Εντροπία

Μετά από μια εβδομάδα έντονου άνγχους με το αν προλαβαίνω να παραδώσω τις εργασίες μου ή δεν προλαβαίνω . Μετά από συνεχόμενα ξενύχτια και τρομερή υπερένταση. Μετά από υπαρξιακές απορείες του τύπου τα ολοκλήρωματα που υπολόγισα είναι σωστά ή λάθος και με όλες τις απορίες που μπορεί να βρεί κάποιος , οι οποίες έρχονται πάντα όταν δεν πρέπει (ας πούμε όταν κάνεις ένα φυσιολογικό διάβασμα), πήρα την εξής απόφαση: "Την Κυριακή θα πάω εκδρομή". Έτσι μελέτησα τον καιρό, έχω βάλει τις ηθικές αναστολές μου στο ντουλάπι (το κλείδωσα κιόλας μήπως και ξεφύγει καμία, γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι συμβαίνει) και είμαι έτοιμη για την αυριανή μου εξόρμηση. Οι επιλογές που μπορώ να έχω είναι τρεις. Να "εκδράμω" ανατολικά (και λίγο βόρεια) προς Εύβοια, δυτικά (και λίγο νότια) προς Ναύπακτο και νότια προς Ναύπλιο. Παρατηρείτε κάτι κοινό και στους τρεις πιθανούς προορισμούς? Σωστά! Αυτό είναι. Και οι τρεις προορισμοί έχουν "ΘΑΛΑΣΣΑ". Θέλω θάλασσα, να κάτσω στον ήλιο με ενα παγωμένο καφεδάκι και να την κοιτάω. Όχι δεν θα βουτήξω μην φοβάστε (εξάλλου πρέπει να έρθω σε συνεννόηση με την GreenPeace πρώτα). Είναι αυτό που πραγματικά χρειάζομαι αυτόν τον καιρό. Θα ξεφύγει το μυαλό μου θα ηρεμήσω και θα γεμίσω για τα καλά τις μπαταρίες μου. Βέβαια αυτό είναι το ιδανικό σενάριο, γιατί πάντα υπάρχει και ένα άλλο αυτό που σε τέτοιες περιπτώσεις αλλάζει και η εντροπία του συστήματος. (Λέτε να το έγραφα το θεματάκι με την εντροπία αν έδινα ΑΣΕΠ......)