Δεν ξέρω τι τίτλο να βάλω ! ! !

Τον τελευταίο καιρό, και πιο συγκεκριμένα από τα μέσα Ιουλίου και μετά, όσο και αν προσπαθώ να διαβάσω οτιδήποτε μου είναι αδύνατο. Αντιστέκεται το μυαλό μου! Δεν θέλει, δεν μπορεί και αντιδρά. Ούτε περιοδικό δεν μπορώ να διαβάσω, ούτε σταυρόλεξο να λύσω! Κουράστηκα, βαρέθηκα δεν ξέρω τι μπορεί να είναι, αλλά ελπίζω να περάσει γρήγορα. Τέλος παντων για να μην πολυλογώ, θα σας αφηγηθώ μια ιστορία που έλαβε χώρα πριν από λίγες μέρες. Ήταν κατά τις 10 το βράδυ, όταν και καθόμουν στην βεράντα του σπιτιού και χάζευα με τη φωτογραφική μηχανή στα χέρια μήπως και βρω θέμα να φωτογραφήσω. Περνάει λοιπόν (συνήθως αυτή την ώρα) μια γειτόνισσα, στην οποία ούτε πολύ θάρρος είχα δώσει, και δεν ήθελα και να της δώσω κίολας, και αυτό γιατί όταν σταματήσει να σου μιλήσει μπορεί να ξημερώσει και αυτή ακόμα να λέει (χειρότερη από εμένα). Περνάει λοιπόν, καλησπέρα μου κάνει καλησπέρα της λέω, και ταυτόχρονα ευχόμουν να μην κοντοσταθεί. Για κακή μου τύχη κοντοστάθηκε και άρχισε να μου λέει για τις φωτιές και την φυσική καταστροφή! Δεν είχα παρά να συμφωνήσω μαζί της, εξάλλου ποιός δεν έζησε το δράμα των ημέρών. Μετά από περίπου μισή ώρα επικοδομητικού μονόλογου από τη μεριά της μου λέει: " Να φανταστείς διάβαζα τις προάλλες στο καινούργιο τεύχος του Σεπτέμβρη ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο για το τι πρέπει και τι δεν πρέπει να κάνουμε για να προστατεύσουμε τον πλανήτη μας και να σωθούμε εμείς οι καλοί" . Ωχ ψύλλοι στ' αυτιά μου μπήκανε για το τι επρόκειτο να ακολουθήσει. Με αστραπιάια κίνηση βγάζει το περιοδικό από την τσάντα της και αρχίζει να το ξεφυλίζει για να βρει το συνταρακτικό άρθρο! Έχω αρχίσει να φορτώνω, κυρία Τάδε μου δεν με ενδιαφέρει σκέφτομαι, γιατί έχω καταλάβει περί τίνος πρόκειται. Με μια ακόμα αστραπιαία κίνηση μου το σπρώχνει και μου λεει: "Κράτα το να το διαβάσεις είναι πολύ ωραίο". Μάλλον οι περισσότεροι καταλάβατε για πιο περιοδικό μιλάω. Ναι, ναι σωστά το "ΞΥΠΝΑ". Παίρνω βαθιά ανάσα, επιστρατεύω όλη την ευγένειά μου και της λέω: "Μπα δεν θέλω ευχαριστώ, δεν μπορώ να διαβάσω και δεν θέλω να διαβάσω". "Μα γιατί είναι πολύ ενδιαφέρον και πολύ ωραίο" μου αποκρύνεται. Της λέω: "Κοίτα από το καλοκαίρι και μετά το μυαλό μου δεν δέχεται τίποτα! Δεν μπορώ να διαβάσω αυτά που με ενδιάφερουν πόσο μάλλον κάτι που δεν με ενδιαφέρει". Πριν προλάβει να ολοκληρώσει την κουβέντα της, της ξανακάνω "Κυρία Τάδε μου δεν με ενδιαφέρει να διαβάσω τίποτα αυτό τον καιρό πόσο μάλλον αυτό που πάτε να μου δώσετε". Με τα πολλά το μαζεύει πίσω μπρος (κάτι που δν την άρεσε και καθόλου) και αποφασίζει να την κάνει! ΕΛΕΟΣ για πόσο θράσσος μπορούμε να μιλάμε? Με το έτσι θέλω να μου δώσει να διαβάσω αυτό που αυτή θεωρεί σωστό και καλό. Είναι δικαίωμα όλων μας να πιστεύουμε όπου θέλουμε, όμως είναι και υποχρέωσή μας να σεβόμαστε αυτό που πιστεύουν και οι άλλοι. Τελικά ήμουν πολύ ψύχραιμη και ευγενική για να μην της πω κάτι περισσότερο. Αλλά μάλλον ο στόχος τους είναι αυτός, με όσα περισσότερα "γαλλικά" τους "λούσεις" τόσο περισσότερο επιτυχημένοι είναι! Στην τελική θα μου πείτε, μα αυτή είναι η δουλειά τους. Ναι το δέχομαι, όμως δεν δέχομαι να έχουμε δικαιώματα και να μην έχουμε υποχρεώσεις. Πρέπει επιτέλους όλοι μας να βάλουμε στο μυαλό μας πως η ελεύθερία μας σταματά εκεί που αρχίζει η ελευθερία κάποιου άλλου!!