Λούτσι και τον κόσμο του Θρύλου.

Η χρονιά 2009 δεν ξεκινάει καλά. Κατηγορείται από τον τότε προπονητή της ομάδας ότι τεμπελιάζει. ο ίδιος υποφέρει από θλάσεις, πιέζεται να επιστρέψει και υποτροπιάζει και μένει και πάλι έξω από τους αγώνες του Θρύλου. Γενικά δεν είναι στα καλύτερα του και όλοι ελπίζουν να συνέλθει γρήγορα αφού η ομάδα έχει μείνει με ένα εξτρεμ και για αριστερά και για δεξιά τον Ζαουάντ Ζαιρί. Τα άσχημα νέα το Γενάρη του 2010 πέφτουν σαν κεραυνός εν αιθρία στις τάξεις των απανταχού γαύρων. Ο Λούτσι ο αγαπημένος Λούτσι της ερυθρόλευκης κερκίδας έχει σοβαρό πρόβλημα στα νεφρά του. Εισαγωγή του στο Ιατρικό Αθηνών και εξετάσεις επί εξετάσεων και θεραπευτική αγωγή. Οι γιατροί δεν είναι το ίδιο αισιόδοξοι με τον Λουτσιάνο. Ο ίδιος πιστεύει ότι μπορεί να γυρίσει δυνατός και να φορέσει τη φανέλα με το δαφνοστεφανωμένο στο στήθος που τόσο πολύ τίμησε στα δυο χρόνια παρουσίας του στην ομάδα. Σε ένδειξη μεγαλείου ψυχής μέσω της προσωπικής του σελίδας θα πει μεταξύ άλλων:

" ...
Θέλω λοιπόν να σας πω ότι φέτος είναι η χρονιά που πιο πολύ με γεμίζει με υπερηφάνεια και χαρά για την αγάπη που μου δείχνετε από την πρώτη στιγμή που ήρθα στην Ελλάδα, που είμαι ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού και που σας έχω γνωρίσει.
Φέτος λοιπόν είναι ο χρόνος που συνειδητοποίησα ότι ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ είναι η ομάδα της ζωής μου. Της ευρωπαϊκής μου ζωής.
.....
Οι καλύτερες στιγμές στην ζωή μου ήρθαν όταν τα πράγματα φάνταζαν υπερβολικά δύσκολα. Αντιστέκομαι σημαίνει νικάω είπε κάποιος μια φορά. Εγώ πιστεύω σε αυτά τα λόγια αλλά πάνω από όλα πιστεύω σε εσάς.

Σας ευχαριστώ όλους".

Οι εξετάσεις του καλοκαιριού απλά ήρθαν να επιβεβαιώσουν αυτό που κάνεις Ολυμπιακός δεν ήθελε να ακούσει. Δυστυχώς για την ερυθρόλευκη οικογένεια ο Γκαλέτι δεν θα μπορέσει να μας ξαναπροσφέρει όσα μας έδωσε τα προηγούμενα χρόνια.
Δυστυχώς για εμάς δεν θα ξαναακούσουμε το "Λουτσιααααανο Γκαλεεεετι " να ηχεί στα αυτιά μας από 35.000 ξετρελλαμένους Ολυμπιακούς σε ρυθμό "Seven Nation Army" των White Stripes.

Εύχομαι από εδώ και πέρα η ζωή σου να είναι γεμάτη χαρές και μακριά από αρρώστιες. Σε ευχαριστούμε για όσα τόσο απλόχερα μας χάρισες. Θα υπάρχει πάντα για σένα ένα ξεχωριστό μέρος στην καρδιά μας.


Luciano, mis pensamientos están con ustedes!


Υ.Γ.1 Ο Λουτσιάνο Γκαλέτι είναι 13 φορές διεθνής με την "αλμπισελέστε".
Υ.Γ.2 Ο Λουτσιάνο Γκαλέτι είναι είναι πατέρας 3 κοριτσιών.
Υ.Γ.3 Η φανέλα με το νούμερο 7 μέχρι αυτή τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές είναι ελεύθερη. Μακάρι ο επόμενος κάτοχος της να την τιμήσει όσο και ο προκάτοχος της.

13 July 2010

Ανθρώπινες σχέσεις.

Χτες το απόγευμα είχα μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση με ένα ... φίλο μου. Μιλάγαμε για τις ανθρώπινες σχέσεις και το πως τις βλέπει και πως τις αντιμετωπίζει και αντιλλαμβάνεται ο κάθενας μας. Καταφέραμε να καταλήξουμε σε ένα πολύ σημαντικό συμπέρασμα. Όλοι λίγο πολύ τις βλέπουμε με το ίδιο μάτι απλά διαφέρει η "φάση" και η "περίοδος". Τελικά οι ανθρώπινες σχέσεις είναι σαν τις ημιτονοειδεις συναρτήσεις, κάτι βρε αδερφέ σαν τις ημιτονοειδείς καμπύλες. Άλλες εχουν διαφορά στη φάση και άλλες διαφορά στην περίοδο. :-)

https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjH9MlHtxA03AaYUQdRrUJD5aVuMBT_d8zlYUb26dCVxXn52Bye4QlviamOEKhYSlyVO160P5SQg2gpzFHVcyGrSnL-DopDADisP5Iw993lPRGPk7MrtfG0vHxJzkBZ5fGO-cN0pYBSjTE/s400/image001.png

http://gallagher.di.uoa.gr/eap/plh22_img1074.gif

12 July 2010

.... 'Α-τιτλο.

Οι μέρες περνάνε γρήγορα, κοντεύουμε στη μέση του καλοκαιριού και εγώ μετράω ακόμα αντίστροφα μέχρι την Πάρασκευή για να τελειώσει και αυτή η "τιμημένη" εξεταστική. Το μόνο σίγουρο είναι ότι και πάλι κατάφερα να γίνω χάλια, να σπάσουν τα νεύρα μου και να μην την παλεύω. Που θα πάει όμως 4 και σήμερα που λένε και στο στρατό. Δεν με νοιάζει πλέον ότι και να γίνει, δεν εχω κουράγιο και δύναμη να χαλαστώ άλλο. Στην τελική δεν έχω και πολύ όρεξη να είμαι έτσι και να μην με ανέχομαι. Έτσι και εγώ αφού δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο το γύρισα στην τρελλή. Από τώρα κάνω σχέδια για το ΣΚ, που θα πάω τι θα κάνω ...

Το έχω ρίξει στη φιλοσοφία. Φιλοσοφώ τη ζωή πλέον. Έχω κάνει και τη λίστα με τα βιβλία που θα ήθελα να διαβάσω τώρα το καλοκαίρι ή τουλάχιστον αυτά που θα προσπαθήσω να διαβάσω. Ακούω πολλές ώρες μουσική ακόμα και το βράδυ που πέφτω για ύπνο ακούω μουσική μέχρι να με πάρει ο ύπνος και συνεχίζω να ακούω ακόμα και στη διάρκεια της νύχτας αφού όσο δεν τελειώνει η εξετάστική ο ύπνος μου έχει τα γνωστά σκαμπανεβάσματα και την ακόμα πιο γνωστή του "ατσαλοσύνη". Δε βαριέσαι λίγες μέρες έμειναν που θα πάει θα ηρεμίσω και θα έρθω στα ίσια μου. Προς το παρόν όμως καθαρίζω τα αυτιά μου από όλα τα ακούσματα μου ακούγοντας τον αγαπημένο μου Νίκο Ξυλούρη. Συγκινούμαι βέβαια πολύ όταν ακούω τη μοναδική φωνή του αλλά δεν με πειράζει, είναι μια γλυκιά συγκίνηση αυτή. Εξάλλου και σαν άνθρωπος είμαι αρκετά ευσυγκίνητη. Με το παραμικρό βουρκώνουν τα μάτια μου, λίγο να σκεφτώ κάτι, λίγο να γίνει κάτι αλλο, ακόμα και να μου πει κάποιος κάτι τσουυυπ το δάκρυ κορόμηλο.

Σκέφτομαι να ποστάρω ένα πολύ αγαπημένο μου τραγούδι που το ερμηνεύει ο Νίκος Ξυλούρης και φέρνει στο μυαλό μου πολλά ....Γνωρίζετε εξάλλου οι περισσότεροι που με διαβάζετε ότι έχω ένα κουσούρι να συνδιάζω, "αρώματα", "χρώματα", "τραγούδια" με διάφορες καταστάσεις της ζωή μου.
Σήμερα λοιπόν έλεγα να μοιραστώ μαζί σας αυτό :


Μου λείπεις ...

Μου λείπεις αφάνταστα ... Όσοι τους έχετε να τους τιμάτε να τους αγαπάτε και να τους προσέχετε ... Pour un soupir, pour un instant Une paren...