12 September 2012

Βιβλιοδιαδρομές ... update

Πριν καιρό έιχα γράψει για τα βιβλία που διαβάζω και που θέλω να διαβάσω. Έκανα κάποιες μικρές αλλαγές στο πρόγραμμα διαβάσματος. Αιτία της αλλαγής ... ο Τρυποκάρυδος του Τομ Ρομπινς. Ήμουν προετοιμασμένη για τον απλό λόγο οτι είχα ακούσει και τα καλύτερα αλλά και τα χειρότερα. Πω πω πω πω δεν το έχω ξαναπάθει με βιβλίο αυτό που έπαθα με το συγκεκριμενο. Το διάβασα από ψυχαναγκασμό μόνο και μόνο για να μην το αφήσω στη μέση. Δεν ξέρω αν φταίει η μετάφραση στα Ελληνικά και αν είναι καλύτερο στα Αγγλικά, σίγουρα έχει διαφορά το Αμερικάνικο χιούμορ από το Ελληνικό αυτό όμως το βιβλίο με τίποτα δε βγάζει το γέλιο που λέει. Η ιστορία εκτυλίσσεται μέσα σε ένα πακέτο τσιγάρα Κάμελ. Μπερδεύει τη φιλοσοφία, την τέχνη τον μοντερνισμό και τις διάφορες πολιτικές ιδεολογίες με μια ερωτική ιστορία  και τα μυστηρια των πυραμίδων. Υπάρχουν κεφάλαια τα οποία ναι όντως είναι πολύ καλά. Αλλά και κεφάλαια που έλεγα "θέλω να σταματήσω να το διαβάζω".  Δεν με ενθουσίασε ιδιαίτερα. Ίσως γιατί περίμενα κάτι άλλο? Ίσως δεν είμαι καλή αναγνώστης? Ίσως δεν μου αρέσει το αμερικάνικο χιούμορ? Ίσως, ίσως ίσως πολλά ίσως. Ίσως τελικά να φτάιω εγώ γιατί δεν μπορώ να καταλάβω τέτοιου είδους βιβλία. Πραγματικά είναι το μοναδικό βιβλίο που μου πήρε τόσο πολύ για να το διαβάσω. Τολμώ να πω πως με κούρασε κιόλας. Τέλος πάντων στη συνέχεια ήθελα κάτι πάααρα πολύ ανάλαφρο και ανούσιο και κύριως ξεκούραστο. Να μην χρειαστεί να προβήματιστώ και διάβασα το "Το Χαμένο Σύμβολο" του Νταν Μπραουν. Τελικά ο τύπος (ο Νταν Μπραουν) αποδεικνύεται πως είναι μετρ του είδους στις ιστορίες μυστηρίου. Ανάλαφρο με "πρωταγωνιστή" τον γνωστό καθηγητη Λάνγκντον να καλείται να λύσει ένα ακόμα μυστήριο κρυμμένο πίσω από κώδικες και σύμβολα με φόντο την Ουάσιγκντον και κρυφούς θαλάμους και στοές. Εντάξει δεν είναι λογοτεχνεία το ξέρω αλλά χρειαζόμουν αποτοξίνωση από τον Τρυποκάρυδο. Τώρα σκέφτομαι αν θα πρέπει να ξεκινήσω το "Θεώρημα του Παπαγάλου" ή να πάω στην τριλογία του Γιάννη Καψή που έλεγα. Λίγες ώρες σκέψη και το απόγευμα ξεκινάω .... Τα λέμε πάλι με τις εντυπώσεις μου από τις επόμενες βιβλιοδιαδρομές μου.

No comments:

Μου λείπεις ...

Μου λείπεις αφάνταστα ... Όσοι τους έχετε να τους τιμάτε να τους αγαπάτε και να τους προσέχετε ... Pour un soupir, pour un instant Une paren...