Ακούγοντας έναν από τους αγαπημένους μου τραγουδιστές τον Παντελή Θαλασσινό άκουσα μερικά από τα τραγούδια του τα οποία με πληγώνουν πολύ, αλλά ταυτόχρονα μου αρέσουν και πάρα πολύ! Κατάφερα έτσι να βγάλω πολύ από την ευαισθησία μου την οποία και φυλάω ως κόρη οφθαλμού (τον τελευταίο κυρίως καιρό). Θα σας παραθέσω τους στίχους από μερικά από αυτά τα τραγούδια που σας λέω. Το κάθε ένα από αυτά κάτι μου θυμίζει και κάπου με ταξιδεύει όμως αυτό που με ταξιδεύει πολύ πολύ μακρία είναι "Τα Σμυρνέϊκα Τραγούδια" το οποίο μου το τραγούδαγε η γιαγιάκα μου. Να λοιπόν οι στίχοι από μερικά από αυτά τα τραγούδια που σας λέω. Η επόμεη προσπάθειά μου θα είναι να σας βάλω links για να μπορέσετε να τα ακούσετε. Από το περιεχόμενο θα καταλάβετε πολλά . . .
"Τα Σμυρνέϊκα Τραγούδια"
Το καθρεφτάκι σου παλιό
και πίσω απ' τη θαμπάδα
η Σμύρνη με το Κορδελιό
και η παλιά Ελλάδα
Μουτζουρωμένο το γυαλί
μα πίσω απ' τους καπνούς του
βλέπει ο Θεός το Αϊβαλί
και σταματάει ο νους του
Τα σμυρνέικα τραγούδια
ποιος σου τα 'μαθε
να τα λες και να δακρύζεις
της καρδιάς μου ανθέ
Το καθρεφτάκι σου παλιό
και το μυαλό χαμένο
σε ποιο τα ήπιες καπηλειό
και βγήκες μεθυσμένο
Μουτζουρωμένο το γυαλί
μα πίσω απ' τους καπνούς του
βλέπει ο Θεός το Αϊβαλί
και σταματάει ο νους του
Τα σμυρνέικα τραγούδια
ποιος σου τα 'μαθε
να τα λες και να δακρύζεις
της καρδιάς μου ανθέ
----------------------------------------------------------
"Άμα τη δεις"
Πουλί που ξέρεις να πετάς
μες στα αιθέρια του ουρανού τα μονοπάτια
απ' τ' αλωνάκι της αγάπης σαν περνάς
κι από του πόθου τα κρυστάλλινα παλάτια
Άμα τη δεις να μην ντραπείς
και φίλα την στο στόμα
την αγαπάω να της πεις
και ζω γι' αυτήν ακόμα
Νερό που ξέρεις να κυλάς
στα δροσερά σου κρυσταλλένια μονοπάτια
άμα λουστεί και χτενιστεί καθώς περνάς
σταμάτα εκεί να κοιταχτεί να δεις τα δυο της μάτια
Άμα τη δεις να μην ντραπείς
και φίλα την στο στόμα
την αγαπάω να της πεις
και ζω γι' αυτήν ακόμα
----------------------------------------------------------
"Εισιτήριο στην τσέπη σου"
Ήθελα να 'μαι η αφή στην άκρη των δακτύλων σου
ό,τι αγγίζεις να 'χει κάτι κι από μένα
να 'μαι τη νύχτα η φωνή χαμένων φίλων σου
που λεν τραγούδια παλιά κι αγαπημένα
Ήθελα να 'μαι εισιτήριο στην τσέπη σου
όταν σε μένα ταξιδεύει η σκέψη σου
ήθελα να 'μαι εισιτήριο στην τσέπη σου
όταν σε μένα ταξιδεύει η σκέψη σου
Ήθελα να 'μαι η σκιά στην άκρη των βλεφάρων σου
η μόνη λέξη στο παραμιλητό σου
να 'μαι η πρώτη ρουφηξιά απ' το τσιγάρο σου
κι η τελευταία η γουλιά απ' το ποτό σου
Ήθελα να 'μαι εισιτήριο στην τσέπη σου
όταν σε μένα ταξιδεύει η σκέψη σου
ήθελα να 'μαι εισιτήριο στην τσέπη σου
όταν σε μένα ταξιδεύει η σκέψη σου
Ήθελα να 'μαι αστραπή που σβήνει μες στο βλέμμα σου
πάνω στο χέρι η τυχερή γραμμή σου
να 'μαι κρυμμένος πυρετός μέσα στο αίμα σου
για να ξυπνάω τις φωτιές μες στο κορμί σου
Ήθελα να 'μαι εισιτήριο στην τσέπη σου
όταν σε μένα ταξιδεύει η σκέψη σου
ήθελα να 'μαι εισιτήριο στην τσέπη σου
όταν σε μένα ταξιδεύει η σκέψη σου
----------------------------------------------------------
"Πόνος άπονος"
Αν ήσουν πέτρα θα 'σπαγες
και λουλουδάκι θα 'βγαζες
απ' τη ραγισματιά
Να σκύβω να μυρίζομαι
να νοιώθω πως ζαλίζομαι
από γλυκιά ματιά
Μα είσαι πόνος άπονος
κρυφή λαβωματιά
Πες μου αν ραγίζει ο πόνος
αν ξεχνιέται το φιλί
αν παρηγοριέται ο μόνος
που αγάπησε πολύ
Αν ήσουν πέτρα θα 'λιωνες
κι απάνω μου θα πάλιωνες
σαν ρούχο καθαρό
Να σ' έχω να ζεσταίνομαι
στα μάτια σου να φαίνομαι
φεγγάρι στο νερό
Μα είσαι πόνος άπονος
σε δύσκολο καιρό
Πες μου αν ραγίζει ο πόνος
αν ξεχνιέται το φιλί
αν παρηγοριέται ο μόνος
που αγάπησε πολύ
----------------------------------------------------------
"Ανάθεμά σε"
Σ' έχω ώρες ώρες μα το Θεό
τόσο πολλή ανάγκη
που τρέχουν απ' τα μάτια μου
θάλασσες και πελάγη
Στείλε ένα γράμμα μια συλλαβή
αν έχεις το Θεό σου
που κρέμομαι απ' τα χείλη σου
κι είμαι στο έλεός σου
Ανάθεμά σε δε με λυπάσαι
που καίγομαι και λιώνω
που μ' έκανες και σ' αγαπώ
και τώρα μαραζώνω
Κλειδώθηκαν οι σκέψεις μου
μες στου μυαλού τα υπόγεια
αχ πόσα θέλω να σου πω
και δεν υπάρχουν λόγια
Ανάθεμά σε δε με λυπάσαι
που καίγομαι και λιώνω
που μ' έκανες και σ' αγαπώ
και τώρα μαραζώνω
----------------------------------------------------------
"Δε φταίω εγώ που μεγαλώνω"
Και να που τα ταξίδια
μείναν μόνο όνειρα
Και να που οι φωνές
και τα τραγούδια σώπασαν
Και να που η ζωή
τώρα κυλάει πιο γρήγορα
Και να που τα παιδιά
και τα παιχνίδια χάθηκαν
Δε φταίω εγώ που μεγαλώνω
Χτυπάει πισώπλατα ο χρόνος
Δε φταίω εγώ που μεγαλώνω
Φταίει η ζωή που είναι μικρή
Ραγίσαν τα φεγγάρια
που ‘χε φέρει η άνοιξη
Μαρμάρωσε το φως
στο τελευταίο νύχτωμα
Φτιασίδι ερωτικό
που θα φοραέι το αύριο
Στις πιάτσες της βροχής
που θα πουλιέται Σάββατο
"Τα Σμυρνέϊκα Τραγούδια"
Το καθρεφτάκι σου παλιό
και πίσω απ' τη θαμπάδα
η Σμύρνη με το Κορδελιό
και η παλιά Ελλάδα
Μουτζουρωμένο το γυαλί
μα πίσω απ' τους καπνούς του
βλέπει ο Θεός το Αϊβαλί
και σταματάει ο νους του
Τα σμυρνέικα τραγούδια
ποιος σου τα 'μαθε
να τα λες και να δακρύζεις
της καρδιάς μου ανθέ
Το καθρεφτάκι σου παλιό
και το μυαλό χαμένο
σε ποιο τα ήπιες καπηλειό
και βγήκες μεθυσμένο
Μουτζουρωμένο το γυαλί
μα πίσω απ' τους καπνούς του
βλέπει ο Θεός το Αϊβαλί
και σταματάει ο νους του
Τα σμυρνέικα τραγούδια
ποιος σου τα 'μαθε
να τα λες και να δακρύζεις
της καρδιάς μου ανθέ
----------------------------------------------------------
"Άμα τη δεις"
Πουλί που ξέρεις να πετάς
μες στα αιθέρια του ουρανού τα μονοπάτια
απ' τ' αλωνάκι της αγάπης σαν περνάς
κι από του πόθου τα κρυστάλλινα παλάτια
Άμα τη δεις να μην ντραπείς
και φίλα την στο στόμα
την αγαπάω να της πεις
και ζω γι' αυτήν ακόμα
Νερό που ξέρεις να κυλάς
στα δροσερά σου κρυσταλλένια μονοπάτια
άμα λουστεί και χτενιστεί καθώς περνάς
σταμάτα εκεί να κοιταχτεί να δεις τα δυο της μάτια
Άμα τη δεις να μην ντραπείς
και φίλα την στο στόμα
την αγαπάω να της πεις
και ζω γι' αυτήν ακόμα
----------------------------------------------------------
"Εισιτήριο στην τσέπη σου"
Ήθελα να 'μαι η αφή στην άκρη των δακτύλων σου
ό,τι αγγίζεις να 'χει κάτι κι από μένα
να 'μαι τη νύχτα η φωνή χαμένων φίλων σου
που λεν τραγούδια παλιά κι αγαπημένα
Ήθελα να 'μαι εισιτήριο στην τσέπη σου
όταν σε μένα ταξιδεύει η σκέψη σου
ήθελα να 'μαι εισιτήριο στην τσέπη σου
όταν σε μένα ταξιδεύει η σκέψη σου
Ήθελα να 'μαι η σκιά στην άκρη των βλεφάρων σου
η μόνη λέξη στο παραμιλητό σου
να 'μαι η πρώτη ρουφηξιά απ' το τσιγάρο σου
κι η τελευταία η γουλιά απ' το ποτό σου
Ήθελα να 'μαι εισιτήριο στην τσέπη σου
όταν σε μένα ταξιδεύει η σκέψη σου
ήθελα να 'μαι εισιτήριο στην τσέπη σου
όταν σε μένα ταξιδεύει η σκέψη σου
Ήθελα να 'μαι αστραπή που σβήνει μες στο βλέμμα σου
πάνω στο χέρι η τυχερή γραμμή σου
να 'μαι κρυμμένος πυρετός μέσα στο αίμα σου
για να ξυπνάω τις φωτιές μες στο κορμί σου
Ήθελα να 'μαι εισιτήριο στην τσέπη σου
όταν σε μένα ταξιδεύει η σκέψη σου
ήθελα να 'μαι εισιτήριο στην τσέπη σου
όταν σε μένα ταξιδεύει η σκέψη σου
----------------------------------------------------------
"Πόνος άπονος"
Αν ήσουν πέτρα θα 'σπαγες
και λουλουδάκι θα 'βγαζες
απ' τη ραγισματιά
Να σκύβω να μυρίζομαι
να νοιώθω πως ζαλίζομαι
από γλυκιά ματιά
Μα είσαι πόνος άπονος
κρυφή λαβωματιά
Πες μου αν ραγίζει ο πόνος
αν ξεχνιέται το φιλί
αν παρηγοριέται ο μόνος
που αγάπησε πολύ
Αν ήσουν πέτρα θα 'λιωνες
κι απάνω μου θα πάλιωνες
σαν ρούχο καθαρό
Να σ' έχω να ζεσταίνομαι
στα μάτια σου να φαίνομαι
φεγγάρι στο νερό
Μα είσαι πόνος άπονος
σε δύσκολο καιρό
Πες μου αν ραγίζει ο πόνος
αν ξεχνιέται το φιλί
αν παρηγοριέται ο μόνος
που αγάπησε πολύ
----------------------------------------------------------
"Ανάθεμά σε"
Σ' έχω ώρες ώρες μα το Θεό
τόσο πολλή ανάγκη
που τρέχουν απ' τα μάτια μου
θάλασσες και πελάγη
Στείλε ένα γράμμα μια συλλαβή
αν έχεις το Θεό σου
που κρέμομαι απ' τα χείλη σου
κι είμαι στο έλεός σου
Ανάθεμά σε δε με λυπάσαι
που καίγομαι και λιώνω
που μ' έκανες και σ' αγαπώ
και τώρα μαραζώνω
Κλειδώθηκαν οι σκέψεις μου
μες στου μυαλού τα υπόγεια
αχ πόσα θέλω να σου πω
και δεν υπάρχουν λόγια
Ανάθεμά σε δε με λυπάσαι
που καίγομαι και λιώνω
που μ' έκανες και σ' αγαπώ
και τώρα μαραζώνω
----------------------------------------------------------
"Δε φταίω εγώ που μεγαλώνω"
Και να που τα ταξίδια
μείναν μόνο όνειρα
Και να που οι φωνές
και τα τραγούδια σώπασαν
Και να που η ζωή
τώρα κυλάει πιο γρήγορα
Και να που τα παιδιά
και τα παιχνίδια χάθηκαν
Δε φταίω εγώ που μεγαλώνω
Χτυπάει πισώπλατα ο χρόνος
Δε φταίω εγώ που μεγαλώνω
Φταίει η ζωή που είναι μικρή
Ραγίσαν τα φεγγάρια
που ‘χε φέρει η άνοιξη
Μαρμάρωσε το φως
στο τελευταίο νύχτωμα
Φτιασίδι ερωτικό
που θα φοραέι το αύριο
Στις πιάτσες της βροχής
που θα πουλιέται Σάββατο
No comments:
Post a Comment