04 November 2011

A flash of ... light

Σήμερα με έπιασε για μια ακόμη φορά η γνωστή για μένα διαδικασία του φλασμπακινγκ (ελληνικότατο δε νομίζεις? ;-) ). Αυτή τη φορά ξεσκόνιζα παλιότερα πόστ που έχουν γραφτεί σε αυτό εδώ το μπλογκ. Πλάκα πλάκα κρατάει χρόνια αυτή η κολώνια. Σχεδόν 4,5 χρόνια ζωής έχει αυτό το γκρινιαρομπλογκάκι. Με άλλωτε όμορφα και άλλωτε "γκρινιάρικα¨ποστς. Με χαρές και με λύπες από όλα έχει μπαξές. Πόσο όμως έχει αλλάξει η ζωή μου μετά από 4,5 χρόνια? Πολύ και σε πολλά. Βγήκαν άνθρωποι από τη ζωή μου μπήκαν κάποιοι άλλοι. Άλλαξα και σας άνθρωπος αρκετά. Μόνο τη γκρίνια δεν έκοψα αλλά είπαμε αυτό είναι "κατασκευαστικό". Μην πω πως ούτε με λοβοτομή δεν θα μου φύγει. Τέλος πάντως έτσι είμαι κάποιοι με αντέχουν κάποιοι άλλοι όχι. That's fine and fair enough for me.
Είμαι στο γραφείο, ακούω jazz μουσικούλα,"ταξιδεύω" και γράφω ποστάκια ενώ κανονικά θα έπρεπε να δουλεύω και να κλείσω κάποια pendings που οπως φαινεται θα με περιμένουν την άλλη βδομάδα. Ευτυχώς είναι Παρασκευή σήμερα και έτσι θα χαλαρώσουμε το ΣΚ λιγάκι, γιατι σήμερα αισθάνομαι ότι είναι μια από τις difficult days με περίεργη ψυχολογία, συνθήκες, σκέψεις και συναισθήματα τα οποια και παίζουν εκεινο το περίεργο συνωμοτικό παιχνίδι που δεν αργεί να σου φέρει ένα μαύρο σύννεφο πάνω από το κεφάλι και να σου κάνει τεράστιο το οποιοδήποτε μικρό πρόβλημα που έχεις. Λέω να μη δώσω και πολύ σημασία στη σημερινή μέρα. θα προσπαθήσω να σκεφτώ ανθρώπους που αγαπάω και με αγαπάνε, θα προσπαθήσω να σκεφτώ κάτι που με ηρεμεί,ή ένα μέρος που θα ήθελα να πάω και θα βάλω τέρμα στα ακουστικά μου το αγαπημένο μου τραγούδι. Όλα αυτά με την ευχή και την ελπίδα αύριο να ειναι μια καλύτερη μέρα με λιγότερες σκέψεις και προβληματισμούς.
Άντε Σμαρούλα αφιερωμένο το σημερινό πόστ σε σένα που αυτή την ώρα νομίζεις πως όλος σου ο κόσμος καταρρέει.

4 comments:

kritikia said...

Εχεις κερδισει με το σπαθι σου τον τιτλο ε?

Ρε συ χαλαρωσε λιγο..

Η τελευταια προταση ειδικα ειναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ για να μην γραψω τιποτα αλλο χειροτερο..ακου καταρρεει ο κοσμος σου..Ημαρτον ρε Σμαρω!

SmaGeo said...

Ποιόν τίτλο εχω κερδίσει με το σπαθί μου?

Η τελευταια πρόταση ίσα ίσα που κολάει σε αυτό που έγραψα πριν δεν θα δώσω και πολύ σημασία στη σημερινή μέρα. Δωσε βάση στην φράση μου "που νομίζεις οτι καταρρέει". Δεν ειπα η καημένη οτι καταρρέει, απλά τον εαυτό μου προσπάθησα να ανεβάσω ψυχολογικά. Ακου ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ η τελευταία πρόταση.

kritikia said...

"Άντε Σμαρούλα αφιερωμένο το σημερινό πόστ σε σένα που αυτή την ώρα νομίζεις πως όλος σου ο κόσμος καταρρέει"

Αυτο δηλαδη τι σημαινει?

ΥΓ Οσο για τον τιτλο εννοω του Γκρινιαρη στα Στρουμφακια.

SmaGeo said...

Aααα ναι τον τίτλο του Γκρινιαρη απο τα Στρουμφάκια είναι αλήθεια οτι τον έχω κερδίσει με το σπαθί μου.

Όσο για το άλλο βρε συ σου ξαναλέω η βαρύτητα της φράσης όλης είναι στο "νομίζεις". Έγραψα και πριν τη φραση αυτή "Λέω να μη δώσω και πολύ σημασία στη σημερινή μέρα. θα προσπαθήσω να σκεφτώ ανθρώπους που αγαπάω και με αγαπάνε, θα προσπαθήσω να σκεφτώ κάτι που με ηρεμεί,ή ένα μέρος που θα ήθελα να πάω και θα βάλω τέρμα στα ακουστικά μου το αγαπημένο μου τραγούδι." Μη με κάνεις να γράψω κάτι που δεν θέλω περισσότερο επεξηγηματικό. Ξέρεις πολύ καλά τι ακριβώς γίνεται.

Μου λείπεις ...

Μου λείπεις αφάνταστα ... Όσοι τους έχετε να τους τιμάτε να τους αγαπάτε και να τους προσέχετε ... Pour un soupir, pour un instant Une paren...