09 March 2010

Colors ...

Μετά από πολλές μέρες μιζέριας και απίστευτης γκρίνιας, αισθάνομαι ότι ξημέρωσε μια καλύτερη μέρα! Δεν ξέρω αν φταίει η σημερινή ονομαστική γιορτή μου, δεν ξέρω αν .... ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός, δεν ξέρω αν φταίει το καινούργιο λαπτοπάκι μου, αλλά σήμερα βλέπω φως στην άκρη του σκοτεινού μονοπατιού στο οποίο είχα μπει. Μάλλον βρίσκομαι κοντά στην έξοδο από την ... κρίση.
Σίγουρα όμως ξέρω ότι έχω δίπλα μου ανθρώπους οι οποίοι σημαίνουν πολλά πάρα πολλά για μένα! Ανθρώπους που με νοιάζονται και κάνουν τα πάντα για να βρω το χαμόγελό μου και πάλι. Ανθρώπους που θέλουν να με βλέπουν χαρούμενη. Αυτό δεν ξεπληρώνεται με τίποτα! Οτι ζήτησα το έχω και με το παραπάνω τη σημερινή μέρα.

Αυτά για την ώρα δεν γράφω κάτι άλλο για τώρα. Ίσως επανέλθω με post in a post αργότερα.
Σας ευχαριστώ που είστε δίπλα μου, που μου σταθήκατε και μου στέκεστε, μου με ανεχόσαστε και μου με ανέχεστε στα χειρότερα μου, στα πιο μίζερα μου, σας ευχαριστώ που είστε δίπλα μου.

Θα προσπαθήσω να φτιάξω ακόμα περισσότερο τη μέρα μου και τη μέρα σας με ένα πολύ ωραίο κομμάτι.



p.s Θα στο πω άλλη μια φορά, ΕΣΥ και ... ΕΣΥ ήθελα να ήσουν η πρώτη μου ευχή σήμερα. ;-)

No comments:

Μου λείπεις ...

Μου λείπεις αφάνταστα ... Όσοι τους έχετε να τους τιμάτε να τους αγαπάτε και να τους προσέχετε ... Pour un soupir, pour un instant Une paren...