... 10+1 μέρες ... αρρώστιας!

Για 11η μέρα το απίστευτο κρύωμα που μάζεψα δε λέει να με αφησει! Χρόνια είχα να ... εισπράξω τέτοιο κρύωμα! Ο πυρεττός βάρεσε κόκκινο για 5 μέρες και τις υπόλοιπες παίζω με τα δέκατα. Τραγελαφικές καταστάσεις νοσοκομείου, 2 διαφορετικές αντιβιώσεις, 3 διαφορετικά αντιβηχικά σιρόπια καμιά δεκαριά πακέτα καραμέλες ίσα με μισό τόνο τσάι και ο κατάλογος είναι μακρύς ακόμα! Το χειρότερο όλων είναι πως ο βήχας με έχει γονατίσει στην αυπνία! Και το .... πάρτυ συνεχίζεται!

Σταμάτησα να μιλάω πολύ γιατί βήχω.
Σταματησα να γελάω (καλά δεν ήταν και το πλεον δύσκολο αυτό) γιατί βήχω.
Σταμάτησα να κοιμάμαι γιατί βήχω.
Σταμάτησα το τεννις γιατί βήχω.
Σταμάτησα να .....
Σταμάτησα να .....
Σταμάτησα να .....
Σταμάτησα πολλά πράγματα να κάνω δύο πράγματα δεν σταμάτησα να κάνω. Το ένα είναι να ακούω "γλυκερά" τραγούδια (όπως τα είχε πει κάποτε ένας πολύ καλός φίλος μου, σε μια από τις ατελείωτες νύχτες του Μονάχου) και το άλλο ... λογοκρίνεται ως ... συνήθως (λογοκρίνεται πλέον με πολύ μεγαλύτερη ευκολία από ότι κάποτε).

Υ.Γ.1 Όχι δεν ήταν/είναι Η1Ν1!!
Υ.Γ.2 Είπαμε ξανά τις κακές συνήθειες θα αρχίσω.
Υ.Γ.3 Στιγμές, αναμνήσεις και αγαπημενα τραγούδια, όλα κάτι μου φέρνουν στο μυαλό.
Υ.Γ.4 Αυτό το υστερόγραφω το λογοκρίνω.
Υ.Γ.5 Πάρτε να έχετε και εσείς ένα ... γλυκερό Χατζηγιάννη ;-)