... και να που έφτασε και η στιγμή να γράψω ένα ποστάκι περί φιλίας. Πάντα ήθελα να γράψω κάτι τέτοιο αλλά ποτέ δεν τολμούσα να το πιάσω αυτό το θέμα. Για να δούμε που θα μας βγάλει. Έψαχνα να βρω την κατάλληλη αφορμή για κάτι τέτοιο. Ναι είναι η αλήθεια ότι μου δόθηκε μια αφορμή, ή μάλλον για να ακριβολογώ κατά καιρούς μου είχαν δοθεί πολλές αφορμές αλλά για μένα ήταν ένα θέμα ταμπού ας πούμε.
Τελικά υπάρχει φιλία?
Τελικά υπάρχει πραγματική φιλία??
Και αν ναι τι είναι αυτό που προσδιορίζει μια φιλία και τι είναι αυτό που προσδιορίζει μια πραγματική φιλία?
Υπάρχει "συνταγή" για μια πραγματική φιλία? (Κάπου ξετρύπωσα μια αλλά θα την ποστάρω παρακάτω δεν ξέρω αν ειναι πετυχημένη :-))
Αναπάντητα ερωτήματα που νομίζω όλους μας εχουν βασανίσει λίγο πολύ.
Ο Διογένης είχε πεί ότι "φιλία είναι μια ψυχή σε δύο σώματα".
Η φιλία τελικά καθορίζεται από την "απόλυτη" επικοινωνία με τον ψυχικό κόσμο του άλλου τον οποίο και έχουμε διαλέξει για φίλο μας.
Η φιλία ειναι αυτή που "ανυψωνει" την ψυχή μας, αυτή που εξευμενίζει τα πάθη μας και ουσιαστικά προάγει την ηθικότητα της ψυχής και του χαρακτήρα μας.
Οι πραγματικοί φίλοι οι ειλικρινείς φίλοι είναι αυτοί που δεν θα μας "χαιδεψουν" τα αυτιά, θα μας υποδείξουν τα λάθη και τα σφαλματά μας και θα μας βοηθήσουν να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι. Στις δύσκολες στιγμές θα είναι εκεί να μας βοηθήσουν και να μοιραστούν τον προβληματισμό και τη στεναχώρια μας και στις χαρές θα είναι επίσης εκεί για να πολλαπλασιάσουν τη χαρά μας! Και αυτό γιατί η αληθινή φιλία στα δύσκολα φαίνεται και στα δύσκολα "μετριέται". Η φιλία δεν είναι μια πόρτα η οποία μπορεί να ανοίγει και να κλείνει ανάλογα με τις ανάγκες του καθενός μας, δεν είναι εγωισμός, δεν είναι ζήλια δεν είναι φθόνος, δεν είναι μίσος, δεν είναι δόλος, δεν είναι υπεροψία, δεν είναι ανειλικρίνια .
Φιλία είναι μια πόρτα η οποία είναι πάντα ανοιχτή για να περνούν και να περνάς όποτε χρειάζεται.
Φιλία είναι να δίνεις και να μην σε νοιάζει αν θα πάρεις.
Φιλία είναι να ανέχεσαι και να αποδέχεσαι το φίλο σου με τα όποια ελλατώματα του.
Φιλία είναι να μπορείς να ζητήσεις συγνώμη και να να το εννοείς.
Φιλία είναι να αγαπάς και να εμπιστεύεσαι.
Όπως είπα και πιο πάνω κάπου ξετρύπωσα μια ... συνταγή για μια καλή φιλία. Να λοιπόν η συνταγή.
Υλικά
150 γραμμάρια ειλικρίνεια.
150 γραμμάρια αλήθεια
130 γραμμάρια κατανόηση
200 γραμμάρια στήριξη
60 γραμμάρια γενναιοδωρία
70 γραμμάρια αυθορμητισμός.
1000 γραμμάρια αγάπη.
1,1/2 φλιτζάνι του τσαγιού εμπιστοσύνη
4 κουταλιές της σούπας αποδοχή
Εκτέλεση
Ανακατεύουμε απαλά σε ένα μπολ την αποδοχή, την κατανόηση και τη γενναιοδωρία. Ρίχνουμε μέσα τη στήριξη, την ειλικρίνεια και αργά αργά την εμπιστοσύνη. Όταν λιώσουν καλά όλα τα υλικά, προσθέτουμε και τα υπόλοιπα μέχρι να ανακατευτούν και να γίνουν ένα "τέλειο" μίγμα. Τέλος τα βάζουμε μέσα στην ψυχή μας και ψήνουμε σε δυνατό φούρνο για ... μια ζωή
Τελικά υπάρχει φιλία?
Τελικά υπάρχει πραγματική φιλία??
Και αν ναι τι είναι αυτό που προσδιορίζει μια φιλία και τι είναι αυτό που προσδιορίζει μια πραγματική φιλία?
Υπάρχει "συνταγή" για μια πραγματική φιλία? (Κάπου ξετρύπωσα μια αλλά θα την ποστάρω παρακάτω δεν ξέρω αν ειναι πετυχημένη :-))
Αναπάντητα ερωτήματα που νομίζω όλους μας εχουν βασανίσει λίγο πολύ.
Ο Διογένης είχε πεί ότι "φιλία είναι μια ψυχή σε δύο σώματα".
Η φιλία τελικά καθορίζεται από την "απόλυτη" επικοινωνία με τον ψυχικό κόσμο του άλλου τον οποίο και έχουμε διαλέξει για φίλο μας.
Η φιλία ειναι αυτή που "ανυψωνει" την ψυχή μας, αυτή που εξευμενίζει τα πάθη μας και ουσιαστικά προάγει την ηθικότητα της ψυχής και του χαρακτήρα μας.
Οι πραγματικοί φίλοι οι ειλικρινείς φίλοι είναι αυτοί που δεν θα μας "χαιδεψουν" τα αυτιά, θα μας υποδείξουν τα λάθη και τα σφαλματά μας και θα μας βοηθήσουν να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι. Στις δύσκολες στιγμές θα είναι εκεί να μας βοηθήσουν και να μοιραστούν τον προβληματισμό και τη στεναχώρια μας και στις χαρές θα είναι επίσης εκεί για να πολλαπλασιάσουν τη χαρά μας! Και αυτό γιατί η αληθινή φιλία στα δύσκολα φαίνεται και στα δύσκολα "μετριέται". Η φιλία δεν είναι μια πόρτα η οποία μπορεί να ανοίγει και να κλείνει ανάλογα με τις ανάγκες του καθενός μας, δεν είναι εγωισμός, δεν είναι ζήλια δεν είναι φθόνος, δεν είναι μίσος, δεν είναι δόλος, δεν είναι υπεροψία, δεν είναι ανειλικρίνια .
Φιλία είναι μια πόρτα η οποία είναι πάντα ανοιχτή για να περνούν και να περνάς όποτε χρειάζεται.
Φιλία είναι να δίνεις και να μην σε νοιάζει αν θα πάρεις.
Φιλία είναι να ανέχεσαι και να αποδέχεσαι το φίλο σου με τα όποια ελλατώματα του.
Φιλία είναι να μπορείς να ζητήσεις συγνώμη και να να το εννοείς.
Φιλία είναι να αγαπάς και να εμπιστεύεσαι.
Όπως είπα και πιο πάνω κάπου ξετρύπωσα μια ... συνταγή για μια καλή φιλία. Να λοιπόν η συνταγή.
Υλικά
150 γραμμάρια ειλικρίνεια.
150 γραμμάρια αλήθεια
130 γραμμάρια κατανόηση
200 γραμμάρια στήριξη
60 γραμμάρια γενναιοδωρία
70 γραμμάρια αυθορμητισμός.
1000 γραμμάρια αγάπη.
1,1/2 φλιτζάνι του τσαγιού εμπιστοσύνη
4 κουταλιές της σούπας αποδοχή
Εκτέλεση
Ανακατεύουμε απαλά σε ένα μπολ την αποδοχή, την κατανόηση και τη γενναιοδωρία. Ρίχνουμε μέσα τη στήριξη, την ειλικρίνεια και αργά αργά την εμπιστοσύνη. Όταν λιώσουν καλά όλα τα υλικά, προσθέτουμε και τα υπόλοιπα μέχρι να ανακατευτούν και να γίνουν ένα "τέλειο" μίγμα. Τέλος τα βάζουμε μέσα στην ψυχή μας και ψήνουμε σε δυνατό φούρνο για ... μια ζωή
4 comments:
Δεν υπαρχει πραγματικη φιλια. Οι ανθρωποι εχουν εφευρει αυτον τον ορο για να μπορουν να κανουν μαζι με αλλους τις μαλακιες που δεν μπορουν να κανουν μονοι τους.
Δηλαδη δυο ανθρωπους τους συνδεουν κοινα πραγματα και τα κανουν μαζι.
Τα περι ειλικρινειας, αληθειας, κατανοησης, γεναιοδωριας, αυθορμητισμου κτλ ειναι πολυ ρομαντικα και δεν ταιριαζουν στην εποχη μας.
Το μονο που ισχυει ειναι η ανοχη και η αποδοχη. Οσο αντεχεις αποδεχεσαι και τον αλλο. Μολις αρχιζει και στην σπαει πολυ ευκολα τον κανεις περα και μαλιστα χωρις καμια ενοχληση.
Πιθανον να φαινομαι πολυ σκληρη και ακαρδη, αλλα εχω χορτασει απο φιλιες που στηριζονταν σε ολα τα παραπανω (και καλα) και στο τελος απλα εγινε αυτο που περογραφω στην αμεσως προηγουμενη παραγραφο.
Επέτρεψε μου να επιμείνω στην άποψη μου οτι δεν μπορεί κάπου υπάρχει αληθινή φιλία, με όλα όσα περιγράφεις οτι ειναι πολύ ρομαντικά για την εποχή μας. Θες να με πεις ρομαντική μπορείς να το κάνεις αλλά έτσι λειτουργώ. Όσο και αν έχω πληγωθεί από ανθρώπους συνεχίζω να εμπιστεύομαι. Συνεχίζω να πιστεύω στην πραγματική φιλία. Δεν ξέρω αν είμαι καλή ή κακή φίλη για κάποιους αλλά πραγματικά έτσι λειτουργώ. Φυσικά για να είσαι φίλος/φίλη με κάποιον θα πρέπει να σε συνδέουν κοινά πράγματα και φυσικά θα κάνεις του κόσμου τις μαλακιες με το φίλο σου, γιατι πολυ απλά αυτος δεν θα σε παρεξηγησει δεν θα σου θυμώσει και δεν θα σε επικρίνει. Η φράση "ανοχή και αποδοχή" που λες σε μενα όχι απλα φαινεται σκληρή αλλά και κάτι παραπάνω. Δεν είναι η φιλία "δουναι και λαβειν". Το έγραψα και πριν φιλία για μενα ειναι να δίνω και να μην με νοιαζει αν θα πάρω, ασχετα αν την εχω πατήσει αρκετές φορές. Φιλία ειναι να εμπιστευομαι και να μπορω να λέω αυτο που νιωθω χωρις το φοβο της απόρριψης (αρκετη από αυτη εχω φάει). Φιλία είναι να με "κανεις" (οχι εσυ γενικά μιλάω) να σου ανοίξω την ψυχη μου και να μου ανοίξεις τη δική σου ειναι αυτό που περιγράφω ως "επικοιωνια δύο ψυχικών κόσμων". Έχω σπάσει τα μούτρα μου πολλές φορές αλλά προσπαθώ να σηκωθώ αφού έχω πέσει και έχω χτυπήσει και να συνεχίσω.
Και ομως επιμένω πως υπάρχει πραγματική φιλία ...
Ναι το καταλαβα οτι το ασπαζεσαι "το περι υπαρξης αληθινης φιλιας" απο αυτο που ειχες γραψει αρχικα.
Φυσικα και ειναι αναφερετο δικαιωμα σου το οταν σε "χτυπανε" να σηκωνεσαι να ξαναπροσπαθεις..
Απλα για μενα στο σημειο αυτο ειδικα ΔΕΝ υπαρχει φιλια με τον ορο που το οριζεις (περι επικοινωνιας ψυχικων κοσμων). Τουλαχιστον δεν ειναι αμοιβαια η επικοινωνια.. Γιατι οταν καποιος το κανει μια φορα και το ξανακανει και ξανα μανα, μαλλον σε εχει βρει μαλακα και σαδιστικα το επιδιωκει..στην συγκεκριμενη περιπτωση εσυ εισαι ο "Χριστός" που γυρναει και το αλλο μαγουλο αντι να ανταποδωσει με μια οριστικη διακοπη "επικοινωνιας"..
Οι σχεσεις μεταξυ των ανθρωπων ειναι περιεργες. Αν εσενα σου αρεσει να δινεις χωρις να περιμενεις στηριξη σε μια δυσκολη στιγμη σου, ή επιδοκιμασια στην χαρα σου, τοτε λυπαμαι αλλα ο αλλος/η ειναι απλα γνωστος/η και οχι φιλος/η οπως το οριζεις. Σε τετοιες στιγμες ξεχωριζει ο ανθρωπος που ειναι διπλα σου πραγματικα και οχι απλα υπαρχει οπως ο οποιοσδηποτε που θεωρειται γνωστος γιατι εχετε ανταλλαξει 5-10 κουβεντες..
Και πρακτικα να το δεις Σμαρω, οταν συμβαινει μια κατασταση "σφαλιαρισματος" μεταξυ εσενα και καποιου που θεωρεις φιλο σου, συνεχως, τοτε τα ψυχικα σου αποθεματα δεν μπορει να ειναι απειρα, ωστε να ανεχεσαι μια τετοια κατασταση επ αοριστον..καποια στιγμη θα αντιδρασεις γιατι αλλιως δεν ειναι φυσιολογικο..(το εκανες αλλωστε με καποια εστω και πολυ αργα).
Τεσπα, αποψη μου ολα τα παραπανω, κατασταλαγμενη απο ολα οσα εχω δει τα τελευταια 20 χρονια της ζωης μου. Δεν θελω σε καμια περιπτωση να τα αποδεχθεις, απλα νομιζω οτι αν τα φιλτραρεις με μια πιο αποστασιοποιημενη ματια, θα καταλαβεις τι θελω να πω.
Μα ακριβως αυτο σου λεω που γραφεις " Σε τετοιες στιγμες ξεχωριζει ο ανθρωπος που ειναι διπλα σου πραγματικα και οχι απλα υπαρχει οπως ο οποιοσδηποτε που θεωρειται γνωστος " εκει ξεχωριζουν οι φιλοι, οι πραγματικοι φιλοι αν θες. Εγω σαν Σμαρούλα όταν κανω κάτι δεν περιμενω ανταπόδωση και εννοώ ότι ειμαι σίγουρη πως οι φίλοι μου οι αληθινοί μου φίλοι θα είναι εκεί όταν τους χρειαστώ. Αυτό που λέω είναι πως δεν κάνω κάτι γιατι έχω να περιμένω αντάλλαγμα. Και σε αυτο επανω λοιπόν λέω πως πιστεύω οτι υπάρχει αληθινή φιλία.
Εννοείται πως συμφωνώ με αρκετα (αν οχι με τα περισσότερα, κυρίως του δευτερου ποστ σου) από αυτά που λες και ειδικα στο σημείο "με την κατασταση σφαλιαρισματος" και το έχουμε συζητησει πολλές φορές το συγκεκριμενο ειδικά. :-)
Post a Comment