Bloody Monday

Από την Παρασκευή το μεσημέρι ο internet browser έχει κολλήσει στη σελίδα του meteo, και πιο συγκεκριμένα στη σελίδα του meteo που λέει για τα Βόρεια Προάστεια. Η "όψη" της σελίδας ιδανική για μένα που περιμένω το χιόνι ως μάννα εξ ουρανού μπας και κάτσουμε καμιά μέρα από τη δουλείά. Χιονόπτωση για την Κυριακή και λίγο τη Δευτέρα. Κάνω refresh τη σελίδα κάθε 10 λεπτά και αυτή παραμένει η ίδια!! Εγώ μέσα στην τρελλή χαρά που σκέφτομαι ότι μπορεί να να δω μια "άσπρη μέρα" (μετά από αυτή της προηγούμενης εβδομάδας η οποία όμως δεν ήταν ικανή να μας κρατήσει σπίτι). Το Σαββατο έχω μάθημα και σκέφτομαι ότι την ώρα που θα γυρίζω σπίτι θα δω τις πρώτες νιφάδες να πέφτουν. Έτσι λοιπόν μπαίνω στο τρένο και κάθε στάση που πλησιάζω στην Κηφισιά αισθάνομαι τη χιονοθύελλα να πλησιάζει!!! Φτάνω Κηφισιά και το μόνο που ρίχνει είναι χιονόνερο. Λέω δεν βαριέσαι μέχρι το βράδυ θα ρίξει κάτι δεν μπορεί. Πρώτη δουλειά με το που μπαίνω στο σπίτι είναι να δω τι λέει το meteo για τον καιρό. "Τέλεια, σκέφτομαι χιονόπτωση Κυριακή και Δευτέρα. Δεν μπορεί κάποια μέρα θα κάτσουμε." Δεν υποψιάζομαι όμως τίποτα παρότι άκουσα και τον καιρό στην TV που έλεγε για χιονόπτωση από τα 500 μέτρα υψόμετρο και πάνω (εμείς εδώ είμαστε στα 280). Έτσι κολλάω στο τζάμι και περιμένω να χιονίσει. Ακυρώνω και την έξοδο μην και δεν μπορώ να γυρίσω σπίτι και περιμένω. Αλλά που..... Ήμαρτον η ΕΜΥ δεν πέφτει και ποτέ μέσα τώρα βρήκε να πέσει. Κυριακή ξυπνώντας το πρωί το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να κολλήσω τη μούρη μου στο τζάμι και να δω πόσο χιόνι είχε έξω. Θα ήθελα πολύ εεεε??? Κυριακή μεσημέρι προς απόγευμα έχω απογοητευτεί εντελώς, αλλά δεν χάνω το κουράγιο μου, κοιτάω το meteo και νιώθω να χάνω τον κόσμο κάτω από τα πόδια μου, "χιονόνερο ΜΟΝΟ". Και πλησιάζει αυτή η καταραμένη Δευτέρα και πλησιάζει και η ώρα που θα πρέπει να πάω στο γραφείο και έξω δεν έχει χιονίσει και δεν υπάρχει και περίπτωση να χιονίσει. Δευτέρα πρωί και κοιτάζω πονηρά έξω από το παράθυρο μου μπας και .... αλλά τίποτα. Ετοιμάζομαι και έρχομαι στο γραφείο, και κάνω ένα καφέ και κοιτάζω έξω από το παράθυρο και βλέπω έναν ολόλαμπρό ήλιο και σκέφτομαι γιατί άραγε να μισώ τόσο πολύ τις Δευτέρες???