Γυρνόντας από τον πρωϊνό (και πλεον καθιερωμένο) Σαββατιάτικο καφέ και βλέποντας διάφορα στη διαδρομή (ναι γύρισα με τα πόδια για να νιώσω λιγάκι το χειμώνα) μπήκα σε ένα mode "χαμένων" σκέψεων. Σκέψεων που κατά καιρούς κάνω μέσω του καθιερωμένου "φλάσμπακινγκ" αλλά ποτέ δεν είχα μπεί στη διαδικασία να αναλύσω περισσότερο. Ποτέ δεν είχα μπει σε αυτή τη διαδικασία γιατί έκανα "αυτολογοκρισία" και στις σκέψεις μου. Σήμερα λοιπόν κατάλαβα πόσο καταπιέζω τον εαυτό μου ακόμα και στις σκέψεις μου. Ναι είμαι γκρινιάρα, ναι είμαι παραπονιάρα και το ξέρω πολύ καλά ΑΛΛΑ αυτή είμαι. Νομίζω πως δικαιούμαι να μην αυτολογοκρίνω τουλάχιστον τις σκέψεις μου. Αυτά σκεφτόμουν στην "παγωμενη μου επιστροφή" και είπα πως μάλλον κάτι πρέπει να αλλάξω. Γύρισα λοιπόν σπίτι έβαλα μουσικούλα και έκατσα να συνεχίσω ένα puzzle το οποίο και είχα αρχίσει την περασμένη εβδομάδα αλλά το άφησα ... "στα κρύα του λουτρού". Πάντα μου άρεσε να κλείνομαι στις σκέψεις μου με ένα puzzle. Εκεί ήμουν εγώ και η ... μαγικη εικόνα. Θυμήθηκα πως από παιδί όταν με απασχολούσαι κάτι δεν ξέσπαγα δεν φώναζα (μπορεί να γκρίνιαζα και να παραπονιόμουν, αλλά ποτέ δεν είχα εκρήξεις) απλά κλεινόμουν στο δωματιό μου για να φτιάξω ένα puzzle μα περισσότερο κλεινόμουν στον εαυτό μου για να λύνω τα προβλήματα μου. Έτσι και σήμερα έγινα πάλι παιδί. Μπήκα στο δωμάτιό μου και έκατσα να "παζλαρω". Η μοναδική διαφορά με τότε ήταν πως πλέον νιώθω να έχουν αρχίσει οι έκρηξεις μέσα μου, κάποτε "κάποιος" μου είχε πει "είμαι πολύ περίεργος για τις εσωτερικές διεργασίες βραδείας καύσεως που γίνονται μέσα σου". Η απάντηση που πήρε ήταν πως καλύτερα να μην μάθεις ΠΟΤΕ ούτε εσύ αλλά ούτε και κανένας άλλος. Τώρα λοιπόν έχω φτάσει σε ένα σημείο που και ξέρω τι πρέπει και τι θέλω να κάνω αλλά ταυτόχρονα και δεν ξέρω.
Περίεργη και πάλι η κατάσταση ε?
Μήπως πρέπει να αρχίσω να αναθεωρώ τις ιδέες μου για το Μόναχο?
Μήπως πρέπει να αρχίσω να αναθεωρώ τις ιδέες μου για τη ζωή μου από εδώ και πέρα?
Μήπως πρέπει να αρχίσω να αναθεωρώ και τις σκέψεις μου?
Χμμμμ (που θα έλεγε "καποιος") ο καιρός θα δείξει.
Υ.Γ. Τι θα γίνει βρε καιρούλη θα ρίξεις κανένα χιονάκι να γουστάρουμε??
Περίεργη και πάλι η κατάσταση ε?
Μήπως πρέπει να αρχίσω να αναθεωρώ τις ιδέες μου για το Μόναχο?
Μήπως πρέπει να αρχίσω να αναθεωρώ τις ιδέες μου για τη ζωή μου από εδώ και πέρα?
Μήπως πρέπει να αρχίσω να αναθεωρώ και τις σκέψεις μου?
Χμμμμ (που θα έλεγε "καποιος") ο καιρός θα δείξει.
Υ.Γ. Τι θα γίνει βρε καιρούλη θα ρίξεις κανένα χιονάκι να γουστάρουμε??
4 comments:
Ναι καλη ιδεα αυτη του Μοναχου. Αντε πηγαινε ρε χαζο μια χαρα θα περασεις.Ολοι χρειαζεται να αλλαζουμε παραστασεις και εικονες, ειτε για μια εβδομαδα ειτε για 10 χρονια.
Παντως δεν ηξερα οτι επαιζε τετοια προταση. Δεν ειχες πει κατι. Θα σε ειχα "πρηξει" περισσοτερο.
Δυστυχώς δεν πολυκαταλαβαινω από πρήξιμο αλλά και πάλι ΔΕΝ παίζει καμία πρόταση για Μόναχο. Οι ιδέες μου για το Μόναχο έχουν να κάνουν με άλλες καταστάσεις.
Δυστυχώς και πάλι κάτω από τις παρούσες συνθήκες δεν μπορώ να κάνω και πολλά, επομένως περιορίζομαι σε αυτά που έχω.
Απλα προσπαθω να περιορίζω τις εκρήξεις ...
Τις εκρηξεις???????
ΕΣΥ?????
Να ΄σαι καλα να με κανεις να γελαω.
ΥΓ Εκρηξεις εσυ και ο Βεζουβιος..μια φορα στα 2500 χρονια περιπου.
Όταν λέω για εκρήξεις δεν είναι απαραίτητο να ξεφωνίζω και να χτυπιέμαι σα το χταπόδι. Ούτε είναι απαραίτητο να γίνω .... Βεζούβιος (αν φτάσω σε αυτό το σημείο μάλλον τα αποτελέσματα θα είναι το ίδιο καταστροφικά .... όπως και στην Πομπηία :-) και κυρίως για μένα).
Post a Comment