Νέα εβδομάδα ... νέα αρχή

Καλή εβδομάδα.

Εβδομάδα ταλαιπωρίας όπως όλα δείχνουν μιας και οι εργαζομενοι στα ΜΜΜ αποφασισαν να ταλαιπωρησουν τον κόσμο. Δικαίωμα τους να απεργήσουν αλλά δεν είναι δικαίωμα τους να στερήσουν την εργασία σε όλους τους υπόλοιπους που θέλουν να πάνε στη δουλειά τους και δεν έχουν δικό τους μεταφορικό μέσο. Εδώ και 2 σχεδόν χρόνια έχει καταντήσει αηδία η ιστορία με τις απεργείες των ΜΜΜ λες και εδώ που τα λέμε τις άλλες μέρες δουλεύουν κανονικά και τα τρενα λεωφορεία τραμ κ.τ.λ περνουν στην ώρα τους. Τέλος παντων το κόβω εδώ γιατί τα έχω πάρει και με αυτούς. Με εχει κουράσει απίστευτα αυτή η κατάσταση στην Ελλάδα. Όλα αυτά πάλι γίνονται για να μην υπογραφούν τα μέτρα στη βουλή. Λες και όταν έγιναν εκλογές ο Έλληνας δεν ψήφισε "μνημονιακά". Το αφήνω καλύτερα γιατί δεν έχω σκοπό να "πολιτικοποιήσω" με τίποτα αυτό το blog. Απλά μου τη δίνει να θέλω να πάω σε ένα γιατρό βρε αδερφέ (και μάλιστα ιδιώτη μιας και οι του δημοσίου απεργουν και αυτοι ...) με τη συγκοινωνία και να μην μπορώ. Δεν συζητώ για τα ταξί ... καλά να πάθουν και αυτοί, διαλέξτε κούρσες και μην κοβετε και αποδειξεις λακαμαδες. Άσχημα άρχισε αυτή η εβδομάδα όπως κατάλαβες ...  

Η εβδομάδα που μας πέρασε ήταν πολύ δύσκολη κυρίως "συναισθηματικά" φορτισμένη και όσο και αν προσπαθείς να είσαι ψύχραιμη δεν είναι εύκολο. Πρέπει να διαχειριστείς δύο διαφορετικές προσεγγίσεις κάποιων καταστάσεων. Πίστευα πως μπορώ να το διαχειριστώ καλύτερα αλλά πάντα τελευταία στιγμή "λυγίζω". Εύκολο στα λόγια τελικά να μην το σκέφτομαι αλλά όταν έρχεται εκείνη η ώρα γίνομαι άλλος άνθρωπος. Δεν με βοηθάει και η "μουγκαφον" πλεον, αλλα στη συγκεκριμένη περίπτωση μόνο γκρίνια θα είχε οποότε ίσως είναι καλύτερα έτσι.

Θέλω να γράψω τόσα πολλά και τόσο διαφορετικά μεταξύ τους που στο τέλος δεν θα έχει ούτε νόημα ούτε καμία αξία. Το έκανα σήμερα βέβαια αφού αλλίως ξεκίνησα και αλλιώς κατέληξα αλλα είναι τόσα πολλά μέσα στο μυαλό μου που θέλω να τα βγάλω όλα μονομιας. Τι καλά που θα ήταν να κοιμόμουν το απόγευμα και να ξύπναγα χωρίς καμία από αυτες τις σκέψεις ποιυ κάνω. 

Y.Γ. Δεν είναι πάντα απαραίτητο το τραγούδι που βάζω να έχει σχέση με αυτά που γράφω. Συνήθως έχει να κάνει με τι ακούω τη στιγμή που γράφω ή τι μου αρέσει. Άλλες πάλι φορές έχει και σχέση με αυτά που αισθάνομαι. Πότε όμως είναι ένα από αυτα?? Εεε αυτό το γρίφο τον αφήνω σε σένα ...