Πήρα αποφάση . . .

Με αφορμή την ακριβώς προηγούμενη ανάρτηση μου και αφού πέρασαν και αρκετές μέρες σκεφτόμουν την κουβέντα που μου είχε πεί στο Μόναχο ο "κολλητός μου" φίλος ο Γιάννης : "Γιατί βρε ακούς αυτά τα γλυκερά τραγούδια αφού σε χαλάνε? Και όχι μόνο σε χαλάνε, αλλά χαλάνε και την καρδιά σου." Το σκεφτόμουν πολύ αυτό, για να μην πω χρόνια τώρα σκέφτομαι αυτή την κουβέντα. Μην γελάσετε αλλά είναι μάλλον "κατασκευαστικό" δεν μπορώ να το αλλάξω. Απλά μου αρέσουν περισσότερο από κάποια άλλα. Δεν μου αρέσει να χαλιέμαι, είναι όμως η φύση των τραγουδιών τέτοια, και αν εδώ που τα λέμε είσαι και λίγο ευαίσθητη τότε τα πράγματα γίνονται πολύ δύσκολα. Είναι αλήθεια ότι κάποια από αυτά (και εννοώ γενικά κάποια από τα τραγούδια που μου αρέσουν πολύ και είναι και "γλυκερά") τα έχω συνδιάσει με ανθρώπους και καταστάσεις. Αυτό θα μου πείτε ότι το κάνει ένα παιδάκι στην εφηβεία. Ναι, βέβαια το κάνει στην εφηβεία, αλλά έλα που εγώ περνάω καθυστερημένη και θα έλεγα παρατεταμένη εφηβεία. Το θέμα εστιάζεται στο γεγονός ότι τον τελευταίο καιρό δεν το κάνω μόνο με τα ¨γλυκερά" τραγούδια αλλά με όλα. Να για παράδειγμα άκουγα τις προάλλες "Sunrise avenue" που δεν θα έλεγα ότι είναι και πολύ γλυκερά τα τραγούδια των "παιδιών" ε και βρήκα τραγούδι να το συνδιάσω με καταστάσεις και κάθε φορά που το ακούω να ..... μην πω χαλιέμαι πάλι αλλά να με τρυπάει το αγκαθάκι (βέβαια όπως λέει και το τραγούδι, των Sopor Aeternus-Todwunsch : Even pain has its own beauty, even pain can perform a lovely face). Το τραγούδι των "Sunrise avenue" που σας λέω είναι το "Fairytale gone bad". Εκεί να δείτε στεναχώρια. Αλλά τελος πάντων αλλού ήθελα να πάω το σημερινό μου θέμα και αλλού το έφτασα. Το σημερινό μου θέμα ήταν η απόφαση που πήρα από την Παρασκευή (που μας πέρασε) να μην πέφτω για τίποτα και για κανέναν. Εγώ να είμαι καλά και να περνάω ακόμα καλύτερα. Πέρασα ένα πολύ δύσκολο από πολλές απόψεις καλοκαίρι και δεν θέλω με τίποτα να ξαναγίνω έτσι. Με τίποτα δεν θέλω να σταματήσω να χαμογελάω. Θα μου πάρει λίγο ακόμα όπως το βλέπω για να συνέλθω και να επανέλθω πλήρως, αλλά θα τα καταφέρω. Αααα και κάτι τελευταίο δεν υποσχέθηκα ότι θα σταματήσω να γκρινιάζω και να παραπονιεμαι, εξάλλου αγαπημένοι φίλοι αυτό είναι το χαρακτηριστικό μου δεν είπαμε?? Τσάμπα με είπατε εξάλλου "γκρινιαροπαραπονιάρα" θα πρέπει να το επιβεβαιώσω κιόλας.

Υ.Γ : Όση ώρα γράφω ακούω μουσική ..... ε τι άλλο ?? Γλυκερά τραγουδάκια από έναν γλυκερό σταθμό και το τελευταίο που ακούω λέει "......." ααα δεν θα σας το πω γιατί είναι πολύ πολύ γλυκερό!!!!!!!!