17 January 2013

Screenshot ...

Σε γενικές γραμμές είμαι ένας άνθρωπος που του αρέσει ο ήλιος και η θάλασσα ΠΑΡΑ πολύ! Γενικά μου αρέσει ο ήλιος. Γι αυτό και λατρεύω την Ελλαδάρα μας. Ο ήλιος είναι αυτό που λείπει από όλες τις άλλες χώρες γι αυτό και μας μισούν, σηκωθείτε από κρεβάτια,καναπέδες, καρέκλες .... ουπς αυτό είναι από άλλη ταινία (τυχαιά δεν το έγραψα αλλά έτσι όπως εγραφα μου θύμιζα καποια ψυχη που το λέει, μεχρι εδω μη του κάνω και διαφήμιση). Σε ειδικές πολύ ειδικές περιπτώσεις ίσως να μου αρέσει και η βροχή (σπάνια μεν αλλά μου συμβαίνει καμια φορά). Αυτό όμως που η αγάπη μου είναι συγκρίσιμη με το τον ήλιο είναι το χιόνι. Μου αρέσει το χιόνι. Μου αρέσει αυτή η "ησυχία" του χιονιού. Μου αρέσει να βγαίνω έξω και να περπατάω στα χιόνια. Μου αρέσει να το χαζεύω από το παράθυρο να πέφτει. Μου αρέσει το χιόνι ακόμα και αν αναγκαστώ να πάω στη δουλειά. Παλιότερα βλέπαμε αρκετό χιονάκι. Τα τελευταία χρόνια (και όπως λένε και οι "ειδικοι" έτσι οπως έχει αλλάξει το κλίμα) όμως δεν έχουμε τη χαρά να το βλέπουμε. Την περασμένη εβδομάδα κάτι πήγε να γίνει, αλλά δεν κράτησε παρα μόνο μερικές ώρες. Όπως και να έχει είμαστε στην καρδιά του χειμώνα, Γενάρης είναι και θα ήθελα να χιονίσει. Σαν χώρα θα με ρωτήσετε αν είμαστε προετοιμασμένοι για κάτι τέτοιο??? Δεν ξέρω μάλλον όχι, αλλά το σίγουρο είναι πως δεν ζούμε και τέσσερις εποχές. Κάπου στις δύο και κάτι τις ... κόβω εγώ,. Καλοκαιρι και Φθινόπωρο/Άνοιξη. Και τι δεν θα έδινα να ξύπναγα κάποια πρωινά του χειμώνα και να έβλεπα αυτό που είδα σήμερα από μια web cam στο Μοναχο (από σήμερα και διαφήμιση το ludwigbeck με ενα μανο ... οτι να' ναι δηλαδη). 




Τέλος πάντων μεγάλη κουβέντα ξεκίνησα με το χιόνι. Σημασία έχει πως μου αρέσει και δεν το βλέπω συχνά. Αυτή η εικόνα που βλέπεις πιο πάνω είναι πό την κεντρική πλατεία του Μονάχου σήμερα κατα τις 11 παρα. Το μανό δυστυχως δεν έφευγε και βρήκα και εγώ μέρα να πάρω screenshot :-).

No comments:

Μου λείπεις ...

Μου λείπεις αφάνταστα ... Όσοι τους έχετε να τους τιμάτε να τους αγαπάτε και να τους προσέχετε ... Pour un soupir, pour un instant Une paren...