Μην ξεχνάς ...

Πάντα πίστευα πως σε ότι κάνουμε στη ζωή μας, σε όποιες επιτυχίες και αν έχουμε θα πρέπει να μας διακρίνει μια ταπεινοφροσύνη. Από τα βασικά μου πιστεύω είναι "ποτέ να μην περιφρονείς αυτούς που συναντάς ανεβαίνοντας γιατί θα είναι οι ίδιοι που θα συναντήσεις πέφτοντας". Γιατί τα γράφω αυτά θα μου πεις. Υπήρξαν κάποια γεγονότα αυτή την εβδομάδα τα οποία με στεναχώρησαν ιδιαίτερα. Γεγονότα τα οποία βασίζονται πάρα πολύ σε αυτό που γράφω. Για ειδικούς λόγους δεν θα επεκταθώ πολύ. Το μόνο που θα πω είναι η απαραδεκτη συμπεριφορά κάποιων προς συναδέλφους. Καλό λοιπόν θα ήταν μερικοί να προσέχουμε τις "κρίσεις" μας και τις πράξεις μας γιατί καλώς ή κακώς μας ακολουθούν! Να μην ξεχνάμε ποτέ από που ξεκινήσαμε γιατί ποτέ δεν ξέρουμε που μπορεί να βρεθούμε. Συζήταγα χτες το γεγονός αυτό με το κολλητάρι γιατι με στεναχώρησε ιδιαίτερα και μου είπε μια μαντινάδα που λένε για αυτές τις περιπτώσεις στην Κρήτη (σοφά λόγια, αλλά δεν είμαι σίγουρη πόσοι μπορούν να τα καταλάβουν. ) :

"Καλοχαιρέτα τους πεζούς όταν καβαλικεύεις,

για να σε χαιρετούν κι αυτοί όταν θα ξεπεζέψεις."