15 May 2007

Εκκαθαρίσεις

Τι είναι αυτό που με έχει πιάσει τώρα τελευταία με τις "γενικότερες" εκκαθαρίσεις; Θέλω και δεν θέλω να πετάξω κουτιά και φακέλους (ελληνιστί directories ή folders) με τα ενθύμια μου, με τις σκέψεις μου, με ένα μεγάλο μέρος των αναμνήσεών μου. Είμαι και δεν είναι έτοιμη να κάνω κάτι τέτοιο. Είμαι και δεν είναι έτοιμη να αποχωριστώ το παρελθόν μου, και στην τελική να κάνω μια καινούργια αρχή βρε αδερφέ! Είμαι και δεν είμαι έτοιμη να τα βάλω όλα σε ένα κάδο ανακύκλωσης! Είμαι και δεν είμαι έτοιμη να πατήσω shift+del σε όλα! Έτσι όλα, κουτιά και φάκελοι μένουν καταχωνιασμένα σε κάποια ντουλάπια, σε κάποιο κρυφό directory του υπολογιστή, σε κάποιο cd. Είναι πάντα έτοιμα να βγούν στην επιφάνεια κάνοντας ένα κλικ ή ανοίγοντας ένα ντουλάπι. Δεν ξέρω τελικά αν είναι σωστό και αν μου κάνει καλό. Σίγουρα όμως για κάποιον ο οποίος συνδέεται πολυ εύκολα συναισθηματικά με πρόσωπα, καταστάσεις και αντικείμενα του κάνει μάλλον κακό. Το μεγαλύτερό μου δίλημα είναι όταν πατήσω shift+del και ένα μηνυματάκι-διληματάκι τσοοοοουυυυυπ ξεπροβάλει μπροστά μου: "Είσαι σίγουρη ότι θες να διαγράψεις το παρελθόν σου;" Και εκεί... Και εκεί ΠΟΤΕ ΜΑ ΠΟΤΕ δεν τολμάω να πατήσω "ΝΑΙ". Δεν πάει το χέρι μου να πατήσει το "ΝΑΙ". Δεν πάνε τα χέρια μου να κάνω μια αγκαλιά όλα τα "παλιά" και να τα βάλουν όλα μα όλα σε μια μεγαλη σακούλα, σε μια μεγάλη κούτα και να τα εξαφανίσω μια και καλή. Ώρες ώρες νομίζω πως ο σκληρός δίσκος του υπολογιστή αλλά και ο σκληρός δίσκος του μυαλού μου έχουν γεμίσει ασφυκτικά κυρίως με αναμνήσεις. Με αναμνήσεις τέτοιες που περισσότερο θα έλεγα με γεμίζουν θλίψη παρά χαρά. Και αυτό είναι που με χαλάει περισσότερο από όλα, η αδυναμία μου να "ξεφορτωθώ" ότι με θλίβει. Σκέφτηκα πολλές φορές ότι προσπαθώ να ισορροπώ μέσα από όσα κάνω. Να κλείνω μέσα μου το απόσταγμα των εμπειριών μου και αυτό να με μεγαλώνει να με οδηγεί να εκφράζω αυτό που πραγματικά είμαι, αυτό που πραγματικά με κάνει να νιώθω πλήρης και ευτυχής. Αλλά συνέχεια γίνεται η ίδια ερώτηση, "Είσαι σίγουρη ότι θες να διαγράψεις το παρελθόν σου;".Και συνέχεια η ίδια απάντηση "ΟΧΙ" .....

1 comment:

Unknown said...

Πέτα τα όλα. Κάνε delete. Ειδικά αν πρόκειται για αναμνήσεις που σε στενοχωρούν. Μην το σκέφτεσαι καθόλου. Είναι βαρίδια αυτά, που δε μας αφήνουν να πάμε μπροστά. Γι αυτό σου λέω. Πέτα ότι σε βαραίνει και δε θα μετανιώσεις.

Μου λείπεις ...

Μου λείπεις αφάνταστα ... Όσοι τους έχετε να τους τιμάτε να τους αγαπάτε και να τους προσέχετε ... Pour un soupir, pour un instant Une paren...