27 April 2007

Τετραήμερο εν όψει.....

Εκεί που έλεγα ότι δεν θα γκρινιάζω (πολύ, εννοώ), να σου το τετραήμερο. Η καλύτερη ευκαιρία για μια μικρή απόδραση από τη Αθήνα. Όλα είναι ιδανικά, πληρωθήκαμε, έχει καλό καιρό και έχει γίνει μια καταπληκτική γέφυρα με την πρωτομαγιά. Όλα είναι ιδανικά είπα??? Ναι εκτός από τις ηθικές αναστολές μου. Ας κάνουμε λοιπόν την εξής υπόθεση. Ετοιμάζω τα πραγματάκια μου και φεύγω για τόπους μακρινούς (όχι και πολύ μακρινούς βέβαια...). Τι χρειάζομαι ας πούμε να έχω μαζί μου. Τα ρουχαλάκια μου, τη φωτογραφική μου, την οδοντόβουρτά μου και έφυγαααααα. Εεεεεε μάλλον κάτι ξεχνάω τα βιβλιαράκια μου. Ναι ναι και τα βιβλιαράκια μου γιατί έχω κάτι εργασίες να κάνω. Ναι μωρέ αλλά βόλτα και να πάρω και τις εργασίες μαζί μου, δεν βαριέσαι άστα δεν πειράζει. Πάμε λοιπόν και φύγαμε..... Φύγαμε??? Μπααααα δε νομίζω, δεν είναι τελικά τόσο απλό. Όχι, όχι δεν ξέχασα τίποτα, όλα τα έχω πάρει μόνο που παίρνω μαζί μου και κάτι το οποίο θα πρέπει να το αφήσω πίσω. Κάπου εδώ λοιπόν είναι που αρχίζουν οι ηθικές αναστολές μου, οι οποίες καταλήγουν πάντα σε φιάσκο. Θα σας εξηγήσω γιατί αμέσως. Άμα φύγω πρώτον δεν θα πάρω μαζί μου βιβλία να διαβάσω, δεν αξίζει κιόλας, και δεύτερον άμα δεν διαβάσω δεν θα κάνω τις εργασίες. Τι μας μένει λοιπόν? Να μείνω σπίτι να στρωθώ να διαβάσω και να κάνω αυτά που πρέπει ως συνεπής φοιτήτρια. Έλα όμως που το έργο το έχω ξαναδεί. Θα μείνω σπίτι δεν θα πάω πουθενά άσε που το βλέπω ότι δεν θα μπορώ να διαβάσω γιατί θα έχω εκνευριστεί που δεν έφυγα. Ξέρετε τώρα πως δουλεύει αυτό. Όσο δεν μπορώ να πάω πουθενά εκνευρίζομαι, όσο εκνευρίζομαι δεν μπορώ να συγκεντρωθώ, όσο δεν μπορώ να συγκεντρωθώ δεν μπορώ να διαβάσω και όσο δεν μπορώ να διαβάσω για να τελειώσω αυτά που πρέπει εκνευρίζομαι ακόμα περισσότερο. Ποιό είναι το αποτέλεσμα λοιπόν?? Και να μην κάνω αυτό που θέλω και να μην κάνω αυτό που πρέπει. Είναι ή δεν είναι φιάσκο ?? Αλλά το χειρότερο γκρινιάζεις ή δεν γκρινιάζεις με την κατάσταση στην οποία βρέθηκες? Αντε και καλό μας τετραήμερο.

No comments:

Μου λείπεις ...

Μου λείπεις αφάνταστα ... Όσοι τους έχετε να τους τιμάτε να τους αγαπάτε και να τους προσέχετε ... Pour un soupir, pour un instant Une paren...