Show must go on ...

Οι μέρες περνάνε πολύ γρήγορα. Πλησιάζουμε όλο και πιο γοργά προς το καλοκαίρι αλλά ταυτόχρονα και προς την εξεταστική μου! Είπαμε έχω θέμα με τις εξεταστικές και έχει αρχίσει και γυρνάει το μυαλό μου! Άντε πάλι θα δούμε μια άλλη Σμαρούλα, με άγχος, νεύρα, αυπνίες κ.τ.λ. κ.τ.λ κ.τ.λ. Άντε και να δούμε πως θα τη βγάλουμε και φέτος!
Παράλληλα με τη δικιά μου εξεταστική "τρέχουν" και οι πανελλήνιες! Πόσο πολύ σκέφτομαι και νοιάζομαι όλα τα παιδάκια που δίνουν εξετάσεις! Στα 18 τους χρόνια περνούν ίσως τη χειρότερη δοκιμασία της ζωής τους (εμένα τουλάχιστον έτσι μου φάνηκε). Αυτό που δεν μπορούν να καταλάβουν είναι πως δεν τελειώνει η ζωή τους στα 18, δεν τελειώνουν οι ευκαιρίες στα 18. θα έχουν και άλλες πολλές ακόμα, κάποιες θα τις εκμεταλευτούν και κάποιες άλλες όχι! Δεν έγινε και τίποτα εσείς να είστε καλά και όλα θα τα βρείτε. Μην κάνετε τα λάθη τα δικά μου και προπαντός μην νιώθετε όπως εγω σε τέτοιες καταστάσεις! Χαλαροί να είστε, έχετε όλη τη ζωή μπροστά σας! Δεν αξίζει και το εννοώ καμία εξέταση μπροστά στην υγεία σας.
Αυτοί που με ξέρουν θα πουν "κοίτα ποιά μιλάει, αυτή που κάθε φορά που γράφει ένα ρημάδι μάθημα γίνεται άλλος άνθρωπος και δεν την αναγνωρίζει ούτε ο ίδιος της ο εαυτός". ΝΑΙ και έχουν δίκιο, όπως δίκιο έχουν και όλα τα παιδάκια που δίνουν τώρα εξετάσεις. Όμως τι να κάνεις αν κάτι είναι "προβληματικό' από κατασκευής? Τι να κάνεις όταν υπάρχει "αστοχία υλικού" στο μυαλό του καθενός μας και στον τρόπο που βλέπουμε τις εξετάσεις? Απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα δεν έχω βρεί. Αν το είχα καταφέρει θα ήμουν πολύ καλύτερα και πολυ πιο χαλαρή. Είπαμε "αστοχία υλικού" .... και έτσι "show must go on".