Οι μέρες να περνούν βασανιστηκά αργά. Οι πιο τρέλλες σκέψεις να κάνουν πάρτυ στο μυαλό μου, και εγώ οτιδήποτε γίνεται να το εκλαμβάνω σαν σημάδι για προάγγελο κακού. Πρώτη φορά στη ζωή μου αισθανόμουν τόσο χάλια για ένα ταξίδι. Πρώτη φορά που έφτιαξα βαλίτσα λίγες ώρες πριν φύγω (και το λέω αυτό, γιατι η βαλίτσα ήταν πάντα έτοιμη δύο μέρες πριν). Όμως τα καλύτερα δεν είχαν αρχίσει ακόμα. Σάββατο μεσάνυχτα και ενώ σκεφτόμουν να φτιάξω τώρα η το πρωί τη βαλίτσα μου χτυπάει το τηλέφωνο. Στην άλλη άκρη της γραμμής μία συνάδελφος η οποία είχε ταξιδέψει το πρωί, να μου λέει με φωνή που δήλωνε ότι κακό είχε γίνει.
Ν: "Έλα Σμαρούλα, συγνώμη που σε ενοχλώ τέτοια ώρα , αλλά σε παρακαλώ μπορείς να δεις σε ποιό ξενοδοχείο σας εχει κάνει κράτηση η Χ (η γνωστή από πριν)?"
Εγώ: "Δεν υπάρχει πρόβλημα, μισό λεπτό να δω! Λοιπόν είναι στο "τάδε" ξενοδοχείο στην "τάδε" οδό."
Παύση στην άλλη άκρη της γραμμής.
Εγώ: "Ελά Ν με ακούς??"
Ν: "Ναι, ναι σε ακούω. Απλά να σου πώ ότι εχει γίνει λάθος με το ξενοδοχείο. Και σε μένα αυτό έχουν κλείσει αλλά να είναι 100km μακριά από το Helsinki αυτό. Έχει γίνει λάθος και τώρα είμαι στο κέντρο σε κάποιο άλλο ξενοδοχείο της "αλυσίδας" και ψάχνω για δωμάτια. Μου είπε ότι έχει για εσάς μέχρι την Τρίτη, μετά πρέπει να αλλάξετε!"
Εγώ: "Τιιιιιι, 100km μακριά, και γιατί δεν μας έκλεινε στο Rovaniemi που πάντα ήθελα να πάω??"
Για να συμπληρώσω το καλύτερο (το οποίο και με συνέφερε κατά κάποιο τρόπο).
Εγώ: "Κοιτα Ν μου, εγώ χωρίς ξενοδοχείο δεν ταξιδεύω."
Ν:" Όχι ρε συ, κάτσε να δούμε. Άντε έλα αύρο με το καλό και θα τα βρούμε όλα."
Όπως καταλαβαίνεται δεν έπιασε και πολυ η συγκεκριμένη ευχή να μην ταξιδέψω. Φτάνει και η Κυριακή και το μεσημέρι φτάνω κατά της 14:00 στο αεροδρόμειο. Εκεί με περίμεναν ο Λ και ο Γ. Πάμε να κάνουμε όλοι μαζί check in, και μπροστά στον γκισέ μας λέει η ομολογουμένως ευγενέστατη κυρία. "Μήπως σας παρακαλώ έχετε μαζί σας το αποδεικτικό της κράτησης των εισητηρίων, γιατί υπάρχει κάποιο πρόβλημα με τα e-tickets σας??" Της το δίνουμε και λέω στα παιδιά τι έχει γίνει το προηγούμενο βράδυ με το ξενοδοχείο (δεν ήξεραν μέχρι εκέινη την ώρα τίποτα, γιατί βασικά δεν ήθελα να τους ανησυχήσω). Η ευγενική κυρία από τον γκισέ μας ενημέρώνει ότι δεν έχει γίνει κάτι σωστά στην κράτηση και υπάρχει πρόβλημα με τα εισητήρια. Μετά από 50 λεπτά (ναι ναι μετά από 50 λεπτά) έχουμε τα σωστά πλέον εισητήρια και πηγαίνουμε προς την Gate 9 με βάση το εισητήριο. Μέχρι δε να φτάσουμε είχαν μπεί όλοι στο αεροπλάνο και εμείς είμαστε οι τελευταίοι (μόνο που δεν μας ανακοίνωσαν). Και το ταξίδι για το Helsinki ξεκινάει. Φεύγουμε ακριβώς στην ώρα μας χωρίς λεπτό στην κυριολεξία καθυστέρησης, και την στιγμή της απογείωσης ο Γ θυμάται και θέλει να το μοιραστεί και μαζί μας την χειρότερη απογείωση που είχε ποτέ. "Όοοοοοχι μηηηηηη.................."
Ν: "Έλα Σμαρούλα, συγνώμη που σε ενοχλώ τέτοια ώρα , αλλά σε παρακαλώ μπορείς να δεις σε ποιό ξενοδοχείο σας εχει κάνει κράτηση η Χ (η γνωστή από πριν)?"
Εγώ: "Δεν υπάρχει πρόβλημα, μισό λεπτό να δω! Λοιπόν είναι στο "τάδε" ξενοδοχείο στην "τάδε" οδό."
Παύση στην άλλη άκρη της γραμμής.
Εγώ: "Ελά Ν με ακούς??"
Ν: "Ναι, ναι σε ακούω. Απλά να σου πώ ότι εχει γίνει λάθος με το ξενοδοχείο. Και σε μένα αυτό έχουν κλείσει αλλά να είναι 100km μακριά από το Helsinki αυτό. Έχει γίνει λάθος και τώρα είμαι στο κέντρο σε κάποιο άλλο ξενοδοχείο της "αλυσίδας" και ψάχνω για δωμάτια. Μου είπε ότι έχει για εσάς μέχρι την Τρίτη, μετά πρέπει να αλλάξετε!"
Εγώ: "Τιιιιιι, 100km μακριά, και γιατί δεν μας έκλεινε στο Rovaniemi που πάντα ήθελα να πάω??"
Για να συμπληρώσω το καλύτερο (το οποίο και με συνέφερε κατά κάποιο τρόπο).
Εγώ: "Κοιτα Ν μου, εγώ χωρίς ξενοδοχείο δεν ταξιδεύω."
Ν:" Όχι ρε συ, κάτσε να δούμε. Άντε έλα αύρο με το καλό και θα τα βρούμε όλα."
Όπως καταλαβαίνεται δεν έπιασε και πολυ η συγκεκριμένη ευχή να μην ταξιδέψω. Φτάνει και η Κυριακή και το μεσημέρι φτάνω κατά της 14:00 στο αεροδρόμειο. Εκεί με περίμεναν ο Λ και ο Γ. Πάμε να κάνουμε όλοι μαζί check in, και μπροστά στον γκισέ μας λέει η ομολογουμένως ευγενέστατη κυρία. "Μήπως σας παρακαλώ έχετε μαζί σας το αποδεικτικό της κράτησης των εισητηρίων, γιατί υπάρχει κάποιο πρόβλημα με τα e-tickets σας??" Της το δίνουμε και λέω στα παιδιά τι έχει γίνει το προηγούμενο βράδυ με το ξενοδοχείο (δεν ήξεραν μέχρι εκέινη την ώρα τίποτα, γιατί βασικά δεν ήθελα να τους ανησυχήσω). Η ευγενική κυρία από τον γκισέ μας ενημέρώνει ότι δεν έχει γίνει κάτι σωστά στην κράτηση και υπάρχει πρόβλημα με τα εισητήρια. Μετά από 50 λεπτά (ναι ναι μετά από 50 λεπτά) έχουμε τα σωστά πλέον εισητήρια και πηγαίνουμε προς την Gate 9 με βάση το εισητήριο. Μέχρι δε να φτάσουμε είχαν μπεί όλοι στο αεροπλάνο και εμείς είμαστε οι τελευταίοι (μόνο που δεν μας ανακοίνωσαν). Και το ταξίδι για το Helsinki ξεκινάει. Φεύγουμε ακριβώς στην ώρα μας χωρίς λεπτό στην κυριολεξία καθυστέρησης, και την στιγμή της απογείωσης ο Γ θυμάται και θέλει να το μοιραστεί και μαζί μας την χειρότερη απογείωση που είχε ποτέ. "Όοοοοοχι μηηηηηη.................."
No comments:
Post a Comment